چگونه از کلیسای سن کلمنته در رم بازدید کنید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:24

رم شهری است که بر روی لایه‌ها و لایه‌هایی از تاریخ بنا شده است، و در مکان‌های کمی از کلیسای سن کلمنته، واقع در نزدیکی کولوسئوم، مشهودتر است. سان کلمنته، کلیسایی غم‌انگیز و محل اقامت کشیشانی که در رم تحصیل می‌کنند، با دیواری بلند و غیرقابل توصیف احاطه شده است و تابلوی کوچک و ساده‌ای در ورودی دارد. در واقع، می‌توان به راحتی از کنار آن گذشت و با انجام این کار، یکی از مهم‌ترین مکان‌های باستان‌شناسی زیرزمینی رم را از دست داد.

وارد درهای محقر سان کلمنته شوید و کلیسای پرآذین کاتولیک قرن دوازدهمی، با برج طلایی موزاییک‌شده، سقف‌های طلاکاری شده و نقاشی‌های دیواری، و کف‌های مرمری منبت کاری شده، خیره خواهید شد. سپس به طبقه پایین، به سمت کلیسایی متعلق به قرن چهارم که حاوی برخی از اولین نقاشی‌های دیواری مسیحی در رم است، بروید. در زیر آن بقایای یک معبد بت پرست قرن سوم وجود دارد. همچنین بقایای یک اقامتگاه قرن اول، یک مکان عبادت مخفی مسیحی، و کلواکا ماکسیما، سیستم فاضلاب روم باستان وجود دارد. برای درک تاریخ پیچیده معماری و باستان شناسی رم، بازدید از سان کلمنته ضروری است.

تاریخچه مختصر باسیلیکا: از فرقه تا مسیحیت

تاریخ باسیلیکا طولانی و پیچیده است، اما ما سعی می کنیم مختصر باشیم. در عمق زیر سایت ازباسیلیکای امروزی، هنوز هم آب از طریق رودخانه زیرزمینی که بخشی از کلواکا ماکسیما، سیستم فاضلاب رومی ساخته شده در قرن ششم قبل از میلاد است، جاری است. آب روان را در چند نقطه می توانید ببینید و در بیشتر قسمت های حفاری آن را بشنوید. این صدای مرموزی است که به خوبی با فضای تاریک و کمی وهم انگیز زیرزمین هماهنگ می شود.

همچنین در زیر کلیسای کنونی زمانی ساختمان‌های رومی وجود داشت که در آتش سوزی بزرگ سال 64 پس از میلاد ویران شدند و بسیاری از شهر را ویران کردند. بلافاصله پس از آن، ساختمان‌های جدید، از جمله یک اینسولا، یا یک ساختمان آپارتمانی ساده، بالای سرشان بالا رفت. در مجاورت اینسولا، خانه بزرگ یک رومی ثروتمند قرار داشت که توسط کلیسا به عنوان یکی از اولین افرادی که به مسیحیت گرویده بودند، می دانستند. در آن زمان مسیحیت یک دین غیرقانونی بود و باید در خلوت انجام می شد. گمان می رود که صاحب خانه، تیتوس فلاویوس کلمنس، به مسیحیان اجازه داد تا در اینجا عبادت کنند. در تور زیرزمینی می توان از چندین اتاق خانه بازدید کرد.

در اوایل قرن سوم (از سال 200 پس از میلاد) در روم، عضویت در فرقه بت پرستی میترا رایج بود. پیروان این فرقه، خدای میترا را می پرستیدند، که تصور می شود افسانه او ریشه ایرانی داشته باشد. میترا اغلب در حال ذبح یک گاو مقدس به تصویر کشیده می‌شود، و بازخوانی‌های خونین شامل قربانی کردن گاوها بخش مرکزی آیین‌های میترایی بود. در سان کلمنته، بخشی از جزیره قرن اول، که احتمالاً از کار افتاده بود، به Mithraeum یا پناهگاه مذهبی تبدیل شد. این مکان عبادت بت پرستان، از جمله محراب که در آن گاو نر به طور آیینی ذبح می شد، هنوز هم می تواند باشد.در زیر زمین باسیلیکا دیده می شود.

