شب گای فاکس - به ندرت در ایرلند جشن گرفته می شود

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:22

Guy Fawkes Night (که ممکن است روز گای فاکس، شب آتش بازی یا شب آتش بازی نیز نامیده شود) یک رویداد یادبود است که در 5 نوامبر برگزار می شود. این اولین و مهمتر از همه یک رویداد بریتانیایی است و تقریباً توسط جشن های دیگر در همان زمان فراموش شده (یا جایگزین شده است). این جشن به یاد روزی است که چند کاتولیک تلاش کردند تا تشکیلات حاکم بریتانیا (پروتستان) را از بین ببرند و شکست خوردند. ایرلند همچنین تاریخ طولانی خود را در شورش علیه حکومت بریتانیا دارد. بنابراین، در ایرلند، شب گای فاکس به عنوان روز جشن شادی توسط تنها بخشی از جمعیت برگزار می شد - و این روزها فقط برخی از جوامع وفادار در ایرلند شمالی ممکن است در واقع میزبان رویدادهایی در این روز باشند.

ریشه های شب گای فاکس

شب گای فاکس ریشه در یک سوء قصد نافرجام داشت - در 5 نوامبر سال 1605، گای (یا گیدو) فاکس در زیرزمین های زیر مجلس اعیان دستگیر شد. او نه تنها در حال تجاوز بود، بلکه هنگام نگهبانی از انبار انبوه باروت در بشکه ها نیز دستگیر شد. اینها در زیر ساختمان پارلمان قرار داده شدند تا ویرانگری خونین در میان قدرت پروتستان ایجاد کنند و پادشاه جیمز اول را بکشند. هدف (هر چند دور از ذهن) به اصطلاح«توطئه باروت» برقراری مجدد سلطنت کاتولیک در انگلستان و اسکاتلند و وارونه کردن اصلاحات بود. اینکه آیا این موفق می شد، حتی اگر طرح موفق می شد، قابل بحث است. به احتمال زیاد دوره کوتاهی از هرج و مرج و هرج و مرج و به دنبال آن سرکوب عاملان این توطئه توسط تشکیلات وجود داشته است.

با این گفته، خود گای فاکس حداقل به نظر می رسد که یک کاتولیک متعهد و نقشه کشی با شهرت بوده است. پس از جنگیدن به عنوان یک مزدور برای اسپانیای کاتولیک علیه پروتستان ها در هلند (او به عنوان بخشی از ارتش ایرلندی که ابتدا از شورشیان حمایت می کرد، وارد شد که در شکست، چهره ای تماشایی نشان داد و به اسپانیایی ها ملحق شد)، سعی کرد از اسپانیا برای یک انگلیسی کمک بگیرد. استقرار مجدد حکومت کاتولیک ها این خیلی موفقیت آمیز نبود، اما فاکس دوستان خود را در مکان های بلند پرورش داد و همین ارتباطات باعث شد که او درگیر توطئه باروت جسورانه شود.

پس از دستگیری، فاکس مورد بازجویی قرار گرفت و (شاید در فوگ خودستایی) آزادانه به برنامه ریزی قتل عام و تلاش برای ترور پادشاه حاکم اعتراف کرد. این صراحت جز دعوت به اعدام سریع به جرم خیانت کاری انجام نداد. با این حال، اعدام کاملاً آنطور که برنامه ریزی شده بود انجام نشد - او فقط بعداً شکنجه شد تا او را وادار کنند که نام همدستان را کنار بگذارد. با اعتراف به "بی گناهی" در محاکمه بعدی به دلیل خیانت (از نظر خود فاکس هیچ اشتباهی مرتکب نشده بود)، او (بدون تعجب و تحسین بسیار عمومی) مجرم شناخته شد ومحکوم به مرگ طولانی مدت فاکس که در 31 ژانویه 1606 به عنوان "جاذبه ستارگان" عموم مردم به دار آویخته می شد، نقاشی می کرد و در کنار هم قرار می گرفت، شاهد مرگ وحشتناک هم نوعانش بود. و سپس، در نمایش نهایی و الهام‌بخش نافرمانی، موفق شد با پرتاب خود از روی داربست بلند و شکستن گردن خود، جلاد را فریب دهد.

به هر حال، صرفاً برای پیچیده‌تر کردن موضوع: نظریه دیگری وجود دارد مبنی بر اینکه این توطئه در واقع یک عملیات پرچم دروغین بوده و گای فاکس قاب شده است.

تاریخچه شب گای فاکس

برای تجلیل از این واقعیت که شاه جیمز اول از این تلاش شوم جان سالم به در برده بود (همانطور که تبلیغات رسمی آن را نشان می داد - گای فاکس حوالی نیمه شب دستگیر شد و مواد منفجره اولیه در واقع چندین ساعت قبل از جیمز اول خارج شد. برای گشایش پارلمان که برای 5 نوامبر برنامه ریزی شده بود، رسیدند، آتش سوزی های خودجوش در اطراف لندن روشن شد. مدت کوتاهی بعد، "رعایت قانون 5 نوامبر" به تصویب رسید و این روز را به جشن سالانه شکرگزاری تبدیل کرد.

