14 بهترین قلعه و کاخ در هند که باید ببینید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:36

وقتی به هند فکر می کنیم، در نهایت قلعه ها و کاخ ها به ذهن متبادر می شوند. به هر حال، آنها بخش مهمی از تاریخ گسترده کشور هستند و در عکس ها و مستندهای بی شماری به نمایش درآمده اند.

از این رو، جای تعجب نیست که این شگفتی های معماری در فهرست "باید دیدن" گردشگران هنگام سفر از طریق هند قرار دارند. اکثر قلعه‌ها و کاخ‌های هند در راجستان واقع شده‌اند، جایی که توسط طایفه‌های حاکمان جنگجوی راجپوت (قبل از تهاجم مغول‌ها) ساخته شده‌اند. شهر صورتی جیپور تعداد زیادی از آنها را دارد. با این حال، آنها را به عنوان بقایای دوران مغول در ایالات دیگر نیز پراکنده خواهید یافت.

بسیاری از کاخ های هند اکنون توسط صاحبان سلطنتی خود به هتل تبدیل شده اند. پس از لغو موقعیت سلطنتی و امتیازات آنها توسط قانون اساسی هند در سال 1971، این امر برای ایجاد درآمد ضروری بود. در این راهنمای ضروری هتل های قصر در هند اطلاعات بیشتری درباره آنها خواهید یافت.

در غیر این صورت، برای کشف 14 مورد از چشمگیرترین قلعه ها و کاخ های هند که برای عموم آزاد است، به ادامه مطلب مراجعه کنید.

امبر فورت، جیپور، راجستان

قلعه کهربا شاید باشدشناخته شده ترین قلعه در هند. نام خود را از شهر کوچک میراث Amber (همچنین به نام Amer) که در آن واقع شده است، حدود 20 دقیقه در شمال شرقی جیپور گرفته شده است. فرمانروای راجپوت، مهاراجا من سینگ اول، ساخت قلعه را در سال 1592 آغاز کرد. حاکمان متوالی به آن افزودند و آن را اشغال کردند تا اینکه جیپور ساخته شد و پایتخت در سال 1727 به آنجا منتقل شد. اکنون، یکی از برترین جاذبه های گردشگری جیپور است.

این قلعه بخشی از گروهی از شش قلعه تپه ای در راجستان است که در سال 2013 به عنوان میراث جهانی یونسکو اعلام شد (سایر قلعه ها Jaisalmer Fort، Kumbhalgarh، Chittorgarh، Ranthambore Fort، Gagron Fort و Amber Fort هستند). معماری آن ترکیبی باشکوه از تأثیرات هندو و مغول است. این مجموعه قلعه از ماسه سنگ و مرمر سفید ساخته شده است و از مجموعه ای از حیاط ها، کاخ ها، تالارها و باغ ها تشکیل شده است. شیش محل (کاخ آینه) به طور گسترده ای به عنوان زیباترین قسمت آن با دیوارها و سقف های پر زرق و برق حکاکی شده است. شما می توانید در مورد تاریخچه قلعه در نمایش صدا و نور عصر مطلع شوید.

قلعه مهرانگر، جودپور، راجستان

قلعه مهرانگر نه تنها یکی از برترین جاذبه های جودهپور است، بلکه یکی از چشمگیرترین و به خوبی نگهداری شده ترین قلعه های هند است. این شهر بر فراز "شهر آبی" از موقعیت رفیع خود بر فراز تپه ای صخره ای که توسط سلسله حاکم Rathore Rajputs ساخته شده است، ظاهر می شود. پادشاه رائو جودا در سال 1459، زمانی که پایتخت جدید خود را در جودپور تأسیس کرد، ساخت این قلعه را آغاز کرد. با این حال، کار ادامه یافتتوسط حاکمان بعدی درست تا قرن بیستم. در نتیجه، این قلعه دارای معماری بسیار متنوعی است.

بر خلاف دیگر قلعه های راجپوت که در نهایت متروکه شدند، قلعه مهرانگره هنوز در دست خانواده سلطنتی باقی مانده است. آن‌ها آن را بازسازی کرده‌اند و آن را به یک مقصد گردشگری برجسته شامل مجموعه‌ای از کاخ‌ها، موزه‌ها و رستوران‌ها تبدیل کرده‌اند. چیزی که این قلعه را از سایرین در راجستان متمایز می کند تمرکز آن بر هنر و موسیقی محلی است. هر روز در مکان های مختلف این قلعه نمایش های فرهنگی برگزار می شود. علاوه بر این، قلعه زمینه را برای جشنواره‌های موسیقی تحسین‌شده مانند جشنواره سالانه روح مقدس جهانی در فوریه و جشنواره بین‌المللی فولک راجستان در اکتبر فراهم می‌کند.

