موزه گرمی در مرکز شهر لس آنجلس

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:36

موزه گرمی در L. A. LIVE در مرکز شهر لس آنجلس، پروژه ای از آکادمی ضبط، انجمن برجسته افراد و مؤسسات مسئول ایجاد موسیقی ضبط شده، و سازمانی است که جوایز سالانه گرمی را به رسمیت می شناسد. عالی در موسیقی ضبط شده.

اطلاعات بازدید

بلیط: بلیط ها را می توان از باکس آفیس یا آنلاین خریداری کرد.

زمان مورد نیاز: سه ساعت برای همه روز بسته به میزان علاقه شما و مدت زمانی که می خواهید بایستید. 90 دقیقه اگر فقط به چند نقطه برجسته برسید.

مترو: خط آبی به ایستگاه Pico (2.5 بلوک). خط قرمز، بنفش یا آبی به ایستگاه خیابان هفتم (3.5 بلوک).

پارکینگ: پارکینگ اختصاصی برای موزه گرمی وجود ندارد، اما پارکینگ‌های زیادی در اطراف L. A. وجود دارد. بسته به مکان و رویدادهایی که در حال انجام هستند، با قیمت‌های بین 3 تا 35 دلار زندگی کنید. حتی در طول رویدادها، معمولاً می توانید پارکینگ 5 دلاری را در 2 بلوک یا بیشتر از L. A. Live پیدا کنید. برای مقایسه نرخ‌ها در محوطه‌ها و گاراژهای اطراف، losangeles.bestparking.com را بررسی کنید (نرخ‌ها ممکن است به‌روز نباشند، اما بسته هستند).

آدرس: اگرچه آدرس در المپیک است، ورودی در Figueroa است.درست در شمال رستوران مزرعه بورلی هیلز. باکس آفیس در جلوی ساختمان قرار دارد. یک آسانسور در لابی شما را به طبقه چهارم می برد تا کاوش خود را در موزه گرمی آغاز کنید و از آنجا به پایین بروید. بیشتر مطالب آن در طبقات 3 و 4 است.

800 W Olympic Blvd (ورودی در Figueroa)

Los Angeles, CA 90015(213) 765-6800

چرا باید بری

موزه گرمی، با وجود برخی اشکالات جدی طراحی، منبعی عالی برای دوستداران موسیقی است. نمایشگاه‌ها شما را به تاریخ موسیقی، ژانرهای موسیقی و جایزه گرمی و همچنین فناوری‌های مربوط به ضبط و میکس موسیقی می‌برند. فعالیت‌های تعاملی به شما امکان می‌دهد با سازها و فناوری میکس بازی کنید. پخش کننده Mp3، احتمالاً این بهترین موزه برای شما نیست.

اگر

عاشق موسیقی هستید، یا حتی کسی که می خواهد قدردانی بهتری از موسیقی داشته باشد، محتوا موزه گرمی فوق‌العاده است، و توصیه می کنم بروید زیرا چیزهای واقعاً خوبی برای دیدن و شنیدن وجود دارد. ارائه تا حدودی ناکارآمد است، که بسیار ناامیدکننده است، زیرا به راحتی می‌توانست خیلی بهتر باشد. بسته شدن، فقط برای اینکه در سمت امن قرار بگیریم. آنقدر در طبقه 4 بودم که وقت زیادی برای سپری کردن در طبقه 3 نداشتم و سه ساعت هم کافی نبود. اگر صندلی هایی در تاریخچه تعاملی وجود داشت ونمایشگاه های فناوری، من به راحتی می توانستم تمام روز را بمانم

و هنوز همه مطالب را ندیده و نشنیده باشم. شما زمان دارید تا هر چیزی را که برایتان مهم است ببینید. شما وارد موزه گرمی در طبقه اول می شوید، اما هیچ نمایشگاهی در این سطح وجود ندارد. یک آسانسور در لابی شما را به طبقه چهارم می برد تا کاوش خود را در موزه گرمی آغاز کنید و از آنجا به پایین بروید. بیشتر مطالب آن در طبقات 3 و 4 است.

