بهترین 10 پیاده روی در پارک ملی آتشفشان هاوایی

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

یکی از تنها دو پارک ملی موجود در هاوایی، پارک ملی آتشفشان ها، منظره ای است که قطعاً نمی خواهید در سفر به جزیره هاوایی از دست بدهید. در حالی که Kīlauea، فعال‌ترین آتشفشان داخل پارک، چیزی است که بیشتر بازدیدکنندگان برای دیدن آن می‌آیند، اما در مسیرهای پیاده‌گردی متعددی که در سراسر مناظر آتشفشانی منحصربه‌فرد گسترده شده‌اند، می‌مانند. 10 مورد از بهترین مسیرهای پیاده روی در پارک ملی آتشفشان هاوایی را کاوش کنید.

مسیر ویرانی

این مسیر آسان و قابل دسترسی برای ویلچر و کالسکه از پارکینگ Pu'upua'i یا پارکینگ Devastation Trail در نزدیکی Crater Rim Drive آغاز می شود. آیا نمی دانید که این کوه پیمایی چگونه نام شوم خود را به دست آورده است؟ این مسیر از قسمتی می گذرد که بیشترین تأثیر را از فوران Kilauea Iki در سال 1959 داشته است. فوران به دلیل ریزش خاکستر و جریان گدازه منطقه را ویران کرد، با کوهنوردانی که از کنار مناظر در حال بهبود گذشتند و فرصتی نادر برای مشاهده اینکه چگونه طبیعت خود را پس از یک بار دیگر احیا می کند ارائه شد. رویداد عظیم آتشفشانی پیاده روی حدود 1 مایل رفت و برگشت است و حدود یک ساعت طول می کشد تا تکمیل شود. پرنده تهدید شده nēnē یا غاز هاوایی نیز در این منطقه رفت و آمد می کند، بنابراین اگر یکی از آنها را دیدید حتماً فاصله خود را حفظ کنید.

مسیر حاشیه دهانه

مسیر پرطرفدار حاشیه دهانه از Uēkahuna در سمت شمالی Caldera Kilauea تا دهانه Keanakako'i در ضلع جنوبی پارک را در بر می گیرد، بنابراین می توانید واقعاً پیاده روی را به هر اندازه که می خواهید طولانی یا کوتاه کنید. مسطح، نیمه سنگفرش و آسان، این مسیر درست از کنار دریچه های بخار و لبه یکی از فعال ترین آتشفشان های روی زمین می گذرد، بنابراین قطعا ارزش دیدن را دارد. مسیر کراتر ریم همچنین مکانی عالی برای مشاهده عواقب فروپاشی قله ناشی از فوران‌هایی است که پارک ملی (و کل منطقه) را در سال 2018 ویران کرد.

مسیر حلقه Kipukapuaulu

پیاده روی آسان از میان گیاهان کمیاب هاوایی احاطه شده توسط جریان گدازه ای جدیدتر، که به عنوان کیپوکا نیز شناخته می شود، مسیر حلقه کیپوکاپوآولو به عنوان زیستگاه مهمی برای گیاهان و جانوران محلی برای بازیابی پس از فعالیت های آتشفشانی عمل می کند. نوعی جزیره جنگلی در دریایی از زمین های بایر ساخته شده از سنگ های آتشفشانی، کوهنوردانی که علاقه زیادی به حیات وحش یا گیاه شناسی دارند، نمی خواهند از این پیاده روی بگذرند. حلقه 1.2 مایلی از منطقه پارکینگ کیپوکاپوائولو شروع می شود و پیاده روی حدود یک تا 1.5 ساعت طول می کشد.

Kīlauea Iki

پیاده روی در کف دریاچه گدازه ای جامد آسان نیست - مسیر Kīlauea Iki سفری پر شیب و صخره ای با فرود اولیه 400 فوت است. البته، هنگامی که به سمت دیگر دهانه رسیدید، باید دوباره برگردید، به این معنی که 400 فوت دیگر به عقب برگردید. دنباله حلقهدر «کیلاویا ایکی ورلوک» در کراتر ریم درایو شروع می‌شود و به پایان می‌رسد، ابتدا از میان جنگل‌های بارانی سرسبز می‌گذرد و سپس کوهنوردان را به کف دهانه می‌برد. حدود دو تا سه ساعت طول می‌کشد تا 4 مایل کامل پیاده‌روی کنید، در حالی که پله‌ها، جابجایی‌ها و صعودهای آن رتبه متوسط تا دشواری را کسب می‌کنند.

مسیر Maunaiki

این پیاده‌روی روزانه در منطقه‌ای در منظره خشن صحرای کائو واقع شده است، جایی که رویدادهای آتشفشانی داخل دهانه حلمائومائو منطقه را در خاکستر در سال 1790 پوشانده است. مردم هاوایی در حال سفر از طریق این قسمت از صحرا بودند که بارش خاکستر تازه بود و ردپایی از خود به جای گذاشت که هنوز هم تا به امروز حفظ شده است. ردپاها پس از یک پیاده‌روی آسان 0.8 مایلی که از مسیر کویر کائو در بزرگراه 11 شروع می‌شود، قابل مشاهده است، اما کوهنوردان باتجربه‌تر نیز می‌توانند ادامه مسیر را به سمت Maunaiki یا به سمت مسیر در جاده Hilina Pali (که پیاده‌روی را 1.8 مایل یا 7.0 می‌کند) انتخاب کنند. مایل، به ترتیب).