جایسالمر فورت، راجستان

مکان های زیادی در جهان وجود ندارد که بتوانید از یک قلعه "زنده" دیدن کنید، اما جیسالمر، در صحرای تار، یکی از آنهاست. قلعه ماسه‌سنگ زرد رنگ سراب مانند این شهر محل زندگی هزاران نفر است که نسل‌ها در آن زندگی می‌کنند. این قلعه همچنین دارای انبوهی از مغازه‌ها، هتل‌ها، رستوران‌ها، مجموعه کاخ‌ها، عمارت‌های قدیمی هالی و معابد است.

حاکم بااتی راجپوت، راوال جیسال، ساخت قلعه جیسالمر را در سال ۱۱۵۶ آغاز کرد و آن را به یکی از قدیمی‌ترین قلعه‌های راجستان تبدیل کرد. در نهایت گسترش یافت و تمام تپه را پوشش داد و خود را به شهری تبدیل کرد که در زمان درگیری جمعیت آن افزایش می یافت. این قلعه از جنگ های بسیاری جان سالم به در برد. با این حال، اکنون به دلیل ساخت و ساز غیرقانونی و زهکشی ضعیف، وضعیت آن به سرعت رو به وخامت است.فاضلاب به پایه های قلعه نفوذ کرده و آن را ناپایدار کرده و باعث فروریختن قسمت هایی شده است.

کاخ شهر اودایپور، راجستان

اودایپور رمانتیک به عنوان شهر کاخ ها و دریاچه ها شناخته می شود. در سال 1559 توسط فرمانروای Mewar ماهارانا اودای سینگ دوم تأسیس شد و پایتخت پادشاهی بعداً پس از تهاجم مغول‌ها از چیتورگره به آنجا منتقل شد. در قلب آن، در مرز دریاچه پیچولا، مجموعه قصر شهر قرار دارد. قابل ذکر است، امروزه هنوز تا حدی توسط خانواده سلطنتی Mewar اشغال شده است. آنها کار قابل ستایشی را برای تبدیل آن به یک مقصد توریستی انجام داده اند که تاریخچه مهاراناهای Mewar را به خوبی ارائه می دهد. "جواهری در تاج" (ببخشید جناس) موزه قصر شهر است.

موزه شامل Mardana Mahal (کاخ پادشاه) و Zenana Mahal (کاخ ملکه) است که کاخ شهر را تشکیل می دهند. این بنا که بیش از چهار قرن و نیم ساخته شده است، قدیمی ترین و بزرگترین بخش مجموعه کاخ شهر است. معماری به همراه گالری‌های سلطنتی خصوصی بی‌ارزش، آثار هنری و عکس‌ها، برجسته‌ترین ویژگی است.

Chittorgarh، راجستان

قلعه عظیم چیتورگار به عنوان بزرگترین قلعه راجستان در نظر گرفته می شود و همچنین یکی از بزرگترین قلعه های هند است. در حدود 700 هکتار وسعت دارد! پادشاهان میور از قلعه به مدت هشت قرن حکومت کردند، تا اینکه اکبر امپراتور مغول آن را در سال 1568 محاصره کرد و آن را تصرف کرد. پسر بزرگ اکبر، جهانگیر، در نهایت قلعه را در سال 1616 به میوارها پس داد. با این حال، آنها هرگز ساکن نشدند.آنجا.

به دلیل بزرگی آن، این قلعه با وسایل نقلیه راحت‌تر کاوش می‌شود و ایده خوبی است که حداقل سه ساعت برای این کار وقت بگذارید. برخی از بخش‌های آن رو به ویرانی است، اما شکوه و جلال پیشین آن هنوز بسیار باقی است. جاذبه‌ها عبارتند از کاخ‌های قدیمی، معابد، برج‌ها و مخزنی که در آن امکان غذا دادن به ماهی وجود دارد. برای دیدن منظره ای درام به بالای ویجی استامبا (برج پیروزی) صعود کنید.

شاید تکان دهنده ترین قسمت قلعه، منطقه ای است که به عنوان محل مرده سوزی سلطنتی استفاده می شود. همچنین در آنجا ده‌ها هزار زن راجپوت خود را به شهادت رساندند و مرگ را قبل از آبروی انتخاب کردند، در سه موردی که این قلعه توسط ارتش‌های رقیب در قرن‌های 15 و 16 تسخیر شد.

