راهنمای کامل ماموریت کارمل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:38

ماموریت کارمل دومین مأموریت اسپانیایی بود که در کالیفرنیا ساخته شد و در 30 ژوئن 1770 توسط پدر جونیپرو سرا تأسیس شد. نام کامل آن، Mission San Carlos de Borromeo de Carmelo برای سنت چارلز بورومئو، اسقف میلان است که در سال 1538 درگذشت.

پدر جونیپرو سرا بنیانگذار آن است. همچنین دارای معماری منحصر به فردی است، با دیوارهای سنگی و سقف قوسی.

جدول زمانی ماموریت کارمل

این هیئت در سال 1770 تأسیس شد و در سال 1771 به رودخانه کارمل منتقل شد. در سال 1834 سکولار شد و در سال 1859 به کلیسای کاتولیک بازگشت.

1770 تا امروز

وقتی اسپانیایی ها تصمیم گرفتند مأموریت دوم کالیفرنیا را در نزدیکی خلیج مونتری بسازند، پدر جونیپرو سرا سن دیگو را ترک کرد تا با کشتی به آنجا برود.

در همان زمان، فرماندار پورتولا از طریق زمینی سفر کرد. هر کدام بیش از یک ماه طول کشید تا حدود 400 مایل سفر کنند و پدر سرا حدود یک هفته بعد از پورتولا به آنجا رسید.

دو روز پس از ورودش، در 3 ژوئن 1770، پدر سرا مأموریت کارمل را تأسیس کرد که در ابتدا در مونتری پرزیدیو قرار داشت.

سالهای اولیه

پورتولا بلافاصله پس از تأسیس مأموریت ها را ترک کرد. ستوان فاگس را بر عهده گرفت. فاجس شروع به دخالت در ماموریت کارمل کرد. در عرض یک سال،پدر سرا تصمیم گرفت ماموریت را به نقطه ای در رودخانه کارمل منتقل کند که خاک و آب بهتری داشت و از سربازان دورتر بود.

در تابستان 1771، اولین ساختمان ها با استفاده از 40 هندی از جنوب، 3 سرباز و 5 ملوان برای کار آغاز شد. زمستان اول خیلی سخت بود. آنها برای کاشت محصولات خیلی دیر رسیدند. هیچ کشتی به دلیل طوفان های اقیانوسی نتوانست به آنجا برسد. سرانجام، تعدادی از سربازان به سمت جنوب به سمت سن لوئیس اوبیسپوی کنونی رفتند و تعدادی خرس را کشتند. آنها همچنین دانه های وحشی را در طول مسیر برداشت کردند. در مجموع، آنها به اندازه کافی غذا با خود حمل می کردند تا مردم را از گرسنگی نجات دهند.

پدر سرا همراه با شکارچیان خرس رفت. در این سفر، او یک ناخدای دریایی را متقاعد کرد که تدارکات را به مأموریت برگرداند، اما دیگر برنگشت. در عوض او به مکزیک رفت و یک سال و نیم نبود. زمانی که او دور بود، پدر پالو مسئولیت را بر عهده گرفت.

1780-1800

در سال 1783، سوابق نشان می دهد که این هیئت 165 نوکیش داشت و 700 نفر در مأموریت کارمل و در مزرعه آن زندگی می کردند. آنها یک کانال آبیاری از رودخانه تا استخری در آن نزدیکی ساختند و در آنجا ماهی نگهداری می کردند. پدران هندی ها را برای انجام کارهای مزرعه و دامداری، آهنگری و نجاری، و نحوه ساختن آجرهای خشتی، کاشی های سقف و ابزار آموزش دادند.

ذخایر دوباره در اوایل سال 177 به پایان رسید. بسیاری از مردم تقریباً جان خود را از دست دادند. در آن پاییز، زمانی که آنها 207 بوشل گندم، 250 بوشل ذرت و 45 بوشل لوبیا برداشت کردند، اوضاع بهتر شد. در سال 1774، برداشت چهار برابر بیشتر بود. تقریباً در همان زمان، دون خوان باتیستا د آنزا یک مسیر داخلی ایجاد کرد و شروع به آوردن تدارکات از طریق زمین کرد.شهرک نشینان مجبور نبودند به کشتی ها وابسته باشند.

پدر سرا در سال 1774 به کارمل بازگشت. او به ساختمان کوچکی در کنار مأموریت کارمل نقل مکان کرد و از آنجا امور مأموریت را اداره می کرد تا اینکه در 28 اوت 1784 در سن 70 سالگی درگذشت. او در کنار پدر کرسپی به خاک سپرده شد. ، که در سال 1782 درگذشت.

پدران پالو و لاسوئن جانشین سرا به عنوان رئیس هیئت ها شدند و هر دوی آنها کارمل را مقر خود کردند.

