داغترین مورد در منو؟ آفت محله

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

ما ویژگی های ماه سپتامبر خود را به غذا و نوشیدنی اختصاص می دهیم. یکی از بخش‌های مورد علاقه ما در سفر، لذت امتحان کردن یک کوکتل جدید، رزرو یک رستوران عالی، یا حمایت از یک منطقه شراب محلی است. اکنون، برای تجلیل از طعم‌هایی که دنیا را به ما می‌آموزند، مجموعه‌ای از ویژگی‌های خوشمزه، از جمله نکات مهم سرآشپزها برای خوب غذا خوردن در جاده، نحوه انتخاب یک تور غذایی اخلاقی، شگفتی‌های سنت‌های باستانی آشپزی بومی را گرد هم آورده‌ایم. و گپ زدن با امپرساریو تاکو هالیوود دنی ترجو.

سوشی شیرماهی، تاکوی سر مار، کودزو کیش، فراگمیت آب پز، تخم مرغ نوتریا - به دنیای همیشه پرماجرا، اغلب نوع دوستانه و گهگاهی حواس پرت مهاجم خوش آمدید. حرکت رو به رشد غذا، کنجکاوی آشپزی را با حفاظت از محیط زیست و حیوانات با ترویج مصرف گونه‌های مخرب و در عین حال خوشمزه گیاهی و جانوری مهاجم در همان مکان‌هایی که مشکل‌ساز شده‌اند، جفت می‌کند.

"مخرب ترین نیرو در جهان اشتهای انسان است،" بون لای، پذیرنده اولیه مهاجمان، می گوید که در سال 2005 یک منوی گونه های مهاجم را در رستوران سوشی نیوهیون خود Miya's ایجاد کرد و اکنون بر شام مهاجمان، کلاس های آشپزی تمرکز دارد. ، و جستجوی تجربیات درمزارع زمینی و آبی او. انسان‌ها گونه‌های بی‌شماری را خورده و شکار کرده‌اند و زیستگاه‌ها را نابود کرده‌اند تا چیزهایی را که می‌خوریم بالا ببرند، بنابراین منطقی است که به جای آن گونه‌هایی را که برای محیط‌زیست مخرب هستند هدف بگیریم تا این زیستگاه‌ها را متعادل کنیم.».

همانطور که بسیاری از مانتراهای جذاب رژیم (یعنی «ریشه‌کن کردن با جویدن» و «آنها را ببلعید تا تسلیم شوند.») پیشنهاد می‌کنند، هدف این است که به مزاحمت‌های غیربومی برای کنترل جمعیت آنها، محدود کردن محصول/زیستگاه توجه شود. آسیبی که ایجاد می‌کنند و تأثیرات اغلب کشنده‌ای را که بر ساکنان بومی جنگل‌ها، صخره‌های مرجانی، خطوط ساحلی و رودخانه‌ها می‌گذارند محدود می‌کنند. جمعیت‌ها به سرعت رشد می‌کنند زیرا محیط‌های پذیرفته شده فاقد شکارچیان طبیعی یا عوامل بیماری‌زای زیستگاه‌های خود هستند.

برخی از هجوم های ایالات متحده مانند قاصدک ها به اکتشاف و استعمار برمی گردد. در مقابل، برخی دیگر ناشی از اشتباهات امروزی مانند کپور برای پاکسازی تأسیسات آبزی پروری کثیف در دهه 1970 هستند، اما در طول سیل های بزرگ به رودخانه ها فرار کردند. به گفته ساینتیفیک امریکن، مهاجمان «دومین عامل مهم از بین رفتن تنوع زیستی جهانی» هستند و پس از تخریب زیستگاه‌ها، در رتبه دوم قرار دارند. تأثیر منفی حملات مهاجم ده‌ها میلیارد دلار در سال برای ایالات متحده هزینه دارد و این یک تخمین محافظه‌کارانه است.

