جشن سال نو بودایی در جنوب شرقی آسیا

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:35

اواسط آوریل مصادف با جشن های سنتی سال نو در کشورهای عمدتاً بودایی تراوادا است. اینها برخی از مورد انتظارترین جشنواره ها در آسیای جنوب شرقی هستند.

Songkran تایلند، کامبوج Chol Chnam Thmey ، لائوس Bun Pi Mai، و Thingyan میانمار همه در عرض چند روز از یکدیگر رخ می دهند، که از تقویم بودایی مشتق شده است، و برنامه ریزی شده است که همزمان با پایان فصل کاشت باشد (پنجره ای از اوقات فراغت نادر در برنامه شلوغ کاشت سال).

این نام از کلمه سانسکریت سامکرانتی ("گذرگاه نجومی") گرفته شده است و فراتر از Songkran تایلند به Sangkhan لائوس و جشنواره کامبوج Angkor Sankranta تکرار می شود. شباهت‌های بین هر جشنواره - غذا، عبادت، و پاشیدن آب فراوان - در مقایسه با روحیه سال نو فردی که هر محلی به فصل جشن آورده است، کمرنگ است.

برای درک روحیه این جشن سال نو، باید بروید و هر کدام را خودتان ببینید!

Songkran، تایلند

Songkran به عنوان "جشنواره آب" شناخته می شود - تایلندی ها معتقدند که آب بدشانسی را از بین می برد و روز را سپری می کنند.آب پاشیدن آزادانه روی یکدیگر خارجی ها از این سنت در امان نیستند - اگر بیرون و در سونگکران هستید، انتظار نداشته باشید که خشک به اتاق هتل خود بازگردید!

Songkran در 13 آوریل، پایان سال قدیم آغاز می شود و در پانزدهم، اولین روز سال نو به پایان می رسد. بیشتر تایلندی ها این روزها را با خانواده های خود می گذرانند و با عجله به استان هایی می روند که از آنجا آمده اند. جای تعجب نیست که بانکوک در این زمان از سال می تواند نسبتاً ساکت باشد.

از آنجایی که سونگ کران تعطیل رسمی است، تمام مدارس، بانک ها و مؤسسات دولتی در طول سه روز جشنواره تعطیل هستند. خانه‌ها تمیز می‌شوند و مجسمه‌های بودا شسته می‌شوند، در حالی که جوان‌ترها با ریختن آب معطر روی دست‌هایشان به سالمندانشان احترام می‌گذارند.

می توانید در بانکوک بمانید تا سونگ کران را جشن بگیرید (آشپزی مناسب برای بازدیدکنندگان در جاده کائو سان تقریباً یک مراسم گذرگاهی برای گردشگران تایلند است)، یا می توانید به مکان های تاریخی تری مانند آیوتایا بروید، جایی که آب پاشیدن قبل از آب پاشیدن در آن انجام می شود. با آداب و رسوم رسمی تر مانند صدقه دادن در مقابل معابدی مانند Wihan Phra Mongkhon Bophit.

برای بقیه تقویم تعطیلات تایلند، درباره سایر جشنواره های تایلند بخوانید.

Bun Pi Mai، لائوس

سال نو در لائوس - معروف به Bun Pi Mai - تقریباً به اندازه جشن های در تایلند همسایه است، اما خیس شدن در لائوس روندی ملایم تر از بانکوک است.

Bun Pi Mai در طول سه روز اتفاق می افتد، در طی آن (لائوها معتقدند) روح قدیمی Songkran ترک می کند.این هواپیما راه را برای هواپیمای جدید باز می کند. لائو تصاویر بودا را در معابد محلی خود در طول بون پی مای حمام می کند و آب با بوی یاس و گلبرگ های گل را روی مجسمه ها می ریزد.

لائوسیان در زمان بون پی مای با احترام روی راهبان و بزرگان آب می ریزند و با احترام کمتر روی یکدیگر! خارجی‌ها از این درمان مستثنی نیستند – اگر در زمان Bun Pi Mai در لائوس هستید، انتظار داشته باشید که توسط نوجوانان عبوری خیس شوید، نوجوانانی که با سطل‌های آب، شیلنگ‌ها یا تفنگ‌های آب پرفشار، شما را خیس می‌کنند.

Luang Prabang، به عنوان پایتخت فرهنگی لائوس، قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین سنت‌های Songkran این کشور را حفظ می‌کند، از مسابقه دوشیزه سال نو تا نمایشگاه‌هایی که مکمل بازار شبانه هستند تا راهپیمایی که همنام شهر، مقدس را نشان می‌دهد. مجسمه فا بنگ.