با فرمان 313 میلان، امپراتور روم کنستانتین اول، که خود قبلاً به مسیحیت گرویده بود، عملاً به آزار مسیحیان در امپراتوری روم پایان داد. این امر باعث شد که دین در رم محکم شود و آیین میترا غیرقانونی شد و در نهایت منحل شد. ساختن کلیساهای مسیحی بر فراز عبادتگاه های سابق بت پرستان یک روش معمولی بود، و این دقیقاً همان چیزی است که در سان کلمنته در قرن چهارم اتفاق افتاد. جزیره رومی، خانه فرضی تیتوس فلاویوس کلمنس، و میترائوم همه با آوار پر شدند و کلیسای جدیدی بر بالای آنها ساخته شد. به پاپ کلمنت (San Clemente) تقدیم شد، یک مسلمان قرن اول که به مسیحیت گروید و ممکن است واقعاً پاپ بوده یا نباشد و ممکن است با بستن به صخره و غرق شدن در دریای سیاه به شهادت رسیده باشد یا خیر. این کلیسا تا اواخر قرن یازدهم شکوفا شد. هنوز هم قطعاتی از برخی از قدیمی ترین نقاشی های دیواری مسیحی در رم وجود دارد. تصور می شود که در قرن یازدهم ایجاد شده باشد، نقاشی های دیواری زندگی و معجزات سنت کلمنت را به تصویر می کشد و بازدیدکنندگان می توانند آن را مشاهده کنند.

در اوایل قرن دوازدهم، اولین باسیلیکا پر شد و کلیسای فعلی در بالای آن ساخته شد. اگرچه در کنار برخی از کلیسای‌های بزرگ رم نسبتاً کوچک است، اما با تذهیب، موزاییک‌های درخشان و نقاشی‌های دیواری پیچیده، یکی از پرآذین‌ترین‌های شهر ابدی است. بسیاری از بازدیدکنندگان قبل از رفتن به زیرزمین به سختی به کلیسا نگاه می کنند - آنها یک جعبه جواهرات واقعی کلیسایی را از دست می دهند.هنر.

سفر به Basilica di San Clemente به راحتی با بازدید از Case Romane del Celio یا Domus Aurea که هر دو مکان‌های زیرزمینی به همان اندازه جذاب هستند، ترکیب می‌شود. تعطیلات بعدازظهر در San Clemente را در نظر داشته باشید و برنامه‌ریزی کنید که قبل از ظهر یا بعد از ساعت 3 بعد از ظهر برسید.

بازدید از باسیلیکا

ساعت: کلیسای از دوشنبه تا شنبه از ساعت 9 صبح تا 12:30 بعد از ظهر و دوباره از ساعت 3 بعد از ظهر باز است. تا ساعت 6 بعد از ظهر آخرین ورودی سایت زیرزمینی ساعت 12 بعد از ظهر است. و ساعت 5:30 بعد از ظهر در روزهای یکشنبه و تعطیلات دولتی، از ساعت 12:15 بعد از ظهر باز است. تا ساعت 6 بعد از ظهر، با آخرین ورودی ساعت 5:30 بعد از ظهر. انتظار داشته باشید که باسیلیکا در تعطیلات مهم مذهبی بسته شود. صفحه فیس بوک آنها را برای به روز رسانی و تغییرات برنامه بررسی کنید.

ورودی: ورود به کلیسای فوقانی رایگان است. 10 یورو برای هر نفر برای رفتن به یک تور خودراهنما در حفاری های زیرزمینی است. دانشجویان (با شناسه دانشجویی معتبر) تا سن 26 سال 5 یورو پرداخت می کنند، در حالی که کودکان زیر 16 سال رایگان با والدین وارد می شوند. هزینه پذیرش کمی زیاد است، اما در نهایت ارزش دیدن این بخش منحصر به فرد زیرزمینی رم را دارد.

قوانین برای بازدیدکنندگان: از آنجایی که این مکان عبادت است، باید ملایم لباس بپوشید، به این معنی که از شلوارک یا دامن بالای زانو و بدون روپوش استفاده کنید. تلفن های همراه باید خاموش باشند و عکس ها در حفاری مطلقاً مجاز نیستند.

موقعیت مکانی و رسیدن به آنجا

Basilica di San Clemente در Rione i Monti، محله ای از رم که به سادگی به نام Monti شناخته می شود، واقع شده است. کلیسا 7 دقیقه پیاده تا کولوسئوم فاصله دارد.

آدرس: Via Labicana 95

ورودی و دسترسی: اگرچه آدرس Via Labicana است، ورودی در واقع در طرف مقابل مجتمع، در Via San Giovanni در Laterano است. متأسفانه، نه کلیسا و نه حفاری ها با ویلچر قابل دسترسی نیستند. دسترسی به کلیسا و زیرزمین از طریق پله های شیب دار انجام می شود.

حمل و نقل عمومی: از ایستگاه مترو Colosseo، باسیلیکا ۸ دقیقه پیاده راه است. از ایستگاه مانزونی 10 دقیقه پیاده فاصله دارد. ترامواهای 3 و 8، و همچنین اتوبوس‌های 51، 85 و 87 همگی در ایستگاه حمل‌ونقل لابیکانا، در فاصله حدود 2 دقیقه پیاده‌روی از بازیلیکا، توقف می‌کنند.

اگر قبلاً در حال کاوش در منطقه کولوسئوم و انجمن هستید، پیاده روی به بازیلیکا بسیار کاربردی است.