ویرانگرترین نیروی دنیا اشتهای انسان است

قیمت بالا تکان دهنده است حتی زمانی که شما یکی از موجودات را مانند خوک های وحشی، از جمله بستگان آنهایی که توسط کریستف کلمب به هند غربی و کاشف هرناندو دو سوتو و به کشورهای قاره ای آمریکا آورده شده است، تکان دهنده است.گرازهای اوراسیا برای ادویه تر کردن سفرهای شکار وارد می شوند. بر اساس گزارش تگزاس پارک‌ها و حیات وحش، گرازهای گرسنه تا سال 2016 در 35 ایالت زندگی می‌کنند که تعداد آنها به 6.9 میلیون نفر تخمین زده می‌شود و به طور جداگانه 300 دلار در سال برای خسارت وارده و تلاش‌های کنترلی هزینه می‌کنند. (حساب کنید، و این قیمت امروز 2.1 میلیارد دلار است.)

«تگزاس حدود نیمی از جمعیت ملی را دارد. سرآشپز جسی گریفیث از دای دوئه آستین می گوید: آنها با خوردن محصولات زراعی، آلوده کردن منابع آب، رقابت با حیات وحش بومی برای غذا و زیستگاه، و [از طریق] برخورد با ماشین ها، آسیب های مالی و زیست محیطی ناگفتنی را وارد می کنند. او همچنین کلاس های قصابی و شکار سه روزه را از طریق مدرسه جدید آشپزی سنتی ارائه می دهد و در حال انتشار "کتاب خوک" است که حاوی بیش از 100 دستور العمل برای استفاده از گوشت است. او گفت: «[خدمت به آن] برد، برد». این کاملاً خوب است و هر پوندی که ما سرو می‌کنیم منبع پروتئینی است که نیازی به تغذیه، حصار، مراقبت‌های دامپزشکی یا آنتی‌بیوتیک‌ها، یا حمل و نقل در فواصل طولانی نیست.»

مهاجمان تقریباً همیشه توسط انسان ها با محیط جدیدی آشنا می شوند. ممکن است تصادفاً مانند زمانی که لمپرهای دریایی انگلی یا جلبک دریایی واکامه در بدنه یک کشتی باری بین اقیانوسی سوار می شوند یا بی احتیاطی و احمقانه مانند زمانی باشد که مردم شیرماهی خانگی را به اقیانوس می اندازند.

با در نظر گرفتن اینکه بیشتر تلفات تنوع زیستی مستقیماً به انسان ها مربوط می شود، لای احساس می کند که منطقی است که ما به طور فعال آشفتگی را پاکسازی کنیم.

« [دوره انقراض دسته جمعی] که در حال حاضر در آن هستیم به خاطر ماست، واقعاً ثروتمندترین ما. ما در نقطه حساسی هستیم کههمه باید به این فکر کنند که هر چیزی که می‌خریم، انجام می‌دهیم و می‌خوریم چه تأثیری بر سیاره دارد.» ما باید تغییراتی انقلابی در روشی که برای زندگی انتخاب می‌کنیم ایجاد کنیم، زیرا کاری که اکنون انجام می‌دهیم جواب نمی‌دهد.» از نظر لای، تغییر رژیم غذایی شما راهی آسان برای ایجاد تأثیر مثبت است. «خوردن چیزهای وحشی و تهاجمی [یکی از محلی‌ترین، احیاکننده‌ترین، فصلی‌ترین و پایدارترین راه‌ها برای دستیابی به این هدف است.» او گفت.

سارا بردلی، نایب قهرمان فصل شانزدهم «سرآشپز برتر»، قهرمان آوازی در مصرف ماهی کپور آسیایی، فراریان ماهی فوق الذکر است که رودخانه های می سی سی پی، اوهایو، میسوری، و ایلینویز، شاخه های آنها و چندین دریاچه را درمان می کنند. به عنوان بوفه های شخصی بردلی به جای تمرکز بر زاویه تهاجمی در رستورانش در پادوکا، کنتاکی، باربری هاوس، ماهی را به عنوان یک «محصول فصلی بیش از حد محلی و صید وحشی» به بازار عرضه می کند.

«مردم عموماً می خواهند نقش خود را انجام دهند، به خصوص اگر تنها چیزی که لازم است صرف یک شام خوشمزه باشد. ما مزایای سلامتی، مزایای اقتصاد محلی، ردپای کم کربن را بیان می کنیم. می دانیم چه کسی و کجا آن را گرفت. بردلی گفت که فقط چهار ساعت است که از آب خارج شده است. "شما باید آنها را متقاعد کنید که می خواهند این را مصرف کنند، اما معمولا فقط یک بار."