تا سال 1794، جمعیت نئوفیت هند به 927 نفر رسید. یک کلیسای سنگی جدید در سال 1793 آغاز شد و در سال 1797 به پایان رسید.

s1800-1830

پدر لاسوئن در سال 1803 درگذشت و در کلیسا در کنار پدران کرسپی و سرا به خاک سپرده شد.

در طول تاریخ ۶۶ ساله خود، مأموریت کارمل 4000 نوکیش کرد، تا سال 1823، جمعیت شروع به کاهش کرد و تنها 381 نفر باقی ماندند. در سال 1833، پدر خوزه رئال مسئولیت را بر عهده گرفت.

سکولاریزاسیون

سال بعد، 1834، مکزیک مأموریت ها را سکولار کرد، زیرا پس از استقلال مکزیک از اسپانیا، توانایی حمایت از آنها را نداشت. دولت مکزیک زمین های اطراف کلیسا را تا دیوارهای آن فروخت. پدر رئال به مونتری نقل مکان کرد و فقط گهگاه خدماتی را در مأموریت کارمل برگزار کرد.

دولت ایالات متحده در سال 1859 زمین را به کلیسا پس داد. در آن زمان سقف آن فرو ریخته بود و به مدت 30 سال ویران شده بود.

در قرن بیستم

مرمت کلیسا در دهه 1930 توسط هری داونی آغاز شد. داونی آمد تا برخی از مجسمه ها را تعمیر کند اما به بازسازی کل ساختمان علاقه مند شد. با حمایت پدر مایکل اوکانل،کشیش پس از سال 1933، او کلیسا و ساختمان های اطراف را بازسازی کرد.

Carmel Mission در سال 1933 به یک کلیسای محلی تبدیل شد و در سال 1961 توسط پاپ جان بیست و سوم به عنوان یک کلیسای کوچک تعیین شد. این کلیسا هنوز یک کلیسای محلی فعال با خدمات منظم و یک مدرسه است.

ماموریت کارمل چیدمان، پلان طبقات، ساختمان‌ها و زمین‌ها

ساخت و ساز در محل مأموریت فعلی در سال 1771 پس از اینکه پدر سرا مأموریت را از Presidio در مونتری دور کرد، آغاز شد. او خودش مسئولیت ساختمان را بر عهده گرفت.

در اطراف ماموریت کارمل درختان زیادی وجود داشت. اولین ساختمان ها (به جز کلیسا) از کنده هایی ساخته شده بودند که در زمین گیر کرده بودند و به صورت عمودی ایستاده بودند، با کنده های بیشتری در بالای آن، با چوب و علف پوشانده شده بود تا سقفی ایجاد شود. اولین کلیسا یک کلبه برس بود. همه ساختمان ها توسط یک حصار میله احاطه شده بودند.

پدر پالو کلیسای بعدی را در مأموریت کارمل ساخت. این ساختمان از کنده‌ها و نی‌های تاول ساخته شده بود و در سال 1776 به پایان رسید، همراه با اتاق پدران از خشت و یک آشپزخانه مجزا.

پس از مرگ پدر سرا در سال 1784، پدر لاسوئن تصمیم گرفت یک کلیسای سنگی جدید در سال 1793 بسازد. چون پدران سرا و کرسپی در کلیسای قدیمی دفن شده بودند، آنها نمی خواستند آنها را جابجا کنند، بنابراین کلیسای جدید را ساختند. کلیسا در همان نقطه.

یک لایه آجر استاد از مکزیک به نام مانوئل رویز بر ساخت و ساز نظارت داشت. این کلیسا در سال 1797 به پایان رسید. طراحی منحصربه‌فرد است: دیوارها به سمت داخل منحنی می‌شوند و سقف از منحنی پیروی می‌کند تا یک قوس را تشکیل دهد. ماموریت کارمل یکی از تنها سه ماموریت کالیفرنیا است که از آن ساخته شده استسنگ، ساخته شده از ماسه سنگ بومی استخراج شده در کوه های سانتا لوسیا در نزدیکی.

یک کلیسای دفن در سال 1821 به کلیسا اضافه شد.

پس از سکولاریزاسیون، سقف هیئت در سال 1851 فرو ریخت و ساختمان به مدت سی سال بدون سقف ماند. در سال 1884، پدر آنجلو کازانووا، کشیش مونتری، برای یکصدمین سالگرد مرگ پدر سرا، برای تعمیر کلیسا پول جمع آوری کرد. آنها سقفی از چوب و زونا روی کلیسا ساختند، با قله ای بلند که ساختمان را عجیب به نظر می رساند.

