جالبترین پل های شهر نیویورک

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:38

گاهی اوقات می توان به راحتی فراموش کرد که شهر نیویورک از جزایر ساخته شده است. اما شهر و پنج بخش آن توسط تقریباً 2000 پل و تونل به هم متصل شده اند. پل های متعدد از شگفتی های مهندسی هستند. برخی دیگر تاریخ غنی دارند. در حالی که تماشای پل ها سرگرم کننده است، شما همچنین می توانید راه بروید، بدوید یا روی ده ها پل دوچرخه سواری کنید. سایر موارد را می توانید از طریق ماشین یا مترو بگذرانید. صرف نظر از اینکه چگونه آنها را کشف می کنید، آنها مناظر استثنایی از شهری را ارائه می دهند که نمی خواهید از دست بدهید. در اینجا راهنمای شما برای دیدن جالب‌ترین پل‌های شهر نیویورک است که باید در طول سفر از آن بازدید کنید.

پل بروکلین

پل بروکلین یک مکان دیدنی شهر نیویورک است. تقریباً 4000 نفر از سراسر جهان هر روز از آن بازدید می کنند و یکی از شناخته شده ترین بخش های افق است.

در اواخر دهه 1800 بر فراز رودخانه شرقی برای اتصال منهتن و بروکلین ساخته شد. 14 سال طول کشید، 600 کارگر (که دو نفر از آنها در طول ساخت و ساز جان باختند) و 15 میلیون دلار برای ساخت. برج‌های گرانیتی و کابل‌های فولادی آن هنوز مهندسان امروزی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

بهترین راه برای بازدید از این پل، پیاده روی از روی آن یا دوچرخه سواری است (در طول 6000 فوت، سفری قابل مدیریت است.) ورودی سمت منهتن در پارک رو و خیابان سنتر است.شرق تالار شهر در سمت بروکلین می‌توانید در مسیر پیاده‌روی Cadman Plaza East یا تقاطع خیابان تیلاری و Boerum Place قرار بگیرید. پل می‌تواند با توقف تعداد زیادی از مردم برای عکس‌برداری گیج‌کننده باشد، بنابراین مراقب محیط اطراف خود باشید. همچنین مهم است که در مسیر خود بمانید.

پل منهتن

پل منهتن مرکز شهر بروکلین را به خیابان کانال در محله چینی ها، منهتن متصل می کند. این جوانترین پل در رودخانه شرقی است - که در سال 1901 ساخته شد - و دارای نمای سنگی اغلب عکسبرداری شده است که توسط همان معمارانی ساخته شده است که شعبه اصلی کتابخانه عمومی نیویورک را در خیابان پنجم ایجاد کردند. این پل یکی از اولین پل هایی بود که نظریه انحراف را به کار گرفت که می گفت کابل های معلق برای حمایت از سازه کافی است. نیازی به تیرهای عظیمی که مهندسان در ابتدا لازم می دانستند، نداشت.

پل منهتن به طور گسترده توسط نیویورکی ها استفاده می شود. روزانه بیش از 450000 نفر با ماشین، دوچرخه و مترو از آن عبور می کنند. دومی راهی آسان برای تجربه پل و دیدن مناظر افق منهتن است. شما همچنین می توانید از روی پل (در سمت جنوبی یک خط عابر پیاده وجود دارد) یا دوچرخه (در سمت شمالی) پیاده روی کنید، اگرچه مسیر باریک و شنی است. نکته مثبت این است که مجسمه آزادی، بندر نیویورک و پل بروکلین را خواهید دید.

پل ویلیامزبورگ

پل ویلیامزبورگ، یکی دیگر از رودخانه شرقیپل ها، زمانی که در سال 1903 افتتاح شد، یک معامله بزرگ بود. این پل طولانی ترین پل معلق در جهان و تنها پلی بود که از تمام برج های فولادی استفاده می کرد. همچنین یکی از آخرین خطوطی بود که دارای خطوط ویژه برای اسب‌ها و کالسکه بود (این خودرو چند دهه پس از ساخت آن رایج شد.) گفته می‌شود این طرح از برج ایفل الهام گرفته شده است.

پل ویلیامزبورگ در مکانی شلوغ است که ویلیامزبورگ جنوبی را به قسمت پایین شرقی منهتن متصل می کند. از نظر تاریخی، مردم محلی بیشتر با استفاده از قطارهای J، M یا Z، در تاکسی یا مترو از آن عبور می‌کنند. اما در سال های اخیر افراد بیشتری روی پل قدم می زنند. عابران پیاده راهرو جداگانه از دوچرخه سواران دارند. می توانید در منهتن در خیابان کلینتون و دلنسی وارد آن شوید. در بروکلین در خیابان بری بین خیابان‌های پنجم و ششم جنوبی به آن دسترسی داشته باشید.

همچنین بسیاری از هتل های جدید در ویلیامزبورگ مانند Hoxton و William Vale وجود دارند که بارهای روی پشت بام را با چشم اندازهای بی نظیر از پل و زیبایی اطراف آن ارائه می دهند.

پل Ed Koch Queensboro

پل کوئینزبورو به عنوان پل خیابان ۵۹ نیز شناخته می شود. این پلی است که بسیاری از نیویورکی ها آن را بدیهی می دانند، زیرا بیشتر از آن برای رفت و آمد از منهتن به کوئینز استفاده می کنند. اما در واقع تاریخچه قابل توجهی دارد.