آشپز ویلیام دیسن، صاحب سه رستوران کارولینای شمالی و یک سفیر آشپزی سازمان ملل متحد، نیاز به "متقاعد کردن" و مشکل کلی تصویر تهاجمی را به ناآشنایی نسبت می دهد. «غذای وحشیخطرناک به نظر می رسد زیرا ما به عنوان یک تمدن ارتباط [از] جایی که غذایمان از آن تامین می شود، قطع شده ایم. مواد تهاجمی منطقه ای مورد علاقه او مانند گل رز مولتی فلورا، پیچ امین الدوله ژاپنی و علف گره. «اگر می‌توانستیم وقت بگذاریم تا متفکرتر باشیم و بیشتر با دنیای اطرافمان ارتباط برقرار کنیم، با مسائلی مانند تغییرات آب و هوایی به طور ناگهانی‌تر مبارزه می‌کردیم. ما می توانیم با غذاهایی که می خوریم تغییری در جهان ایجاد کنیم.»

گوشت خواران تنها کسانی نیستند که می توانند نقش خود را انجام دهند. برخلاف تصور رایج، همه مهاجمان پیاده روی یا شنا نمی کنند. کودزو را که گاهی به آن «انگوری که جنوب را می خورد» می گویند. اولین بار در نمایشگاه صد ساله فیلادلفیا در سال 1876 به عنوان یک گیاه زینتی معرفی شد و سپس به طور گسترده به عنوان یک کنترل کننده فرسایش معرفی شد، اکنون حدود 7.4 میلیون هکتار از جنوب را پوشش می دهد.

سرآشپز الکس پری از وستیج در اوشن اسپرینگز، می سی سی پی، که از آن استفاده می کند، می گوید: «به جای اینکه زمین سوخته را با مواد شیمیایی که تأثیر غیرمستقیم بر گونه های اطراف دارند، با بیرون کشیدن و خوردن آن، مهمانداران بهتری باشیم. برگ‌ها، گل‌ها و ریشه‌ها برای «تولید بهترین غلیظ‌کننده‌ای که یک انبار آشپزخانه می‌تواند داشته باشد.»

حمایت از کپور برادلی در آشپزخانه متوقف نمی شود - او همچنین می داند که دریافت حمایت از سازمان های دولتی و شرکت های بزرگ چقدر مهم است. به همین دلیل است که او مرتباً برای غول‌های فست‌فود مانند مک‌دونالد در مورد استفاده از کپور به‌جای «کشیدن ماهی‌های اقیانوس اطلس تا وسط» می‌نویسد.آمریکا" و سیاست گذاران در مورد گنجاندن آن در منوی مدارس و زندان ها. "رستوران ها در مشکل [تهاجمی] تاثیر قابل توجهی ایجاد نمی کنند. ما کمک می کنیم، اما این افراد بزرگ را در مقیاس وسیعی که از آن استفاده می کنند، خواهد برد." او گفت.

برخی از سازمان‌های دولتی، مقاصد و گروه‌های حفاظتی که در حال حاضر علیه گروه‌های مهاجم به جنگ می‌پردازند، از تمایل ذاتی مردم برای نجات سیاره نیز حمایت می‌کنند، اما همچنین از رسانه‌های اجتماعی برای ایجاد کمپین‌ها و برنامه‌هایی برای برانگیختن اشتها برای تخریب استفاده می‌کنند. انجام دهندگان.

این اغلب در مورد شیرماهی اتفاق می افتد، که از دهه 90 در دریای کارائیب، آمریکای جنوبی، خلیج مکزیک، و به ویژه شمال غربی فلوریدا، که بالاترین غلظت را در خارج از اقیانوس آرام جنوبی و هند دارد، به یک مشکل اصلی تبدیل شده است. آب های خانگی اقیانوس ماهی‌های حاشیه‌دار گونه‌های بومی مهم برای اقتصاد محلی مانند هامور و اسنپر را مصرف می‌کنند.

ابتدا، دولت فلوریدا وارد عمل شد و برداشت آنها را آسان کرد. الکس فاگ، مدیر منابع ساحلی Destin Fort-W alton Beach، گفت: "شما نیازی به مجوز ندارید. هیچ فصلی وجود ندارد، هیچ محدودیتی در اندازه وجود ندارد، یا تعداد آنها را می توانید نگه دارید."

