Whitstable - The Oyster Lovers' Getaway

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:30

شهر Whitstable در ساحل شرقی کنت برای صدها سال مترادف با صدف بوده است. در واقع احتمالاً طولانی تر است - رومی ها در بریتانیا 2000 سال پیش صدف های Whitstable را پرورش داده و به پایتخت امپراتوری صادر می کردند. انجمن جشنواره صدف Whitstable گزارش می دهد که صدف های 2000 ساله کاوش شده در رم مدرن به Whitstable بازمی گردد.

غرور و شادی شهر، صدف بومی Whitstable (سمت چپ در عکس بالا) کوچک و مایل به آبی، سفت و با طعمی تمیز از دریا است. در آب‌های کم عمق و ساحلی رودخانه تیمز، جایی که آب شیرین و نمک مخلوط می‌شود و صدف‌های جلبک میکروسکوپی به وفور غذا می‌خورند، شکوفا می‌شود. هرچه آب سردتر باشد، صدف‌ها بهتر هستند، بنابراین، اگرچه فصل بومی از اول سپتامبر آغاز می‌شود، اما حداقل تا اکتبر که صدف‌های بومی واقعا ارزش یک ساعت و 20 دقیقه سفر با قطار از لندن ویکتوریا را دارند، ادامه دارد. (برای بارها درخواست های ملی راه آهن را بررسی کنید).

اگر قصد دارید خارج از فصل سنتی صدف (ماه‌هایی با R از سپتامبر تا آوریل) به Whitstable بروید، همچنان می‌توانید صدف‌هایی را امتحان کنید. صدف‌های صخره‌ای پرورشی (صدف برنزه سمت راست) همیشه در دسترس هستند و بسیاری از ماهی‌ها و غذاهای دریایی دیگر، از جمله خرچنگ، توسط خرچنگ فرود می‌آیند.ماهیگیران محلی.

همانطور که اتفاق می افتد، جشنواره سنتی صدف Whitstable در شهر در فصل خارج از فصل صدف های بومی برگزار می شود. صدف داران پس از باز شدن فصل بسیار شلوغ هستند بنابراین در ماه جولای جشن می گیرند. این یک سنت است که به زمان نورمن ها برمی گردد، زمانی که ماهیگیران محلی جشن و مراسم شکرگزاری را در طول فصل تعطیل صدف ها، در حدود روز جشن سنت جیمز کامپوستلا، در 25 ژوئیه برگزار می کردند.

کجا صدف بخوریم

شرکت ماهیگیری صدف Whitstable، که چندین رستوران و یک هتل را در Whitstable اداره می کند، می تواند تاریخچه خود را به اواخر دهه 1700 و (طبق برخی گزارش ها) در اوایل دهه 1400 ردیابی کند. این شرکت ادعا می کند که قدیمی ترین شرکت تجاری بازمانده اروپا است.

محبوبیت صدف های بومی Whitstable برای صدها سال افزایش یافت و در دهه 1850 به اوج خود رسید، زمانی که این شرکت که در آن زمان تعاونی ماهیگیران محلی و صدف کاران محلی بود، سالانه 80 میلیون صدف را به Billingsgate لندن ارسال کرد. بازار.

بیماری، جنگ و مد که در دهه 1920 به ماهیگیری صدف شهر پرداخت شد، اما احیای مجدد، به رهبری مالکان فعلی (خصوصی) شرکت صدف ویستبل، نرم تن آبدار شهر را به کالایی با ارزش و مطلوب تبدیل کرد. دوباره.

من در ماه سپتامبر از رستوران Royal Naval Oyster Stores شرکت بازدید کردم و در یک بار صدف معمولی با برخی از تاجرانی که از کنفرانسی در همان نزدیکی آمده بودند فقط برای خوردن صدف صحبت کردم. واقع در یک ساختمان زیبا و آجری قرن هجدهماین رستوران با سقف پرتوهای ارجمند، مجموعه ای بزرگ از ماهی های محلی، صدف ها و سخت پوستان را ارائه می دهد. در خارج از ساعات برنامه ریزی شده ناهار و شام رستوران، بازدیدکنندگان می توانند از یک آبجو، یک بشقاب صدف و مقداری نان و کره در میزهای چوبی در بار لذت ببرند. محیط ممکن است آرام و معمولی باشد، اما صدف‌ها در جلوی شما و منظره دریا (و قیمت‌ها) درجه یک هستند. در اینجا هیچ غذای عالی مفصلی وجود ندارد. در عوض، انتظار بهترین مواد محلی را داشته باشید که به سادگی پخته شوند. تراشه های برش دستی خیلی خیلی خوب بود.

