چهارم ژوئیه دره نزدیک آلبوکرکی

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:37

اردوگاه دره چهارم جولای در جنگل ملی سیبولا در شرق و جنوب آلبوکرکی، در کوه‌های مانزانو یافت می‌شود. این منطقه در هر زمان از سال زیبا است و در فصل گرم سال یک کمپ محبوب است. اما در پاییز، دره چهارم ژوئیه آهنربایی برای کسانی است که به دنبال رنگ‌های قرمز و نارنجی عمیق مرتبط با پاییز هستند.

رانندگی به سمت کوه های مانزانو برای دیدن تغییر برگ ها در پاییز لذت فوق العاده ای است. رانندگی فقط کمی بیش از یک ساعت و لذت بخش است. دانستن اینکه چه زمانی برگ‌ها تغییر می‌کنند کمی دشوار است، و بسیاری با ایستگاه محیط‌بان تماس می‌گیرند تا بپرسند، اما شعله رنگ می‌تواند از اواسط تا اواخر سپتامبر تا اواخر اکتبر آغاز شود. این بستگی به دمای کوه‌های مانزانو دارد، زیرا هر چه هوا سردتر باشد، برگ‌ها سریع‌تر تغییر می‌کنند. اگر پاییز گرم باشد، برگها دیرتر تغییر می کنند. اگه سرد باشه زودتر عوض میشن اگر به فکر رفتن به دره برای دیدن تغییر برگ‌ها هستید، ممکن است بخواهید به مدت یک هفته یا بیشتر آب و هوا را تماشا کنید تا ببینید دمای کوه‌های مانزانو چقدر است. اگر در شب در آنجا نزدیک به یخبندان باشد، ممکن است برگها در حال تغییر باشند. به طور کلی، درختان در حدود 10 اکتبر شعله ور می شوند. اگر می توانید برای بازدید از برگ ها هماهنگ کنیدبا برداشتن چند سیب تازه از مزرعه سیب کوهستان مانزانو و مرکز خلوت، بهتر است.

رسیدن به آنجا

برای رسیدن به دره چهارم جولای، I-40 را از طریق دره Tijeras به سمت شرق بروید و در Tijeras خارج شوید. NM 337 را از طریق تپه‌های پینون و ارس نقطه‌دار Manzanos به سمت جنوب بروید. از دهکده‌های کشاورزی کوچکی عبور خواهید کرد که قدمت آن‌ها به کمک‌های زمینی اسپانیا برمی‌گردد. وقتی به تقاطع T NM 55 رسیدید، به سمت راست بروید، که شما را به سمت غرب می برد و به شهر کوچک Tajique می برد. هنگامی که از Tajique عبور کردید، به دنبال تابلوی FS 55 باشید، یک جاده خدمات جنگلی که شما را به اردوگاه چهارم جولای می برد. خود محل کمپ دارای 24 مکان است، اما هیچ منبع آبی وجود ندارد. یک مسیر در محل کمپ وجود دارد. جاده آسفالت نیست اما برای اکثر خودروها و RVها قابل دسترسی است.

این منطقه دارای بزرگترین و متراکم ترین جایگاه افراهای دندان بزرگ است که در این منطقه یافت می شود. آنها قرمز شعله‌ور می‌شوند و بلوط‌های اسکراب زرد می‌شوند و نمایشی تماشایی ایجاد می‌کنند. اکثر افرادی که برای بازدید می روند یکی از مسیرهای پیاده روی را به داخل جنگل می روند و از کوه بالا می روند. تا زمانی که به قله نزدیک نشوید، درجه آن خیلی تند نیست. مسیر پیاده‌روی یک مایلی نسبتاً آسان است و از بهترین قسمت دره برای دیدن تغییر برگ‌ها می‌گذرد. هنگامی که به سر دره رسیدید، می توانید بچرخید یا روی یک حلقه که 6.5 مایل است ادامه دهید. یک خار به بالای خط الراس منتهی می شود، جایی که می توانید دره های زیر را ببینید.

اگر تصمیم دارید برای روز بالا بروید، آب و کفش های کوهنوردی محکم بگیرید. میزهای پیک نیک با کباب پز وجود دارد (کیندلینگ یا زغال چوب خود را بیاورید). نیز وجود داردسرویس های بهداشتی باز هم آب وجود ندارد، پس حتماً آب خود را بیاورید.

منطقه توسط سازمان جنگلداری نگهداری می شود.

از موزه تینکرتاون در شمال، و در شمال، از دهکده کوچک مادرید دیدن کنید.