نمایشگاه های طبقه چهارم- تالار تاریخ موسیقی و ترانه سرایان آمریکایی

رسیدن به طبقه چهارم کمی سرگردان است زیرا واقعاً مشخص نیست که از کدام سمت باید بروید. شما در یک گالری کوچک با نمونه‌هایی از جوایز GRAMMY هستید که تغییرات طراحی را در طول سال‌ها نشان می‌دهد. ورودی گالری‌های اصلی پشت تابلوی موزه گرمی قرار دارد که در کنار آن لباس‌های نئونی قرمز پوشیده شده توسط دافت پانک در پنجاهمین دوره جوایز گرمی قرار گرفته است. جدول صفحه نمایش که در آن ژانرهای موسیقی مانند ستاره های یک صورت فلکی در حال حرکت هستند. همانطور که ژانرهای مورد علاقه خود را به دست می آورید، می توانید ببینید و بشنوید که چگونه یک ژانر بر دیگران تأثیر گذاشته و تحت تأثیر قرار گرفته است. این یکی از نمایشگاه های مورد علاقه من بود، جایی که در مورد ژانرهای موسیقی که هرگز در مورد آنها نشنیده بودم، مانند استراید، و ارتباط آن با Ragtime، یاد گرفتم.

EpicentersMusic این نمایشگاه به شما امکان می‌دهد نقاطی را روی نقشه و لحظاتی در زمان انتخاب کنید تا لحظات مهمی را در توسعه موسیقی آمریکایی ببینید، از موسیقی پیشگامان دهه 1800 تا یک نمایش تلویزیونی که موسیقی نژادهای مختلف را در دهه 1950 می‌آمیخت.کلیولند به اولین استودیوی ضبط حرفه ای در لس آنجلس.

نمایشگاه Culture Shock شما را از تلاقی موسیقی و تغییرات اجتماعی-سیاسی در نیم قرن گذشته می برد.

به طور مشابه، آوازهای وجدان، صداهای آزادی ردیابی 200 سال از تأثیر موسیقی بر سیاست را نشان می دهد.

در وسط گالری نمایشگاه اصلی طبقه چهارم پنج غلاف مضمون با ویدئو و مصنوعات برای سنت‌های موسیقی پاپ، فولک، مقدس، کلاسیک و جاز است. متأسفانه، همه ویدیوها همیشه در حال اجرا هستند، بنابراین بسیار حواس‌پرتی است. جدیدترین افزوده دائمی به طبقه چهارم تالار مشاهیر آهنگسازان

است که دارای دست‌نویس اصلی است. اشعار، یک پایگاه داده تعاملی تالار مشاهیر آهنگسازان که می توانید مرور کنید، یک پنل ویدیویی دیگر که دائماً در حال اجرا است و قطعه مقاومت، شش ایستگاه تعاملی که در آن می توانید برای نوشتن یک آهنگ با یک ترانه سرای معروف همکاری کنید. در حالی که دومی در مفهوم درخشان است، پیاده سازی آن بسیار بی فایده است و از هیچ فناوری پیشرفته ای بهره نمی برد. حتی اگر نرم افزار امکان تعامل بهتر را می داد، تلاش برای تمرکز بر سخنان هال دیوید در حالی که دیون وارویک یک آهنگ متفاوت را روی صفحه ویدیو پشت سر شما پخش می کند، تمرینی بیهوده است. در روز سوم باز بودن نمایشگاه، دو ایستگاه از کار افتادند.

در نهایت در طبقه چهارم فضای اضافی برای نمایشگاه های موقت وجود دارد.

نمایشگاه های طبقه سوم- ساخت موسیقی، صنعت ضبط و گرمی

چیزهای بیشتری برای بازی در طبقه سوم وجود دارد. درام کیت وcongas به ضرب و شتم که باعث ایجاد سر و صدا به یک هدست، و گیتار شما در واقع نمی توانید که به عنوان یک کنترل پنل جالب برای آزمایش جلوه های پدال گیتار عمل می کند. یک جعبه میکس دی جی به شما امکان می دهد ریمیکس خود را بسازید. میکروفون‌ها، کیبوردها و تجهیزات میکس کردن وجود دارد که اگر آهنگی را می‌شناسید که هنگام عبور روی صفحه در حال حرکت است و می‌توانید بدون هیچ دستورالعملی بفهمید چه کاری باید انجام دهید، می‌توانید با آنها آزمایش کنید.

از آنجایی که گرمی‌ها همه چیز درباره موسیقی ضبط شده، در استودیو ، به آنچه برای رسیدن از آهنگ به محصول ضبط شده نیاز است نگاه می کند. شما از طریق فرآیند میکس و ویرایش موسیقی. صفحه‌نمایش‌های لمسی به شما امکان می‌دهند تا نحوه تغییر صدا را در زمان واقعی با افکت‌های مختلف آزمایش کنید.