Chittorgarh در بخش جنوبی راجستان، تقریباً در نیمه راه بین دهلی و بمبئی، و کمی بیش از دو ساعت رانندگی از اودایپور واقع شده است. به راحتی می توان در یک سفر یک روزه یا سفر جانبی از اودایپور از آن بازدید کرد.

Kummbhalgarh، راجستان

که اغلب به عنوان "دیوار بزرگ هند" شناخته می شود، دیوار قلعه باشکوه Kumbhalgarh بیش از 35 کیلومتر امتداد دارد و دومین دیوار طولانی پیوسته در جهان است (دیوار بزرگ چین اولین دیوار است).

Kumbalgarh مهمترین قلعه پادشاهی Mewar بعد از Chittorgarh بود. حاکمان در مواقع خطر به کومبالگار عقب نشینی می کردند زیرا غیر قابل نفوذ بود. این قلعه توسط حاکم Mewar Rana Kumbha در قرن 15 ساخته شد. ظاهراً برای تکمیل آن 15 سال و تلاش های متعدد طول کشید! حدود 360 معبد باستانی و همچنین وجود داردخرابه های کاخ، چاه های پلکانی، و سنگرهای توپ در داخل آن.

Kumbhalgarh همچنین به این دلیل مشهور است که پادشاه و جنگجوی افسانه ای ماهارانا پراتاپ (نبیر نوه رانا کومبا) در آنجا در سال 1540 در عمارت معروف به Jhalia ka Malia (کاخ ملکه ژالی) متولد شد. او جانشین پدرش اودای سینگ دوم (بنیانگذار اودایپور) به عنوان حاکم میوار شد. برخلاف بسیاری از فرمانروایان اطراف، او با وجود مذاکرات امپراتور اکبر از تسلیم مغول ها خودداری کرد. این منجر به نبرد معروف هالدی گاتی در سال 1576 شد که نقش مهمی در تاریخ هند داشت.

این قلعه کمی بیش از دو ساعت رانندگی در شمال اودایپور، در منطقه راجساماند راجستان واقع شده است. در سفرهای یک روزه یا سفرهای جانبی از اودایپور به طور گسترده مورد بازدید قرار می گیرد. می توان در آنجا از یکی از آژانس های مسافرتی متعدد، ماشین کرایه کرد. بسیاری از مردم بازدید از Kumbhalgarh را با Haldi Ghati یا معابد جین در Ranakpur ترکیب می کنند.

کاخ شهر جیپور، راجستان

در مرکز شهر قدیمی جیپور، مجموعه کاخ شهر عمدتاً بین سال‌های 1729 و 1732 توسط مهاراجا ساوای جای سینگ دوم ساخته شد. او با موفقیت در قلعه آمبر نزدیک حکومت می کرد، اما افزایش جمعیت و کمبود آب باعث شد تصمیم بگیرد پایتخت خود را در سال 1727 به جیپور منتقل کند.

خانواده سلطنتی هنوز در بخش چاندرا محل کاخ زندگی می کنند (پرچم خانواده آنها در زمان اقامت مهاراجه بر فراز آن به اهتزاز در می آید)، در حالی که بقیه به موزه مهاراجا ساوای من سینگ دوم تبدیل شده است. با هزینه هنگفت (2500 روپیه برای خارجی ها).و 2000 روپیه برای هندی‌ها)، می‌توانید تور سلطنتی گراندور را از طریق محله‌های داخلی چاندرا محل شرکت کنید. در غیر این صورت، باید به کاوش در بقیه قصر بسنده کنید.

چشم نوازترین قسمت آن Pitam Niwas Chowk است، حیاط داخلی که به چاندرا محل منتهی می شود. این خانه دارای چهار در یا دروازه است که به زیبایی نقاشی شده است، که نمایانگر چهار فصل است و به خدایان هندو ویشنو، شیوا، گانش و الهه دیوی (الهه مادر) تقدیم شده است. نقوش طاووس در درگاه دروازه طاووس به ویژه خیره کننده است و به طور گسترده ای عکس گرفته شده است.