در مواجهه با ناامنی مذهبی و سلسله ای در چند دهه آینده، مردم بریتانیا مانند اردک به آب «روز خیانت باروت» را پذیرفتند. این روز که به عنوان روز جشن، شکرگزاری و سرگرمی نامگذاری شده بود، خیلی زود رنگ و بوی مذهبی قوی پیدا کرد. به عنوان کانونی برای احساسات ضد کاتولیک، جشن‌های سالانه بسیار مفید بود. به‌ویژه وزرای پیوریتن موعظه‌های آتشینی در مورد خطرات «پوپری» ایراد کردند (اغلب فراتر از تمام واقعیت‌ها، اما ظاهراً فراتر از همه باورها نیست).شلاق زدن به گله های خود در یک جنون فرقه ای. که در خارج از کلیسا ادامه داشت - جمعیت های سرکش نه تنها آتش های جشن را روشن می کردند، بلکه از آن برای سوزاندن پاپ یا گای فاکس در قالب استفاده می کردند (مثل ها گاهی با گربه های زندگی برای جلوه های صوتی بهتر پر می شدند).

در حوالی زمان سلطنت (1811 تا 1820) در برخی مناطق رایج شده بود که بچه‌ها یک مجسمه از گای فاکس را خیلی قبل از رویداد تهیه کنند، آن را به خیابان ببرند و از آن به عنوان وسیله ای برای گدایی استفاده کنند. - از این رو "یک پنی برای پسر؟" همچنین تسویه امتیازات قدیمی در شب آتش‌سوزی، با شورش و دعوا کاملاً عادی شده بود.

در اواسط قرن نوزدهم، نگرش ها به طور قابل توجهی تغییر کرد و رعایت قانون پنجم نوامبر در سال 1859 لغو شد، با افراط گرایان و آشوبگران ضد کاتولیک برخورد شد و جشن به یک رویداد خانوادگی دوستانه تبدیل شد. نوبت قرن در طول قرن بیستم هنوز هم مشاهده می شد، اما امروزه با ورود هالووین از طریق اقیانوس اطلس تقریبا تحت الشعاع قرار گرفته است.

شب گای فاکس در ایرلند

توطئه باروت عمدتا انگلیس و اسکاتلند را هدف قرار داد - ولز و ایرلند هر دو صرفاً نمایش های فرعی برای اتفاقات آنجا بودند. این نیز به این دلیل است که ایرلند بیشتر اوقات مشغول دنبال کردن برنامه خود بود. با این حال، مهاجران بریتانیایی سنت شب گای فاکس را در همه جا، به ویژه به مستعمرات آمریکا و به ایرلند، به ویژه مزارع در شمال، حمل کردند. در آمریکای شمالی، این روز به عنوان "روز پاپ" شناخته شد و در قرن 18 محبوبیت خود را از دست داد (بعد از همهشور انقلابی به نوعی با جشن بقای یک پادشاه بریتانیا در تضاد بود). در ایرلند، عمدتاً، تقریباً منحصراً، در جوامع پروتستان مشاهده می شد و به زودی به نقطه دیگری از اختلافات فرقه ای تبدیل شد.

این روزها، شب گای فاکس تقریباً به طور کامل فراموش شده است، حتی در ایرلند شمالی - جایی که بسیاری از عیاشی ها به هر حال در فصل هالووین خسته خواهند شد (تئوری هایی مبنی بر اینکه شب گای فاکس یک جایگزین آگاهانه پروتستانی برای سامهین بود، چندان قانع کننده نیست.).

شب های آتش سوزی در ایرلند

ایرلند تا به امروز دو "شب آتش سوزی" مهم را حفظ کرده است - یکی در آستانه 12 جولای (سالگرد نبرد بوین، از این رو فقط در جوامع وفادار جشن گرفته می شود). این شباهت‌های زیادی به شب گای فاکس دارد، زیرا یک ضد کاتولیک سرسخت جشن گرفته می‌شود و ممکن است پاپ را به شکل مجسمه در آتش بسوزانند (در کنار سیاستمدارانی مانند گری آدامز). دیگر "شب آتش سوزی" عمدتاً در مناطق کاتولیک در شب سنت جان (23 ژوئن) جشن گرفته می شود.

در سال های اخیر، آتش ها نیز در هالووین جمع آوری و روشن شده است. بیشتر این آتش سوزی ها خطری برای سلامتی و ایمنی هستند، بنابراین شوراهای محلی در تلاش هستند تا از روشن شدن آنها جلوگیری کنند. که به نوبه خود آنها را به دلیل قطع شدن جشن ها با ورود نیروهای آتش نشانی و اغلب کانون رفتارهای غیراجتماعی به محل اختلاف تبدیل می کند.