هری داونی برای تعمیر مجسمه های شکسته به مأموریت آمد. او آنقدر به ساختمان قدیمی علاقه مند شد که شروع به تحقیق کرد و در سال 1931 شروع به مرمت کل ماموریت کرد. در سال 1936 سقفی که شبیه سقف اصلی بود ساخته شد.

در سال 1939، داونی بقایای صلیب اصلی را که در پاسیو دفن شده بود، پیدا کرد. او یک ماکت ساخت و آن را در همان نقطه قرار داد. او توسط پدر مایکل اوکانل، که پس از سال 1933 کشیش مأموریت کارمل شد، حمایت می‌شد و پنجاه سال طول کشید تا این کار را به پایان برساند.

برند Mission Carmel Cattle

هر مأموریت کالیفرنیا گاو پرورش می داد و هر کدام برند خاص خود را داشتند. تصویر بالا برند گاو Carmel Mission را نشان می دهد. این از نمونه های نمایش داده شده در Mission San Francisco Solano و Mission San Antonio گرفته شده است.

ماموریت Carmel Bells

چون مقر پدر سرا نیز بود، طراحی ساختمان پیچیده تر از مأموریت های دیگر بود، ودر واقع دو برج ناقوس داشت، یکی حاوی دو ناقوس و دیگری بزرگتر با نه ناقوس.

این زنگ آو ماریا نام داشت. در سال 1807 در مکزیکو سیتی ریخته شد و در سال 1820 در مأموریت نصب شد. پس از سکولاریزه شدن این ماموریت، سرخپوستان محلی زنگ را پایین آوردند و در کلیسای جامع Watsonville پنهان کردند.

سالهای زیادی مردم آن را فراموش کردند، اما دوباره کشف شد و در سال 1925 به ماموریت بازگردانده شد. برج در سال 2010.

تزیین سقف

بسیاری از ماموریت های اسپانیایی تزئیناتی مانند این بر روی سقف خود دارند، اما لوستر کریستالی غیرعادی است.

قبرستان

کشیشان و پدران کاتولیک در داخل کلیسا دفن شدند، اما سرخپوستانی که در آنجا مردند در بیرون دفن شدند. مرسوم بود که قبرهای سرخپوستان مسیحی فقط یک صلیب چوبی ساده در بالای آن داشته باشند.

تخت و پنجره های بیرونی

از بیرون، به راحتی می توان فهمید که دیوارهای خشتی چقدر ضخیم هستند. آنها با مقاطعی که حتی ضخیم‌تر بودند، مانند اینها - که به آنها تکیه گاه می‌گویند، تقویت شدند.

اولین کتابخانه کالیفرنیا

طبق تابلویی که بیرون در نصب شده است، اولین کتابخانه کالیفرنیا در Mission Carmel با استفاده از کتاب‌هایی که از شمال آورده شده بود، ایجاد شد.کالج حواری سن فرناندو مکزیکوسیتی. در سال 1778، این کتابخانه حدود 30 کتاب داشت، اما در سال 1784 تعداد آن به بیش از 300 جلد رسید. امروزه حدود 600 جلد در آن نگهداری می شود.

اتاق خواب کشیش

این اتاق طوری طراحی شده است که به نظر می رسد ممکن است در حدود سال 1810 باشد. در آن زمان، مبلمان از اروپا به ایالات متحده رسیده بود و کابینت سازان محلی نیز در حال ساخت برخی از وسایل مانند تختخواب بودند. صندوق عقب از بوستون آمد، روی قایق که برای رسیدن به اینجا باید آمریکای جنوبی را دور می زد.

اتاق پذیرایی

این اتاق که سالا بزرگ نامیده می شد، یک اتاق پذیرایی رسمی بود که در آن از بازدیدکنندگان مهم پذیرایی می شد. اتاق امروزی مکان اصلی آن نیست، اما با بسیاری از قطعات اصلی مبله شده است. کفپوش اورجینال است.

به ۱۱ از ۱۱ زیر ادامه دهید. >

اتاق پدر سرا

پدر جونیپرو سرا، که اغلب پدر مأموریت های کالیفرنیا نامیده می شود، در این اتاق کوچک زندگی می کرد و در سال 1784 در اینجا درگذشت.

طبق تابلویی که در کنار در نصب شده بود، از مواد اولیه جمع‌آوری شده در اطراف مأموریت قدیمی بازسازی شد. این تخت بر اساس شرحی که فرانسیسکو پالو نوشته است، بازسازی شده است: "تخت او شامل مقداری تخته تراش خورده بود که با یک پتو پوشانده شده بود که بیشتر به عنوان پوشش عمل می کرد تا کمکی برای استراحت، زیرا او هرگز حتی از یک روکش پوست گوسفند، طبق معمول استفاده نکرد."