سایر نمایشگاه‌های مرتبط بر

موسیقی‌دانان استودیو ، Record Men تمرکز دارند. و خود استودیوهای ضبط ، به لباس های فرش قرمز و یادگاری های اجرا کننده گرمی. نمایشگاه‌های جداگانه‌ای در برندگان گرمی Elvis Presley

، Neil Diamond و Miles Davis وجود دارد. یک دیوار به کارهای خیریه آکادمی ضبط اختصاص داده شده است. فیلم از صفحه نمایش تلویزیونی تاریخی گرمی یک منطقه تئاتر کوچک است که می توانید در آن بنشینید. آخرین نمایشگاه در طبقه سوم یک گالری است که به گرمی های لاتین اختصاص دارد.

طبقه دوم - تئاتر کلایو دیویس، برنامه‌های موزه، نمایشگاه‌های ویژه

در طبقه دوم موزه گرمی، Clive Davis Theater

با ۲۰۰ صندلی قرار دارد که برنامه های موسیقی در آن برگزار می شود. همچنین یک فروشگاه هدیه و فضایی برای نمایشگاه‌های موقت وجود دارد.مجموعه برنامه‌های موزه گرمی شامل مصاحبه‌هایی با اسطوره‌های موسیقی است که با اجرای موسیقی (عموماً بدون برق) آنها مشخص می‌شود. تصاویر و ویدیوهای برنامه‌های گذشته را می‌توانید به صورت آنلاین در آرشیو آنها پیدا کنید.یک پله برقی شما را به سمت خروجی طبقه اول پایین می‌برد.

GRAMMY Walk of Fame

اگر وارد موزه گرمی نشدید، همچنان می‌توانید کمی تاریخچه گرمی را از پیاده‌روی مشاهیر گرمی آکادمی ضبط صدا در پیاده‌روی بیرون در L. A. LIVE دریافت کنید. یک لوح یادبود برای هر سال جوایز گرمی، برندگان چهار دسته بزرگ (بهترین هنرمند جدید، آهنگ سال، هنرمند سال، و آلبوم سال) را از سال 1958 تا 2008 که موزه گرمی افتتاح شد، شناسایی می کند. دیسکی که پنجاهمین پخش تلویزیونی تاریخی در سال 2008 را نشان می‌دهد درست بیرون درهای موزه گرمی قرار دارد.

اتاقی برای بهبود - می تواند خیلی بهتر باشد

اعتراف می کنم که من از دیدن برخی از بهترین موزه های جهان غمگین هستم، اما طراحان موزه گرمی واقعاً تکالیف خود را اینطور انجام ندادند. تا آنجا که فناوری پیشرفته نمایشگاه برای محتوای موسیقی است. این درست است که بیشتر بازدیدکنندگان به اندازه من از موزه های سراسر جهان بازدید نکرده اند و ممکن است متوجه نشوند که موزه گرمی چقدر می تواند بهتر باشد. حتی اگر نمی دانستم چه چیزی از نظر فنی امکان پذیر است، دو حوزه وجود دارد که می توانند به راحتی آنها را برطرف کنند.که موزه گرمی را کمتر از بازدیدکنندگان پسند می کند.

Clashing Audio

اول، به جای فعال کردن تعداد زیادی از پنل های ویدئویی توسط کاربر، آنها فقط زمانی بازی می کنند که شخصی برای تماشا حضور داشته باشد، آنها حلقه می زنند، بنابراین همه آنها به یکباره اجرا می شوند. یک کاکفونی ثابت وجود دارد که موسیقی و داستان های برنده جایزه را به صدای آزاردهنده تبدیل می کند. حتی اگر تنها فرد در گالری باشید، همه چیز به یکباره در پانل های ویدیویی در معرض نمایش اجرا می شود. نمایشگاه‌های زیادی با هدفون وجود دارد که می‌توانید محتوا را با صفحه‌های لمسی پیمایش کنید، اما هدفون‌ها صدای دائمی نمایشگرهای ویدیویی در صفحه بزرگ را از بین نمی‌برند.

در برخی مناطق "غرفه‌های گوش دادن، "اما آنها صدا را در هیچ جهتی مسدود نمی کنند، بنابراین صدای درهم آمیزی نیز از آنها می آید، و وقتی در یکی هستید، هنوز می توانید همه چیز دیگری را که در جریان است بشنوید.

وجود دارد بدون کنترل صدا روی هدست یا سایر اجزای صوتی و سطوح صدا برای راک‌هایی که گوش دادن به موسیقی با صدای بلند ناشنوا شده‌اند تنظیم شده است. من هنوز خیلی خوب می شنوم، بنابراین مجبور شدم هدفون را از گوشم دور کنم تا بیشتر اوقات گوش کنم. این به ویژه برای بچه‌ها خطرناک است، و من به آنها پیشنهاد می‌کنم به جای استفاده از شنوایی افراد برای تنظیم صدا، سطح دسی‌بل را اندازه‌گیری کنند، یا بهتر از آن، هدست‌های مسدودکننده صدا با صدای قابل تنظیم روی هدست دریافت کنند.کارکنان اعتراف کردند. این شایع ترین شکایتی است که می شنوند.