قلعه آگرا، اوتار پرادش

دژ آگرا متأسفانه تحت الشعاع تاج محل قرار گرفته است، اما در واقع باید قبل از آن از آن بازدید کرد، زیرا پیش درآمدی دلخراش برای این بنای تاریخی است. این قلعه اولین قلعه بزرگ مغول در هند بود که از آنجا چهار نسل از امپراتوران تأثیرگذار مغول در دوران اوج امپراتوری مغول حکومت کردند. علاوه بر این، این یکی از اولین مکان‌هایی در هند بود که در سال 1983 به فهرست میراث جهانی یونسکو رسید.

این قلعه، به شکل کنونی خود، توسط امپراتور اکبر در قرن شانزدهم، زمانی که تصمیم گرفت به طور استراتژیک پایتخت جدیدی در آگرا ایجاد کند، ساخته شد. او آن را در درجه اول به عنوان یک تاسیسات نظامی ساخت. کاخ ها و مساجد مرمر سفید مجلل بعدها توسط امپراتور شاه جهان، نوه اکبر، در قرن هفدهم اضافه شد. (او خیلی مرمر سفید را دوست داشت، تاج محل را نیز از آن ساخت).

شاه جهان از قلعه سرخ در دهلی بر اساس قلعه آگرا الگوبرداری کرد، زمانی که اعلام کرد پایتخت جدید خود را در سال 1638 در آنجا توسعه می دهد.او پس از زندانی شدن در قلعه آگرا توسط پسر تشنه قدرتش اورنگ زیب، که تاج و تخت را در دست گرفت، در قلعه آگرا درگذشت.

انگلیسی ها در سال 1803 کنترل این قلعه را به دست گرفتند و در جریان شورش هند در سال 1857 که حکومت شرکت هند شرقی بریتانیا را تهدید می کرد، محل نبرد بود. هنگامی که انگلیسی ها در سال 1947 هند را ترک کردند، قلعه را به دولت هند تحویل دادند. ارتش هند اکنون بیشتر از آن استفاده می کند.

قلعه سرخ، دهلی

یکی از برترین جاذبه‌های دهلی و معروف‌ترین بنای یادبود، قلعه سرخ به عنوان یادآوری قدرتمند از مغول‌هایی است که بر هند حکومت می‌کردند، اما همچنین نمادی از هند مستقل است. در سال 1648 تکمیل شد. امپراتور شاه جهان آن را شبیه قلعه سرخ در آگرا اما در مقیاسی بسیار بزرگتر مطابق با جاه طلبی و ذائقه تجملاتی خود ساخت. با توجه به اهمیت آن، قلعه سرخ در سال 2007 به عنوان میراث جهانی یونسکو نامگذاری شد.

متاسفانه رونق این قلعه زیاد دوام نیاورد. همراه با قدرت مغول ها و ثروت خاندان سلطنتی رو به زوال گذاشت. ایرانیان آن را در سال 1739 غارت کردند و بسیاری از اشیای قیمتی را غارت کردند. سیک ها، ماراتاها و بریتانیایی ها نیز آن را تصرف کردند. بریتانیایی ها بسیاری از ساختمان های کاخ قلعه را در پی شورش نافرجام هند در سال 1857 ویران کردند و سپس یک پایگاه ارتش در داخل آن ایجاد کردند. تقریبا یک قرن بعد، زمانی که هند از بریتانیا استقلال یافت، قلعه سرخ به عنوان مکان اصلی جشن عمومی انتخاب شد.

موقعیت دهلی قدیم قلعه، روبروی Chandni Chowk، جذاب و نزدیک به مسجد جامع است - شگفت انگیز دیگرگنجینه شهر قدیمی و یکی از بزرگترین مساجد هند. منطقه اطراف قلعه سرخ در طول جشنواره ناواراتری و دوسهرا، با نمایشگاه‌ها و اجراهای رام لیلا، واقعاً زنده می‌شود.

قلعه گوالیور، مادیا پرادش

قلعه باستانی و باشکوه گوالیور، یکی از مکان‌های توریستی که باید در مادیا پرادش ببینید، تاریخ بسیار طولانی و پرتلاطمی دارد.

تاریخ این قلعه را می توان تا سال 525 دنبال کرد. در طول سال ها، این قلعه مورد حملات بسیاری قرار گرفت و حاکمان مختلفی داشت. تا زمان سلطنت سلسله راجپوت تومار بود که این قلعه واقعاً به شهرت رسید و به مقیاس و عظمت کنونی ساخته شد. در طول این زمان، حاکم راجا من سینگ تومار، یکی از برجسته‌ترین جاذبه‌های قلعه، کاخ من ماندیر را بین سال‌های 1486 و 1516 ساخت. دیوارهای بیرونی آن به‌طور مشخص با کاشی‌های موزاییک آبی و ردیف‌هایی از اردک‌های زرد تزئین شده است.