مسیر نخل

بخشی از 116،000 جریب واحد کاهوکو پارک که در سال 2003 اضافه شد، مسیر نخل یکی از چندین مسیر پیاده روی جدیدی است که در حالی که این بخش هنوز در حال توسعه است افتتاح می شود. جدیدترین بخش که زمانی مزرعه گاوداری تاریخی بود، دارای منظره‌ای پوشیده از چمن است که با محیط زمختی که بخش قدیمی‌تر پارک را تشکیل می‌دهد تفاوت زیادی دارد. با 2.6 مایل، مسیر نخل طولانی‌ترین مسیر در واحد کاهوکو است و با افزایش ارتفاع 310 فوتی، مقداری نیز فراهم می‌کند.مناظر باورنکردنی جزیره علاوه بر عبور از مراتع قدیمی، پیاده روی از شکاف های ایجاد شده توسط فوران کائو در سال 1868 نیز عبور می کند.

Halema'uma'u Trail

از مسیر حاشیه دهانه در مرکز بازدیدکنندگان شروع می شود و به کف Kaluapele (Kīlauea Caldera) ختم می شود، این پیاده روی رفت و برگشت متوسط 1.8 مایلی را می توان با Byron Ledge، Kīlauea Iki یا ناهوکو ترکیب کرد. تجربه طولانی تر با فرود آمدن در یک جنگل بارانی شروع می‌شود و در نهایت کوهنوردان را تا جایی که می‌توانند قبل از چرخش به دهانه Halema'uma'u نزدیک می‌کند. بین سال‌های 1865 تا 1924، این قسمت از پارک تقریباً همیشه دریاچه‌ای از گدازه مذاب را در خود جای داده بود.

Nāhuku (Thurston Lava Tube)

این پیاده‌روی کوتاه ۰.۳۳ مایلی از لوله‌ای 500 ساله گدازه‌ای می‌گذرد که در داخل جنگلی انبوه بارانی قرار گرفته است. کف لوله، که در اصل توسط رودخانه ای از گدازه با دمای 2000 درجه فارنهایت تشکیل شده بود، سنگفرش شده است و دهانه آن در فاصله چند قدمی یک پارکینگ محدود در امتداد کراتر ریم درایو قرار دارد. در حالی که کوهنوردان می‌توانند هنگام رانندگی در اطراف پارک، در محوطه پارک کنند و به‌عنوان یک توقف سریع، لوله را به تنهایی کاوش کنند، همچنین می‌توان آن را با پیاده‌روی 1.5 مایلی رفت و برگشت از Kīlauea Iki Overlook یا پیاده‌گردی 6 مایلی ترکیب کرد. از Devastation Trailhead. خود لوله گدازه فقط از ساعت 8 صبح تا 8 شب روشن می شود. هر روز، بنابراین اگر خارج از آن ساعات بروید، با یک تونل سیاه و سفید بالقوه خطرناک روبرو خواهید شد.

مسیر بایرون لج

همچنین به نام Uēaloha نیز شناخته می شود، مسیر بایرون لج، دهانه کیلاویا را از دهانه کیلاویا ایکی جدا می کند و برخی از بهترین مناظر از مخروط خاکستر Pu'upuai را ارائه می دهد. از مسیر Devastation شروع کنید و ۱٫۱ مایلی متوسط را تا تقاطع مسیر Kīlauea Iki پیاده‌روی کنید، جایی که می‌توانید پیاده‌روی طولانی‌تری را ادامه دهید یا با لوله گدازه ناهوکو متصل شوید. خوک‌های وحشی و پرندگان nēnē هاوایی نیز معمولاً در این منطقه مشاهده می‌شوند.

Maunaulu

این پیاده‌گردی از میان میدان گدازه‌ای از جریان ماونائولو ۱۹۶۹-۱۹۷۴ قبل از صعود ۲۱۰ فوتی به بالای مخروط خاکستر Pu'uhuluhulu می‌گذرد و مناظری از Mauna Loa، Mauna Kea و اقیانوس آرام ارائه می‌کند. این مسیر حدود 2.5 مایل رفت و برگشت را در بر می گیرد که از 100 یاردی از منطقه پارکینگ Maunaulu شروع می شود (به دنبال ahu، یا سنگ های انباشته شده، که نشانگر مسیر راه هستند). این پیاده‌روی به دلیل راهپیمایی یک چهارم مایلی آخر تا بالای مخروط جنگلی متوسط ارزیابی می‌شود، اما بقیه مسیر نسبتاً آسان و مسطح است. از کوهنوردان خواسته می شود احترام بگذارند و از دست زدن به صخره های شکننده گدازه در اینجا خودداری کنند.