بازدید از میدان تیان آن من در پکن

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 20:01

میدان تیان آن من در پکن بدون شک قلب سنگی چین است. اگرچه از نظر فنی سه میدان عمومی دیگر در چین وجود دارد که بزرگ‌تر هستند، اما تیان‌آن‌من دشتی به ظاهر بی‌پایان از سازه‌های بتنی و یکپارچه است که هدف آن نمایش مقیاس بزرگ حزب کمونیست است.

مربع بازدیدکنندگان را جذب می کند. حتی با 109 هکتار (440،000 متر مربع) و ظرفیت حدود 600،000 نفر، هنوز احساس شلوغی می کند! در رویدادهای بزرگ مانند روز ملی در 1 اکتبر می‌تواند به راحتی به ظرفیت خود برسد.

پرسه زدن در اطراف میدان تیان آن من همیشه به یکی از بزرگترین خاطرات سفر شما به پکن تبدیل خواهد شد.

گرایش

میدان تیان‌آن‌من جهت‌گیری از شمال به جنوب دارد و شهر ممنوعه انتهای شمالی آن را اشغال می‌کند. عکس فتوژنیک رئیس مائو و ورودی باعث می شود که انتهای شمالی معمولا شلوغ ترین باشد.

مقبره رئیس مائو و بنای یادبود قهرمانان خلق در نزدیکی مرکز میدان تیان‌آن من قرار دارند. تالار بزرگ مردم در گوشه شمال غربی میدان است. موزه انقلاب چین به همراه موزه تاریخ چین در گوشه شمال شرقی قرار دارند.

علی رغم وسعت بسیار زیاد، میدان تیان آن من در واقع بزرگترین میدان عمومی در جهان نیست.بسیاری ادعا می کنند حتی بزرگترین در چین نیست! میدان Xinghai، واقع در شهر دالیان چین، با بیش از 1.1 میلیون متر مربع - چهار برابر میدان تیان‌آن‌من - مدعی این عنوان است.

نکته: برای یک عکس کلاسیک، زمان بازدید خود را برای بالا بردن یا پایین آوردن پرچم در سحر و غروب زمان بگذارید. مراسم طلوع خورشید روزانه در میله پرچم در انتهای شمالی میدان تیان آن من برگزار می شود. یک محافظ رنگی با لباس تند و پرتره رئیس مائو در ورودی شهر ممنوعه پشت پرچم، عکس‌های صبحگاهی فوق‌العاده‌ای را ایجاد می‌کند. اما دیر نکنید: مراسم جمعیت زیادی را به خود جلب می کند و فقط حدود سه دقیقه طول می کشد!

دستورالعمل برای بازدید از میدان تیان آن من

• میدان تیان‌آن‌من به‌شدت توسط پلیس‌های مسلح و مخفی در حال گشت‌زنی است. دوربین های فراوانی نگه می دارند. آن ایستگاه های متعدد کپسول آتش نشانی فقط برای ایمنی در سرتاسر میدان پراکنده نشده اند. آنها آنجا هستند اگر کسی در اعتراض خود را به آتش بکشد.
• هنگام بازدید از میدان تیان‌آن‌من، باید از یک ایست بازرسی امنیتی عبور کنید. ممکن است شامل جستجو یا درخواست شناسایی باشد. پاسپورت یا نوعی مدرک شناسایی را همیشه همراه داشته باشید. محتویات کیف شما ممکن است مورد بررسی دقیق قرار گیرد.
• اوایل ژوئن، به ویژه 4 ژوئن، امنیت و نوسان بیشتری را در اطراف میدان تیان آن من به همراه خواهد داشت، زیرا مردم قتل عام را در آنجا به یاد می آورند. حتی در سال 2014، عفو بین‌الملل گزارش داد که ده‌ها نفر در روزهای منتهی به بیست و پنجمین سالگرد میدان تیان‌آن‌من در حصر خانگی، بازداشت یا مفقود شده‌اند.قتل عام. ممکن است بخواهید زمان بازدید خود را برای یک روز دیگر تعیین کنید.
• از پوشیدن لباس هایی که هر نوع پیام یا مضمون سیاسی را به تصویر می کشد (مانند پیراهن های "تبت آزاد") خودداری کنید. همچنین.
• هر نقطه عطفی که تعداد زیادی بازدیدکننده را به خود جلب می کند، تعداد زیادی کلاهبردار بی وجدان را نیز جذب می کند که آنها را شکار می کنند. هوشیار اما دوستانه بمانید. دانش‌آموزان و بازدیدکنندگان چینی ممکن است برای گرفتن عکس یا خجالت‌آمیز بودن درخواست یک درس انگلیسی در محل، به شما مراجعه کنند. اگرچه این برخوردها معمولاً بی ضرر و اغلب سرگرم کننده هستند، متعهد به رفتن به دنبال غذا، چای یا دیدن یک استودیوی هنری نباشید - احتمالاً در نهایت با صورت حساب گیر خواهید کرد یا برای خرید چیزی تحت فشار خواهید بود.
• تعداد زیادی دستفروش خیابانی منطقه تیان آنمن را احاطه کرده اند و شما را برای خریدهای کوچک آزار می دهند. اگر از یکی خرید کنید، ممکن است مورد اوباش دیگران قرار بگیرید. با یک شرکت «bu yao» پاسخ دهید (آن را نمی‌خواهم/نیاز دارم). برخی ممکن است "نه" را برای پاسخ قبول نکنند، بنابراین باید محکم بمانید و از آنها دور شوید.
• حتی با وجود بسیاری از گردشگران خارجی که پیش از شما می آیند، مسافران غربی هنگام قدم زدن در اطراف میدان تیان آن من به ناچار توجه زیادی را به خود جلب می کنند. حتی ممکن است شما را laowai صدا کنند یا امتیازهایی دریافت کنید - اینها بی ضرر هستند.
• میدان تیان‌آن‌من در شب روشن است و امن است، اما در نیمه‌شب بسته می‌شود. قدم زدن در وسعت وقتی کمتر شلوغ است، تقریباً احساس قدم زدن در یک بیابان سیمانی را به شما می دهد.
• دوچرخه ها را باید در میدان تیان آن من پیاده روی کرد.