بعدها، مغول ها در دوران حکومت خود از قلعه به عنوان زندان استفاده کردند.

اندازه قلعه به اندازه‌ای بزرگ است که حمل و نقل شخصی خود را تضمین کند، زیرا چیزهای زیادی برای دیدن در داخل آن وجود دارد. این مجموعه شامل تعدادی بناهای تاریخی، معابد هندو و جین، و کاخ ها (یکی از آنها، محله گوجاری، به موزه باستان شناسی تبدیل شده است).

دراماتیک‌ترین ورودی قلعه، معروف به Hathi Pol (دروازه فیل)، در ضلع شرقی است و به کاخ Man Mandir منتهی می‌شود. با این حال، فقط با پای پیاده قابل دسترسی است و نیاز به یک صعود شیب دار از طریق یک سری دروازه های دیگر دارد. دروازه غربی، دروازه Urvai، به راحتی با وسیله نقلیه قابل دسترسی استآن را به هیچ وجه به عنوان چشمگیر است. هر چند مجسمه‌های پیچیده جین در مسیر بالا بر روی صخره بریده شده‌اند که نباید آنها را از دست داد.

نمایش صدا و نور هر شب در آمفی تئاتر روباز قلعه برگزار می شود.

قلعه گلکوندا، حیدرآباد

واقع در حومه حیدرآباد، ویرانه های قلعه گلکوندا یک سفر یک روزه محبوب از شهر است. این قلعه به عنوان یک قلعه گلی در قرن سیزدهم، زمانی که توسط پادشاهان Kakatiya Waranga تأسیس شد، ایجاد شد. با این حال، اوج شکوفایی آن در زمان سلطنت سلسله قطب شاهی، از 1518 تا 1687 بود.

بعدها، در طول قرن هفدهم، قلعه گلکوندا به دلیل بازار الماس خود به شهرت رسید. برخی از گران‌قیمت‌ترین الماس‌های جهان در این منطقه یافت شدند.

ویرانه های قلعه از دروازه های متعدد، پل های متحرک، معابد، مساجد، آپارتمان ها و تالارهای سلطنتی و اصطبل ها تشکیل شده است. برخی از سنگرهای آن هنوز با توپ نصب شده اند. با این حال، آنچه در مورد قلعه جالب است، معماری و طراحی آکوستیک خاص آن است. اگر در نقطه خاصی زیر گنبد در فاتح دروازه (دروازه پیروزی) بایستید و کف بزنید، در بیش از یک کیلومتر دورتر در دروازه بالاحصار، ورودی اصلی قلعه، به وضوح شنیده می شود. ظاهراً از این برای هشدار دادن به سرنشینان سلطنتی در مورد حمله استفاده شده است.

نمایش صدا و نور عصر، داستان قلعه را روایت می کند.

کاخ میسور، کارناتاکا

تا آنجا که به کاخ های هند مربوط می شود، کاخ مهاراجه (که معمولاً به عنوان میسور شناخته می شود)قصر) نسبتاً جدید است. این کاخ توسط معمار بریتانیایی هنری ایروین طراحی شد و بین سال‌های 1897 و 1912 ساخته شد. اما بارها تخریب و بازسازی شد. کاخ قبلی که از چوب به سبک هندو ساخته شده بود در اثر آتش سوزی ویران شد. معماری کاخ فعلی به سبک هندو ساراسنیک است - ترکیبی از تأثیرات هندو، اسلامی، راجپوت و گوتیک.

ویژگی غالب این کاخ گنبدهای مرمرین آن است. برخی می گویند فضای داخلی براق آن بیش از حد است. علاوه بر سالن‌های خصوصی و عمومی، سالن ازدواج، غرفه عروسک‌های عتیقه، اسلحه خانه، گالری نقاشی سلطنتی، و مجموعه مجسمه‌ها و مصنوعات نیز وجود دارد. متاسفانه، عکاسی در داخل مجاز نیست.

چیزی که واقعاً در مورد این کاخ خیره کننده است این است که این کاخ تنها بنای سلطنتی نورانی هند است. نمای بیرونی هر یکشنبه عصر از ساعت 7 بعد از ظهر به مدت 45 دقیقه با 100000 یا بیشتر لامپ روشن می شود و همچنین برای مدت کوتاهی پس از نمایش صدا و نور شبانه. همچنین در طول 10 روز جشنواره میسور داسارا هر شب روشن می ماند.