Fogg همچنین رویدادهای اجتماعی را با هدف القای شادی در حفاظت از منابع برگزار می کند، از جمله Emerald Coast Open، بزرگترین مسابقات ماهیگیری نیزه ماهی در جهان، و هفته رستوران Lionfish، که مصادف با جشنواره روز حذف و آگاهی شیرماهی فلوریدا است..

«مردم واقعاً وارد آن می شوند. غواصی بسیار عالی است، امافوگ گفت: ماهیگیری با نیزه آن را به سطح جدیدی می برد. و برای مقصد، برداشتن 15000 ماهی در آخر هفته به تسکین گونه‌های بومی و اکوسیستم کمک می‌کند. غذاهای فوق‌العاده‌ای که سرآشپزها ارائه می‌کنند، تقاضا برای خوردن آن را ایجاد می‌کنند تا افراد بیشتری به طور منظم آن را شکار کنند. این یک چرخه مثبت برای شروع سریع است.»

کمک می کند که شیرماهی بهترین مهاجم دروازه باشد، زیرا برخلاف نوتریا، ظاهر و طعمی شبیه به غذاهای دریایی دارد که مردم قبلاً به آن عادت کرده اند. آنها بسیار همه کاره هستند، سوشی، برگر، سویچ، تاکو و انگشتان عالی درست می کنند - و خوب یا بد، آنها همچنین در بسیاری از مکان های تعطیلات ساحلی فراوان هستند.

خوشبختانه، این بدان معناست که گردشگران زیادی به مبارزه می پیوندند. تورنف آیلند ریزورت بلیز مهمانان علاقه‌مند را در اسلینگ هاوایی آموزش می‌دهد و غواصی و غواصی مخصوص شکار را سازمان‌دهی می‌کند، در حالی که شکارچی مشهور شیرماهی کوراسائو، Lissette Keus، غواصان را به سفر می‌برد و آشپزخانه Lionfish و Mangoes خود را با صید آماده می‌کند.

ما کمک می کنیم، اما بزرگان و مؤسسات از آن در مقیاس وسیع استفاده می کنند

همانند هر جنبشی، مهاجم گرایی نیز مخالفان خود را دارد. برخی به آن حیله گری می گویند. بیشتر استدلال می کنند که سوزن را به اندازه کافی حرکت نمی دهد. سپس مخالفانی مانند لودو و اتو براکوی، کارگردانان یک مستند جدید به روایت کیت وینسلت، "Eating Our Way To Extinction" هستند که هزینه های بالای کشاورزی حیوانات را بررسی می کند. آنها معتقدند وگانیسم تنها راه نجات از فروپاشی زیست محیطی است.

«ما استدلال می کنیم که خوردن گونه های مهاجم غیر ضروری است. هنگامی که ماطبیعت را به حال خود رها کنید، به نظر می رسد که راه فوق العاده ای برای بازگرداندن تعادل به خود بدون دخالت انسان دارد. بهترین کاری که هم برای سلامتی خود و هم برای سلامت کره زمین انجام می دهید این است که به سمت یک رژیم غذایی گیاهی بروید. اگر کل جهان یک شبه 50 درصد گیاهخوار شود، به ما امید زیادی برای بقای گونه ما می دهد.»

غذای قابل تامل برای اطمینان، اما اگر همچنان علاقه مند به استفاده از مهاجمان برای آزمایش (طعم) رانندگی هستید، لای با هیجان گزارش می دهد که فرصت های بسیار بیشتری برای انجام این کار نسبت به زمانی که او شروع کرد وجود دارد.

"من همیشه احساساتم را جریحه دار می کردم زیرا مردم یک نگاهی به منو می انداختند و از در بیرون می دویدند." سپس مردم از سرتاسر دنیا برای خوردن غذای من پرواز کردند. سرآشپزهای دیگر در حال اضافه کردن مواد مهاجم به منوها هستند. مشتریان به دنبال آنها هستند. هرچه افراد بیشتری در معرض این مفهوم قرار گیرند، احتمال بیشتری وجود دارد که این مفهوم را جلب کند.»