روز انقلاب در مکزیک: 20 نوامبر

فهرست مطالب:

روز انقلاب در مکزیک: 20 نوامبر
روز انقلاب در مکزیک: 20 نوامبر

تصویری: روز انقلاب در مکزیک: 20 نوامبر

تصویری: روز انقلاب در مکزیک: 20 نوامبر
تصویری: انقلاب مکزیک : مبارزات امیلیانو زاپاتا 2024, ممکن است
Anonim
روز انقلاب 20 نوامبر سان میگل دی آلنده، مکزیک
روز انقلاب 20 نوامبر سان میگل دی آلنده، مکزیک

روز انقلاب، (el Día de la Revolución) هر ساله در 20 نوامبر در مکزیک جشن گرفته می شود. در این روز مکزیکی ها انقلابی را که در سال 1910 آغاز شد و حدود ده سال ادامه داشت را به یاد می آورند و جشن می گیرند. این تعطیلات گاهی اوقات با تاریخ آن، el veinte de noviembre (20 نوامبر) نامیده می شود. تاریخ رسمی 20 نوامبر است، اما امروزه دانشجویان و کارگران در روز دوشنبه سوم نوامبر، بدون توجه به اینکه در کدام تاریخی است، تعطیل می شوند. این یک تعطیلات ملی در مکزیک به مناسبت آغاز انقلاب مکزیک است.

چرا 20 نوامبر؟

انقلاب در سال 1910 به ابتکار فرانسیسکو I. مادرو، نویسنده و سیاستمدار اصلاح طلب از ایالت چیهواهوا، به منظور برکناری رئیس جمهور پورفیریو دیاز که بیش از 30 سال در قدرت بود، آغاز شد. فرانسیسکو مادرو یکی از افراد زیادی در مکزیک بود که از حکومت استبدادی دیاز خسته شده بودند. دوره حکومت دیاز به پیشرفت‌های فنی و صنعتی معروف است، اما در آن زمان عده‌ای رونق یافتند و بسیاری با دستمزدهای بسیار کم از فقر رنج بردند. دیاز همراه با کابینه خود در حال پیر شدن بود در حالی که افسار کشور را محکم گرفته بود. مادرو حزب ضد انتخاب مجدد را تشکیل داد و در مقابل دیاز شرکت کرد، اما در انتخابات تقلب شد و دیازدوباره برنده شد دیاز مادرو را در سن لوئیس پوتوسی زندانی کرد. پس از آزادی، او به تگزاس گریخت و در آنجا طرح سن لوئیس پوتوسی را نوشت که از مردم می‌خواست تا با اسلحه علیه دولت قیام کنند تا دموکراسی را در کشور برقرار کنند. تاریخ 20 نوامبر ساعت 6 بعد از ظهر برای شروع شورش تعیین شده بود.

چند روز قبل از تاریخ برنامه ریزی شده قیام، مقامات متوجه شدند که آکیلس سردان و خانواده اش که در پوئبلا زندگی می کردند، قصد داشتند در انقلاب شرکت کنند. آنها در حال آماده سازی اسلحه بودند. اولین گلوله های انقلاب در 18 نوامبر در خانه آنها، که اکنون موزه انقلاب است، شلیک شد. بقیه انقلابیون همانطور که برنامه ریزی شده بود در 20 نوامبر به مبارزه پیوستند و این هنوز آغاز رسمی انقلاب مکزیک محسوب می شود.

نتیجه انقلاب

در سال 1911، پورفیریو دیاز شکست را پذیرفت و سمت خود را ترک کرد. او به پاریس رفت و تا زمان مرگش در سال 1915 در 85 سالگی در تبعید ماند. فرانسیسکو مادرو در سال 1911 به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، اما تنها دو سال بعد ترور شد. انقلاب تا سال 1920 ادامه داشت، زمانی که آلوارو اوبرگون رئیس جمهور شد، و صلح نسبی در کشور برقرار بود، اگرچه شیوع خشونت برای چندین سال دیگر ادامه داشت، زیرا همه از نتیجه راضی نبودند.

یکی از شعارهای انقلابیون «Sufragio Efectivo - No Reelección» بود که به معنای حق رأی مؤثر، بدون انتخاب مجدد است. این شعار هنوز هم امروزه در مکزیک مورد استفاده قرار می گیرد و یکی از ویژگی های مهم مکزیک استچشم انداز سیاسی. روسای جمهور مکزیک برای یک دوره شش ساله خدمت می کنند و واجد شرایط انتخاب مجدد نیستند.

شعار و مضمون مهم دیگر انقلاب "Tierra y Libertad" (سرزمین و آزادی) بود که بسیاری از انقلابیون به اصلاحات ارضی امیدوار بودند، زیرا بسیاری از دارایی های مکزیک در دست افراد معدودی بود. مالکان ثروتمند، و اکثریت قریب به اتفاق جمعیت مجبور به کار با دستمزد بسیار کم و در شرایط کاری بد بودند. اصلاحات ارضی در مقیاس بزرگ با سیستم مالکیت زمین اشتراکی Ejido که پس از انقلاب ایجاد شد، به وجود آمد، اگرچه در طول سالیان متمادی اجرا شد.

20 رویدادهای نوامبر

انقلاب مکزیک به عنوان رویدادی در نظر گرفته می شود که مکزیک مدرن را شکل داد، و بزرگداشت روز انقلاب در مکزیک با رژه و مراسم مدنی در سراسر کشور مشخص می شود. به طور سنتی یک رژه بزرگ در زوکالو مکزیکو سیتی برگزار می شد که با سخنرانی و مراسم رسمی همراه بود، اما در سال های اخیر جشن های مکزیکوسیتی در میدان نظامی کامپو مارته برگزار می شد. دانش آموزان مدرسه ای که لباس انقلابی پوشیده اند در رژه های محلی در شهرها و شهرهای بزرگ مکزیک در آن تاریخ شرکت می کنند.

در سال‌های اخیر، بسیاری از فروشگاه‌ها و کسب‌وکارها در مکزیک تبلیغاتی را در حول و حوش این تعطیلات ایجاد کرده‌اند و آن را el Buen Fin ("پایان خوب" مانند آخر هفته) نامیده‌اند و فروش‌ها و پیشنهادهایی مشابه روش سیاه ارائه می‌دهند. جمعه در ایالات متحده جشن گرفته می شود.

توصیه شده: