تور غار وحشی در پارک ملی غار ماموت

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:24

خب، غار ماموت در کنتاکی تور خود را به درستی نامگذاری کرده است. گزینه‌های دیگر ممکن است شامل «تور غار شگفت‌انگیز Wicked»، «سرگرم‌کننده‌ترین تور غار تا کنون» یا «بهترین تور غار در پارک ملی غار ماموت» باشد. "تور غار وحشی" طولانی ترین توری است که پارک ارائه می دهد و بازدیدکنندگان را به اعماق غار می برد که در هیچ جای دیگری نمی توانید ببینید. برای کمی بیش از شش ساعت، من توانستم سازندهای طبیعی، اتاق‌های عظیم صخره‌ای را ببینم و با برخی از جذاب‌ترین افرادی که از پارک بازدید می‌کردند ملاقات کردم. این قسمت مورد علاقه من از سفر به پارک ملی غار ماموت بود و امیدوارم بتوانم دیگران را تشویق کنم تا آن را بررسی کنند.

آماده شدن

قبل از شروع تور، در مرکز بازدیدکنندگان جمع شدیم. حداکثر ظرفیت این تور 14 نفر است (محدودیت های تور را در زیر مشاهده کنید) که به دلایل ایمنی و کمک به ایجاد رفاقت در بین گروه خوب است. دیدار با کسانی که برای اولین بار از غار ماموت بازدید می کردند و حتی چند نفری که قبلاً در تور غار وحشی بوده اند، لذت بخش بود. بازدیدکنندگان بارها و بارها برمی گردند زیرا تور هر بار شما را به مناطق مختلف غار می برد. حتماً به راهنمای خود بگویید آخرین بار کجا رفته اید و آنها نه تنها آن را در نظر می گیرند، بلکه حتماً شما را با بخشی از غار که هنوز کاوش نکرده اید آشنا می کنند!

ماراهنمای آن روز گیب استر بود، یک ماجراجوی لذت بخش، با حس شوخ طبعی و عشق به پارک. گیب در آن منطقه بزرگ شد و 7 سال قبل از آن زمانی که فهمید که تدریس در دبیرستان برای او مناسب نیست، یک راهنما شد. پس از یک معرفی کوتاه، ما را به ساختمان دیگری فرستادند تا آماده شویم. به ما لباس‌های سرپوش، کلاه ایمنی با لامپ، زانوبند، بند و دستکش دادند. تنها پس از دو بار تلاش، یک جفت کتانی پیدا کردم که کاملا مناسب من بود و چکمه هایم را تحویل دادم تا ضدعفونی شوند. در تلاش برای جلوگیری از سندرم بینی سفید، هیچ ابزار خارجی در داخل غارها مجاز نیست و تمام چکمه ها باید قبل و بعد از تور اسپری شوند. این سندروم بر خفاش هایی که در غارها زندگی می کنند تأثیر می گذارد و در سال 2009 شروع به رشد کرد. در واقع، ایندیانا غارهای خود را به روی گردشگران در جنگل ملی هوزیر بست تا گسترش بیماری را کاهش دهد.

وقتی چکمه‌هایم تمیز و بسته شدند، آماده تکان دادن بودم. و فقط ساعت 10 صبح بود! ما دوباره سوار شاتل شدیم و برای شروع روزمان به سمت ورودی کارمایکل سوار شدیم.

I Wanna Rock

اولین فکر من وقتی از پله‌ها به داخل غار رفتیم این بود: "مرد، هوا سرد است." غارها در اواسط دهه 50 درجه حرارت را حفظ می کنند - یک فرار عالی برای یک روز مرطوب تابستانی. کمی قدم زدیم و یک مکان راحت پیدا کردیم تا بنشینیم و خودمان را به هم معرفی کنیم. این یک راه خوب برای شروع تور بود، زیرا شما واقعاً در طول روز با هم کار می کنید. چه به یک دست بالا روی سنگ نیاز داشته باشید، چه ساده، "شما می توانید آن را انجام دهید!" گروه واقعا کار می کنداز نزدیک تمام روز در واقع، چه دیگران را بشناسید و چه ندانید، در هر لحظه مسئول کوهنوردی هستید که پشت سرتان است. اگر آنها را نمی بینید، باید فریاد بزنید: "صبر کن!" بنابراین گروه می تواند متوقف شود و مطمئن شود که همه کوهنوردان گرفتار شده و با هم در غارها حرکت می کنند.