بدون صندلی

دومین مشکلی که رفع آن آسان است، این است که علیرغم داشتن ساعت‌ها محتوا در برخی از بخش‌های تعاملینمایشگاه در طبقه 4، جایی برای نشستن وجود ندارد. به نظر می‌رسد که نمایشگاه‌ها برای این طراحی شده‌اند که شما را با عجله بگذرانند، نه اینکه بمانند و از چیزی که با زحمت خلق کرده‌اند قدردانی کنند. اکثر موزه ها با محتوای صوتی و تصویری گسترده کیوسک هایی ایجاد می کنند که می توانید در آن بنشینید و تماشا کنید یا گوش دهید. حتی موزه‌های هنری اغلب به شما یک نیمکت در وسط اتاق می‌دهند تا بنشینید و از هنر قدردانی کنید. مردم می نشینند و مطالب را بررسی می کنند. می‌توانستم زمان بیشتری را برای مجموعه ژانرهای موسیقی در نمایشگاه چهارراه و نمایشگاه تاریخ موسیقی صرف کنم، اما بعد از نیم ساعت ایستادن در یک نقطه و شنیدن صدای اضافی از طریق هدفون، مجبور شدم ادامه دهم. نیمکت های ثابت، یا حتی تعداد انگشت شماری چهارپایه متحرک، دنیای متفاوتی را ایجاد خواهند کرد.

تکنولوژی

تصحیح فناوری‌ها و نرم‌افزارهای تعاملی پایین‌تر در موزه گرمی بسیار گران‌تر خواهد بود، اما اگر این کار را انجام دهند، تجربه بازدیدکنندگان را بسیار افزایش می‌دهند. نمایشگاه‌های محتوای موسیقی در طبقه چهارم اگر فقط مشکل نویز را برطرف کنند و نیمکت‌هایی اضافه کنند خوب هستند، اما ساخت موسیقی و برخی از اجزای مهندسی وجود ندارد.

Gallagher & Associates که نمایشگاه‌ها را طراحی کرده است، باید از زئوم در سانفرانسیسکو و ترومپو ماجیکو در گوادالاخارا، مکزیک، که دو تا از بهترین نمایشگاه‌های موسیقی عملی را که من تجربه کرده‌ام دارند، بازدید کرده‌ام. هر دوی این موزه ها دارای نمایشگاه هایی هستند که در آن می توانید موسیقی بنویسید، ساز بزنید و آواز بخوانید و آهنگی ضبط کنید و آن را ببرید.در خانه با شما (نیاز به کارکنان بیشتر، اما همچنین جریان درآمد اضافی). آهنگ یا ضبط کنید و خودتان را با صدای ضبط شده ترکیب کنید، اما واقعا این کار را نکنید. من به هر فعالیتی فکر می‌کردم که «این خیلی جالب است» و همیشه از اجرا ناامید بودم. این بسیار ناامیدکننده است برای مخاطبانی که با فناوری آشنا هستند و می‌توانند تجربه معتبرتری در خانه نواختن گروه راک داشته باشند. هرج و مرج سر و صدا، و دلسرد کردن افرادی که کمی خجالتی هستند، به جای اینکه داخل یکی از غرفه های گوش دادن باشند. اگر چیزی شبیه کارائوکه American Idol در مادام توسو بود که از تماشاگران سود می برد، می توانستم این را بفهمم.

همانطور که در نمایشگاه طبقه چهارم اشاره کردم. توضیحات، مفهوم همکاری ترانه سرایی در گالری تالار مشاهیر آهنگسازان درخشان است. در سال 1995 اجرای آن حتی ممکن بود پیشرفته بوده باشد، اما با توجه به آنچه امروزه از نظر فناوری امکان پذیر است، به نوعی ضعیف است. برندگان گرمی می‌توانند مقداری پول نقد برای اجرای فناوری تعاملی پیشرفته‌تر اهدا کنند.

کارکنان

چیز زیادی نیست. فراتر از لابی، جایی که یکی از کارکنان مرا به سمت آسانسور راهنمایی کرد، به نظر می رسید یک فرد امنیتی تنها وجود دارد که چندین طبقه را می پوشاند. هیچ کارمند دیگری در اطراف وجود نداشت که بتواند به سؤالات پاسخ دهددرباره اینکه قرار بود همه چیز چگونه کار کند