درباره سایر تعطیلات لائوس بخوانید.

Chol Chnam Thmey، کامبوج

Chol Chnam Thmey پایان فصل برداشت سنتی را نشان می دهد، زمانی فراغت برای کشاورزانی که تمام سال برای کاشت و برداشت برنج زحمت کشیده اند.

تا قرن سیزدهم، سال نو خمر در اواخر نوامبر یا اوایل دسامبر جشن گرفته می شد. یک پادشاه خمر (یا Suriyavaraman II یا Jayavaraman VII، بسته به اینکه از چه کسی بخواهید) جشن را همزمان با پایان برداشت برنج منتقل کرد.

خمرها سال نو خود را با مراسم تطهیر، بازدید از معابد و بازی های سنتی جشن می گیرند.

در خانه، خمرهای ناظر نظافت بهاری خود را انجام می دهند، و محراب هایی را برای تقدیم قربانی به خدایان آسمان، یا خدایان، برپا می کنند.اعتقاد بر این است که در این زمان از سال به کوه مرو افسانه ای می رسند.

در معابد، ورودی ها با برگ و گل نارگیل تزئین شده است. خمرها به بستگان درگذشته خود در بتکده ها غذا ارائه می دهند و در حیاط معبد بازی های سنتی انجام می دهند. پاداش های پولی زیادی برای برندگان وجود ندارد - فقط سرگرمی اندکی سادیستی از تپیدن مفاصل بازندگان با اجسام جامد!

سال نوی خمر به بهترین وجه در معابد آنگکور در سیم ریپ، جایی که جشنواره آنگکور سانکرانتا طی چند روز برگزار می‌شود، جشن گرفته می‌شود.

مکان‌های مختلف معبد آنگکور به عنوان پس‌زمینه برنامه متنوع آنگکور سانکرانتا عمل می‌کنند - یک شب با رها کردن فانوس‌های شناور در خندق آنگکور وات. رقص کلاسیک و رسیتال های تئاتر در تراس فیل ها. و یک نمایشگاه تجاری روبروی ورودی آنگکور وات. از سایت رسمی انگکور سانکرانتا در اینجا دیدن کنید: angkorsankranta.org.kh.

درباره تقویم جشن کامبوج بخوانید.

Thingyan، میانمار

Thingyan - یکی از مورد انتظارترین جشنواره های میانمار - در یک دوره چهار یا پنج روزه برگزار می شود. مانند بقیه منطقه، پرتاب آب بخش عمده ای از تعطیلات است، به طوری که خیابان ها توسط کامیون های مسطح گشت زنی می کنند که عیاشی را حمل می کنند که روی رهگذران آب پرتاب می کنند.

برخلاف بقیه منطقه، تعطیلات از فرهنگ عامه هندو سرچشمه می گیرد - اعتقاد بر این است که Thagyamin (ایندرا) در این روز از زمین بازدید می کند. مردم قرار است پاشیدن پاشیدن را با لذت خوب انجام دهند و هر گونه ناراحتی را پنهان کنند - یادر غیر این صورت به خطر عدم تایید Thagyamin.

برای جلب رضایت تاگیامین، اطعام فقرا و صدقه دادن به راهبان در طول Thingyan جشن گرفته می شود. دختران جوان به نشانه احترام بزرگترهای خود را شامپو یا حمام می کنند.

در حالی که در طول Thingyan تقریباً در هر مکان عمومی خیس خواهید شد، زمانی که در یانگون بهترین مکان برای تجربه تعطیلات در دریاچه Kandawgyi است، جایی که آب مستقیماً از دریاچه گرفته می شود تا نیاز مردم محلی به آب را تامین کند.

ایستگاه های آب پاشی معروف به "مان-دات" در اطراف دریاچه به وجود می آیند که همگی با گل های پاداوک (گل رسمی تعطیلات Thingyan) پوشیده شده اند، و در حالی که شیلنگ های آنها همه کسانی را که رد می شوند، می نوازند موسیقی با صدای بلند. توسط. خلق و خوی تقریباً سرخوشانه است، زیرا مردم محلی و گردشگران به طور یکسان از اثر خنک کننده آب در حال تبخیر لذت می برند، و تکان سرد گاه و بیگاه جت آب به سمت آنها می رود.

مناطق خاصی برای ارائه سرگرمی های زنده کنار گذاشته شده اند - مراحل نمایش کارهای زنده مانند رقص Thingyan به نام "Yane"، یک تلاش گروهی که به صورت هماهنگ و با لباس انجام می شود.