Royal Naval Oyster Stores Essentials

• آدرس: Royal Native Oyster Stores, Horsbridge, Whitstable, Kent, CT5 1BU
• تلفن: +44 (0) 1227 276 856
• باز: دوشنبه تا پنج شنبه 12 تا 2:30 و 6:30 تا 9. جمعه تمام روز از ظهر تا 9:30، ظهر شنبه تا 9:45، ظهر یکشنبه تا 8:30. رزرو بار صدف احتمالاً غیر ضروری است، اما برای رستورانی که بومیان در فصل هستند، عاقلانه است.
• قیمتها: میانگین به بالا. 1/2 دوجین صدف بومی در سپتامبر 2010 16 پوند بود، صدف سنگی 9 پوند بود. سایر غذاهای اصلی در سال 2010 از 12.50 پوند تا 28 پوند متغیر بود.
• از وب سایت آنها بازدید کنید

گزینه های دیگر

به همان اندازه که خوب است، فروشگاه رویال اویستر، در ساختمان آجری خیره‌کننده‌اش در ساحل، می‌تواند چیزی شبیه به جذابیت گردشگران در فصل صدف باشد. در اینجا چند انتخاب خوب دیگر وجود دارد:

• Wheeler's Oyster Bar 8 High Street, Whitstable, +44 (0)1227 273 311. این رستوران کوچک با نمای صورتی متعلق به دوران اوج ویکتوریایی شهر است. همه چيزدرست از قایق است فقط پول نقد و BYOB.
• Crab and Winkle - South Quay, The Harbour, Whitstable, +44 (0)1227 779377 رستوران و بازار ماهی مشرف به بندر ماهیگیری فعال.
• The Sportsman یک غذاخوری با ستاره میشلین در ساحل در Seas alter.

آخرین خمیازه های بادبانی - "مورد علاقه"

در دوران شکوفایی ویکتوریایی شیلات صدف Whitstable، حداقل 150 یال قایقرانی، که گاهی اوقات صدف smacks نامیده می شود، بسترهای صدف کشت شده را برداشت کردند. اغلب دو یا سه مرد و یک پسر خدمه آنها بودند. قایق‌ها محکم ساخته شده‌اند و آب‌شکن کم‌عمقی برای عبور از آب‌های کم‌عمق روی تخت‌ها ساخته شده‌اند.

ناوهای بادبانی کم عمق همچنان روی تخت صدف مانور می دهند و فضایی را در ساحل با بسیاری از قایق های تفریحی کوچک به اشتراک می گذارند، اما «مورد علاقه» در عکس بالا، به ماهیگیری ویکتوریایی Whitstable برمی گردد. او آخرین نفر از این کشتی ها بود. خمیازه چوبی سنتی صدف در Whitstable و تنها در حال حاضر در مالکیت عمومی است. او که در سال 1890 ساخته شد، یک کشتی در حال کار بود تا اینکه در سال 1944 در طول جنگ جهانی دوم به گلوله بست. اکنون، او در یک باغ باریک در خیابانی به نام دیوار جزیره در محاصره گل‌های وحشی نشسته است.

"The Favourite" یادبود صنعت کشتی سازی Whitstable است. او را به باغ کلبه مورد علاقه‌اش بردند، فقط چند فوت از جایی که ساخته شده بود. اطلاعات موجود در تابلوهای باغ اطراف او از کشتی‌سازان و آهنگرانی می‌گوید که زمانی ناوگان صدف‌های Whitstable را درست در ساحل ساخته بودند.

داستان خمیازه های صدف Whitstable را دنبال کنید ودیگر سنت های دریایی (کلاه غواصی در اینجا اختراع شد) در موزه و گالری شهر در خیابان آکسفورد در ویتستبل. پذیرش بزرگسالان 3 پوند است. ورودی دانش‌آموزان 2 پوند است، و پذیرش یک کودک با هر بزرگسال رایگان است..

درباره "The Favourite" بیشتر بدانید.

کلبه های ماهیگیر اکنون مخفیگاه های عجیبی هستند

برخلاف برخی از شهرهای ساحلی انگلیسی، که (از آنجایی که ساحل در اواسط قرن نوزدهم محبوب شد) چیزی بیشتر از پاساژهای تفریحی گسترده هستند، ویتستاب جذابیت شور دهکده ماهیگیری را دارد.

سالهاست که به عنوان مکانی برای استراحت در کنار دریا از مد افتاده است، همیشه سهم خود را از ماهیگیران مستقل و قایق های کوچک داشته است. اکنون ساحل سنگ‌ریزه‌ای در نزدیکی شهر با مجموعه‌ای از کلبه‌ها پوشانده شده است که برخی از آنها هنوز لوازم ماهیگیران را در خود جای می‌دهند، برخی از آنها استودیوها و گالری‌های کوچک هنرمندان هستند و برخی دیگر سوراخ‌های مخفی برای گردشگران رافش هستند.

در اقدامی مبتکرانه برای بازیافت، صاحبان هتل کانتیننتال، که مالک شرکت صدف Whitstable نیز هستند، گروهی از سوله‌های ذخیره‌سازی کشاورزان کاکل را به مکان‌هایی با منظره اقیانوس غیرمعمول تبدیل کرده‌اند (در پایین سمت چپ در عکس بالا) آنها برای حداقل دو شب اقامت در دسترس هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر به وب سایت آنها مراجعه کنید.