از 75000 تن فولاد ساخته شده است. در سال 1909، سال تکمیل آن، می‌توانست بارهای سنگین‌تری را نسبت به هر پل دیگری در ایالات متحده حمل کند. نسخه اصلی آن خطی برای واگن برقی داشت که مردم محلی را به آستوریا، فلاشینگ و سایر نقاط کوئینز می برد. ماشین هم داشتآسانسوری که مردم را در جزیره روزولت، واقع در وسط رودخانه شرقی رها می کند.

اگر با تاکسی از منهتن به سمت فرودگاه JFK یا LaGuardia بروید، احتمالاً از این پل عبور خواهید کرد. فراموش نکنید که از پنجره های پشت سر خود به بیرون نگاه کنید. کل خط افق مرکز شهر منهتن به نمایش گذاشته خواهد شد. پیاده روی این پل نیز امکان پذیر است. طول مسیر سه چهارم مایل است و مناظری از شهر لانگ آیلند، رودخانه شرقی، و قسمت بالایی ایست ساید منهتن (از جمله مقر سازمان ملل) خواهید دید. ورودی عابر پیاده در سمت منهتن، خیابان 60 شرقی بین خیابان های اول و دوم است. از کوئینز در خیابان کرسنت و کوئینز پلازا شمالی است.

پل Verrazzano-Narrows

به دلیل موقعیت دور آن، گردشگران کمتری برای دیدن پل Verrazzano-Narrows به آن سفر می کنند، اما در واقع یکی از زیباترین پل های نیویورک است. این یک پل معلق است که بروکلین را به استاتن آیلند متصل می کند. از زمانی که در سال 1964 تکمیل شد تا سال 1981 طولانی ترین پل در جهان بود. هزینه ساخت آن 325 میلیون دلار، از جمله تملک زمین، شد.

یک داستان خنده دار این است که این پل به افتخار جووانی دا ورازانو، کاوشگر قرن شانزدهمی که اولین اروپایی بود که خلیج نیویورک را کاوش کرد، نامگذاری شده است. اما در اصل، املای آن اشتباه بود، تنها با یک Z. این اشتباه تنها در سال 2018 اصلاح شد.

متأسفانه پل هیچ مسیر پیاده روی یا دوچرخه ای ندارد. می توانید با ماشین عبور کنید یا منتظر یک موقعیت خاص مانند ماراتن شهر نیویورک و پنج بورو باشیدتور دوچرخه سواری. سپس خطوط به روی ترافیک بسته می‌شوند و شرکت‌کنندگان می‌توانند مسیر 13700 فوتی را طی کنند.

پل جورج واشنگتن

پل جورج واشنگتن از روی رودخانه عظیم هادسون می گذرد که منهتن را به نیوجرسی متصل می کند. عبور از آن مانند رفتن به دنیای دیگری است. شلوغی منهتن را ترک می‌کنید و بلافاصله وارد تپه‌های کوهستانی می‌شوید.

این پل توسط اداره بندر نیویورک در سال 1923 راه اندازی شد، و قبل از آن، هیچ مهندس نمی توانست بفهمد که چگونه رودخانه را طی کند (آنها 100 سال تلاش کردند!) بین دو برج فولادی معلق بود. و آنقدر قوی بود که می توانست دو سطح ترافیک را حمل کند، هم ماشین و هم قطار. از زمان ساخت اولیه آن در سال 1962، چندین بار توسعه یافته است.

در حالی که عبور از پل جورج واشنگتن می تواند یک کابوس برای مسافران باشد - این پل به دلیل ترافیکش معروف است - دوچرخه سواری آرام یا قدم زدن روی آن یک تجربه خوشایند است. برای ورود به پل ورودی هایی در دو سمت شمالی و جنوبی وجود دارد. در یک روز دلپذیر، می‌توانید قایق‌های بادبانی را که در امتداد رودخانه مسابقه می‌دهند، ببینید.

پل رابرت اف کندی (پل تریبورو سابق)

تعداد کمی از مردم می دانند که R. F. K. پل، که در سال 1936 افتتاح شد، در واقع از سه پل، یک راهرو و 14 مایل جاده تشکیل شده است که از منهتن، کوئینز و برانکس می آیند. در نقاط مختلف پل به هم متصل می شودمنهتن به جزیره راندالز بر فراز رودخانه هارلم. جزیره راندالز به برانکس؛ و جزیره واردز به آستوریا در کوئینز. این پل قبل از رکود بزرگ پیش بینی شده بود اما به عنوان بخشی از طرح جدید رئیس جمهور فرانکلین روزولت ساخته شد.

امکان عبور از روی این پل وجود دارد. شما می توانید از 10 نقطه مختلف در سه منطقه وارد این پیاده رو شوید. شما می توانید تمام گزینه ها را در وب سایت آنها مشاهده کنید. دوچرخه خود را در خانه بگذارید. همه مردم موظفند هنگام سوار شدن بر روی پل دوچرخه خود را پیاده کرده و با آن پیاده روی کنند، که می تواند درد بزرگی باشد. دوچرخه سواران همچنین باید دوچرخه خود را از پله ها بالا ببرند تا به بالای پل برسند.