رسیدن به میدان تیان آنمن

میدان تیان آن من در مرکز پکن واقع شده است. علائم در شعاع وسیع راه را نشان می دهد. مشهورترین مکان دیدنی شهر به قدری برجسته است که به سختی نمی توان آن را از دست داد!

اگر خارج از محدوده پیاده روی بمانید، می توانید به راحتی از طریق تاکسی یا مترو به میدان برسید. ناوگان اتوبوس های عمومی در میدان تیان آن من. با این حال، پیمایش آنها می تواند برای یک بازدیدکننده ناآشنا که ماندارین خوب نمی خواند یا صحبت نمی کند، چالش برانگیز باشد.

میدان تیان آن من دارای سه ایستگاه مترو است:

• خط 1 (قرمز) شلوغ ترین خط پکن است. می‌توانید از طریق ایستگاه‌های متروی تیان‌آن‌من شرقی (Xi) و تیان‌آن‌من غربی (دونگ) از خط 1 به انتهای شمالی میدان تیان‌آن‌من دسترسی پیدا کنید. هر دو در خیابان دبلیو چانگ‌آن هستند. ایستگاه تیان‌آن‌من شرقی (Xi) نزدیک‌ترین - فقط یک ایستگاه دورتر - از منطقه توریستی محبوب وانگ‌فوجینگ است.
• خط 2 (آبی) دارای یک توقف (ایستگاه کیانمن) در انتهای جنوبی میدان تیان آن من است.

رانندگان تاکسی در پکن اغلب به مقدار بسیار محدودی به زبان انگلیسی صحبت می کنند، اما همه تلفظ اشتباه شما را در Tiananmen تشخیص می دهند. اگر جواب نداد، فقط «شهر ممنوعه» را به زبان انگلیسی بخواهید.

نکته: قبل از ترک هتل خود در پکن، دو کار را انجام دهید: یک کارت از هتل بردارید تا بتوانید بدون دردسر زیاد برگردید، و از کارکنان بخواهید کجای شما را بنویسند. می خواهم به چینی بروم نشان دادن کارت به راننده آسان تر از مرتب کردن تلفظ آهنگ است.

قتل عام میدان تیان آنمن

"تیان آنمن" به معنای "دروازه صلح بهشتی" است اما دور بود.از صلح‌آمیز تابستان 1989. میلیون‌ها معترض - از جمله تعداد زیادی از دانشجویان و اساتیدشان - در میدان تیان‌آن‌من تجمع کرده بودند. آنها نظام سیاسی تک حزبی جدید در چین را زیر سوال بردند و درخواست پاسخگویی، شفافیت و آزادی بیان بیشتر کردند.

به دنبال تظاهرات سراسری، اعتصاب غذا، و اعلام حکومت نظامی، تنش در 3 و 4 ژوئن به حد فاجعه رسید. سربازان به سوی معترضان آتش گشودند و با خودروهای نظامی آنها را زیر پا گذاشتند. تخمین های رسمی تعداد کشته ها را چند صد نفر اعلام می کند، با این حال، قتل عام میدان تیان آن من یکی از سانسور شده ترین رویدادهای تاریخ در نظر گرفته می شود. تلفات واقعی تقریباً به طور قطع به هزاران نفر می رسد.

به دنبال "حادثه چهارم ژوئن" که در چین شناخته می شود، کشورهای غربی تحریم های اقتصادی و تحریم های تسلیحاتی را علیه جمهوری خلق چین اعمال کردند. دولت همچنین کنترل و سانسور رسانه ها را تشدید کرد. امروزه، وب‌سایت‌های محبوبی مانند یوتیوب و ویکی‌پدیا هنوز در چین مسدود هستند.