قلعه چیترادورگا، کارناتاکا

قلعه چیترادورگا ارزش توقف برای دیدن در راه به هامپی از بنگلور یا میسور را دارد. شما به راحتی می توانید نیم روز یا حتی یک روز کامل را صرف کاوش در منطقه وسیع آن کنید و در مورد افسانه های متعدد مرتبط با آن بیاموزید. مطمئن شوید که کفش مناسب بپوشید، زیرا کفش های زیادی وجود داردکوهنوردی و پیاده روی درگیر است!

این قلعه 1500 هکتاری را در مجموعه ای از تپه های صخره ای اشغال می کند. این بنا به صورت مرحله‌ای توسط حاکمان سلسله‌های مختلف (از جمله Rashtrakutas، Chalukyas، Hoysalas، Vijayanagars و Nayakas) از قرن 10 تا 18 ساخته شد. با این حال، بیشتر کار استحکامات توسط نایاکاها بین قرن های 16 و 18 انجام شد، زمانی که آنها چیترادورگا را پس از سقوط امپراتوری ویجایاناگار تصرف کردند. این قلعه به عنوان یک قلعه سنگی شناخته می شود، زیرا باروهای آن از بلوک های عظیم گرانیتی ساخته شده است که با سنگ های فراوان منظره ترکیب می شوند. علاوه بر دیوارهای متحدالمرکز متعدد، دروازه‌ها و ورودی‌ها، ظاهراً این قلعه دارای 35 مسیر مخفی و چهار گذرگاه نامرئی است. به علاوه، 2000 برج مراقبت!

با این وجود، پس از حملات مکرر به چیترادورگا، حیدرعلی (که تاج و تخت را از وودیارهای میسور گرفت) در سال 1779 موفق شد کنترل قلعه را به دست گیرد. او و پسرش تیپو سلطان، سنگ تمام گذاشتند. از جمله مسجد. بریتانیایی ها تیپو سلطان را در جنگ چهارم میسور در سال 1799 کشتند و نیروهای خود را در قلعه مستقر کردند. بعداً آن را به دولت میسور سپردند.

جاذبه‌های داخل قلعه شامل معابد باستانی، واحدهای توپخانه، حجاری‌ها و مجسمه‌های سنگی، سنگ‌های آسیاب (که توسط بوفالوها کار می‌کنند و برای خرد کردن باروت استفاده می‌شوند)، دیگ‌هایی برای ذخیره‌سازی نفت، مخازن آب، درب با شکوه چوب ساج و قله با چشم انداز پانوراما. معبد هیدیمبشوارا که به دیو قدرتمند هیدیمبا اختصاص دارد، قبلا یک صومعه بودایی بوده و جالب‌ترین معبد قلعه است. حاوی یک دندان استاز دیو و طبلی که متعلق به شوهرش بهیما، یکی از برادران پانداواس از حماسه هندو "مهابهاراتا" بود.

قلعه جوناگار، بیکانر، راجستان

اگرچه قلعه جوناگار یکی از قلعه های کمتر شناخته شده راجستان است، اما کمتر چشمگیر نیست. چیزی که در مورد آن قابل توجه است این است که یکی از معدود قلعه های هند است که بر روی یک تپه قرار ندارد. این قلعه درست در وسط بیکانر قرار دارد و شهر در اطراف آن رشد کرده است.

راجا رای سینگ، ششمین فرمانروای بیکانر، این قلعه را در طول سلطنت خود از سال 1571 تا 1612 بنا کرد. او در هنر و معماری متخصصی بود که به خوبی سفر کرده بود، و این دانش در ساختارهای عالی قلعه منعکس شده است. حاکمان بعدی کاخ های استادانه، محله های بانوان، سالن های تماشاگران، معابد و غرفه ها را اضافه کردند.

نام اصلی قلعه چینتامانی بود. تغییر نام آن به Junagarh (قلعه قدیمی) در اوایل قرن بیستم انجام شد، زمانی که خانواده سلطنتی به کاخ Lalgarh خارج از محدوده قلعه نقل مکان کردند. با این حال آنها همچنان به حفظ آن ادامه می دهند و بخشی از آن را به روی عموم باز کرده اند. تورهای با راهنما برگزار می‌شود، و همچنین دو موزه با بسیاری از مصنوعات سلطنتی و یادگاری‌های قانع‌کننده وجود دارد.