بعد از معرفی مختصرمان، از مسیرهای مختلف عبور کردیم و نسبتاً سریع با اولین چالش فیزیکی خود روبرو شدیم. گیب ما را متوقف کرد و توضیح داد که هنگام خزیدن در یک فضای تنگ چه کنیم. به ما گفته شد استراحت کنیم، به آرامی نفس بکشیم، حتی در چه جهتی ممکن است سرمان راحت‌تر احساس کند. اعصابم به هم خورده بود اما مصمم بودم که با لگد بزنم. بعد دیدم به کجا اشاره کرد. حتی شبیه راهرو هم نبود! او یک دمو کوتاه ارائه کرد که شبیه مردی بود که ابتدا با سر شیرجه به سوراخی در زمین با پاهایش آویزان به شکل پایه دستی می‌رفت. اما بدون فکر بیشتر، نوبت ما بود. یکی از من خزیدم، و منظورم خزیدن، از طریق گذرگاه. میدونی چیه؟ فوقالعاده بود! مطمئنا برای همه نیست. در واقع، برخی از افراد واقعاً ممکن است مناسب نباشند، اما بسیار جالب بود. احساس می‌کردم یک کاوشگر واقعی هستم و به نقاطی از زمین می‌رسم که هیچ کس دیگری ندیده است.

همه توانستند از پس آن برآیند و چیزی که در آن طرف دیدم برخی از بزرگترین لبخندهای تاریخ بود. همه ما به خودمان احساس غرور می‌کردیم. من آن احساس موفقیت را داشتم، مانند "خوب، آسان بود. این را گرفتم!" و بقیه روز به همان اندازه هیجان انگیز بود. گاهی راه می‌رفتیم، گاهی می‌خزیم، و گاهی ساده از میان گذرگاه‌ها تکان می‌خوردیم و غار ماموت را می‌دیدیم.مانند برخی هرگز نخواهند دید بعد از چند ساعت، انرژی ما شروع به کاهش کرد، اما خوشبختانه زمان استراحت ناهار فرا رسیده بود.

به اتاق گلوله برفی رسیدیم که به طور کامل با میزهای پیک نیک متعدد، حمام، و مجموعه ای از ساندویچ، سوپ، نوشیدنی و آب نبات مجهز بود. و پسر آیا ما به آن نیاز داشتیم. بقیه‌ی تور پر از پیاده‌روی‌های آسان و سایر فعالیت‌های سخت مانند بالا رفتن از دیوار و خزیدن بود. اما هر مسیری که زدیم، هر گذرگاهی که کاوش کردیم و هر نقطه عطفی که دیدیم کاملا ارزشش را داشت. این تور فوق العاده بود و چیزهای زیادی به شرکت کنندگان ارائه می دهد.

فقط انجامش بده

در حالی که پارک تمایل دارد این تور را "بسیار سخت" توصیف کند و نه برای کسانی که "از ارتفاعات یا فضاهای تنگ می ترسند، " من فکر می کنم افراد بسیار بیشتری نسبت به آنچه فکر می کنند می توانند این تور را انجام دهند. در واقع، من فکر می کنم که پارک واقعاً ممکن است مردم را بترساند. وقتی هشدارها را خواندم، احساس وحشت شدیدی کردم. آیا می توانم با این کار کنار بیایم؟ دارم چیکار میکنم؟ اگه اون پایین عصبانی بشم چی؟ اما در عرض 15 دقیقه از حضور در غار، من داشتم می خندیدم و کلی لذت می بردم. تنها چیزی که بازدیدکنندگان را از تور غار وحشی خارج می کند، خودشان هستند.

حالا من را اشتباه نگیرید. من نمی گویم این تور برای همه است. اگر با عصا راه می روید، به این تور نروید. اگر اضافه وزن دارید یا بسیار ناسالم هستید، این تور برای شما مناسب نیست. با این حال، اگر از سلامت خوبی برخوردار هستید و سایر ویژگی های وزن و سن را دارید، آن را دنبال کنید! ممکن است در ابتدا بترسید، اما به من اعتماد کنید، در پایان روز، بسیار به خودتان افتخار خواهید کرد و خوشحال خواهید شد که این کار را انجام دادید.