در مای چاو، ویتنام چه باید کرد

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:21

سه ساعت دور از هانوی، پایتخت ویتنام، هنگامی که به استان کوهستانی هوآ بین به سمت غرب می روید، منظره از خانه های ردیفی شلوغ به شالیزارهای باز، کوه های کارست، و چوب و بامبو عجیب تبدیل می شود. روستاها.

به Mai Chau خوش آمدید: دره ای روستایی که صخره های سر به فلک کشیده، فرهنگ منحصر به فرد و فضای آرام آن بازدیدکنندگانی را که مشتاق تجربه سرزمین و سبک زندگی شمال غربی ویتنام هستند، جذب می کند.

چند روز را اینجا بگذرانید و فراموش خواهید کرد که در چه قرنی هستید. ساعات روز را به کاوش در دهکده های محلی تای دم و تای کائو و دوچرخه سواری در اطراف مزارع برنج سبز و درخشان بگذرانید، سپس فضای خود را پر کنید. عصرها نوشیدن آبجو محلی و لذت بردن از رقص های سنتی تای. فعالیت‌های فهرست‌شده در زیر را بررسی کنید، و می‌توانید به خود ببالید که از اقامت خود در Mai Chau نهایت استفاده را کرده‌اید!

در حومه شهر با پای پیاده یا با دوچرخه کاوش کنید

فضای بیرونی عالی قوی ترین جاذبه مای چاو است: مزارع برنج، مردم محلی و پس زمینه کوهستانی زیبایی خانه شمال غربی ویتنام را به رخ مسافر می کشاند.

هنگامی که در امتداد جاده های خاکی Mai Chau دوچرخه سواری می کنید یا پیاده روی می کنید، مناظر تغییر می کند، جزئیات کوچک آنها چیزی برای ثبت در دوربین به شما می دهد: گل های وحشی در فصل. برنجشالیزارها، یا سبز با گیاهان برنج یا آینه مانند، بسته به زمان سال. و مردم محلی دام‌ها را از جایی به مکان دیگر می‌رانند.

راهنماها می‌توانند مسیرهای پیاده‌گردی یا دوچرخه‌سواری را تا آنجایی که پاها و ریه‌های شما می‌توانند طولانی یا آسان کنند، پیشنهاد کنند.

هتل یا اقامتگاه محلی شما می‌تواند یک ارائه‌دهنده دوچرخه را توصیه کند یا خودشان دوچرخه‌ای را با هزینه‌ای ناچیز به شما قرض دهند. هزینه بسته‌های Trekking به تعداد فعالیت‌هایی که سفر انجام می‌دهد بستگی دارد.

خواب در خانه تای معتبر

بیش از پنجاه اقلیت قومی در ویتنام در کنار اکثریت مردم کین (ویتنام) ساکن هستند. سد تای مای چاو و تای کائو ("سفید تایلندی" و "تایلندی سیاه") در مای چاو زندگی می کنند و تجربه سفر محلی را با سنت ها و فرهنگ خود القا می کنند.

مسافران می توانند در یکی از دو روستای بزرگ Mai Chau، Poom Coong و Lac، خانه ای انتخاب کنند، جایی که خانه های رکابی منحصر به فرد Tais به عنوان اقامتگاه های روستایی و در عین حال دلپذیر منطقه عمل می کنند.

در حالی که هر دو روستا اقامتگاه های خود را فراهم می کنند، مسافران برای خواب به پوم کونگ و برای غذا به لاک می روند. (اطلاعات بیشتر در مورد غذا در پایین تر.)

زندگی در خانه تای ساده است: با صدای بانگ خروس‌ها و کشاورزانی که در تاریکی سر کار می‌روند از خواب بیدار می‌شوید، روی تشکی می‌خوابید که روی زمین بامبو چیر زده است، و شب‌هایتان را با نوشیدن می‌گذرانید. شراب محلی و تماشای یک نمایش فرهنگی تای.

خانه‌های تای معمولاً بر روی پایه‌هایی ساخته می‌شوند که حدود چهار تا پنج فوت از سطح زمین بلند می‌شوند. خانه های رکاب دار تهویه بهتر و بهتری دارندمحافظت در برابر آفات و مزاحمان: بنابراین، با وجود معرفی مواد مدرن تر مانند ورق های آهن راه راه (جایگزینی سقف های کاهگلی در تعدادی از خانه های تای)، طراحی اصلی خانه در طول قرن ها کمی تغییر کرده است.

در گذرگاه تونگ خه از بالا منظره بگیرید

هنگامی که اتوبوس شما در حال مذاکره با بزرگراه 6 از هانوی به مای چاو است، در گذرگاه تونگ خه توقف خواهید کرد، یک ایستگاه استراحت با کلبه‌های غذای دودآلود و منظره‌ای زیبا از صخره‌های سفید اطراف و دره زیر.

در حالی که منظره را تحسین می کنید، می توانید در یکی از غرفه ها بنشینید و از غذاهای محلی فروخته شده توسط افراد قبیله Muong منطقه صرف کنید. ذرت و نیشکر تازه آب پز یا کبابی یا غذای برنجی چسبناک به نام کام لام را انتخاب کنید: همه چیز ارزان اما سیرکننده است و هیچ یک از غذاهای پیچیده ای را که در هانوی پیدا خواهید کرد، ارائه نمی دهد، اما در برابر هوای سرد این منطقه به شدت گرم است. بادها.

سرماهای کوهستانی خطرات منحصر به فرد خود را به همراه دارد: مه غلیظی از سوپ نخودی که خطر رانندگی در جاده های کوهستانی را افزایش می دهد. مذاکره با گذرگاه Thung Khe در طول ماه‌های زمستان می‌تواند بسیار وحشتناک باشد، زیرا راننده می‌تواند تنها چند فوت جلوتر از آن‌ها را ببیند، چراغ‌های جلوی آن‌ها در مقابل مه فاصله کمی دارند.

بروکاد ابریشم را از منبع بخرید

این یک خانه واقعی مای چاو تای بدون ماشین بافندگی نیست. نقش های سنتی جنسیتی حکم می کند که زنان وقت خود را به بافندگی اختصاص دهند، آن را در سنین جوانی بیاموزند و از دوران جوانی برای تهیه آن تلاش کنند.یک شلوار برای ازدواج آینده آنها.

Tais در بافتن پارچه های ابریشمی سنتی: با رنگ های غنی و نقش های برجسته تخصص دارد. پوشیدن روزانه آن‌ها باعث استفاده زیاد از پارچه‌های بروکات می‌شود، همانطور که در کمربندهای زنانه تای مشهود است، که حتی در هنگام انجام کارهای دستی نیز پوشیده می‌شوند.

مردم محلی مای چاو کلم های ابریشمی خود را از ابتدا می سازند: با برداشت پیله کرم ابریشم، چرخاندن ابریشم از پیله ها، رنگ کردن نخ ها با استفاده از رنگ های طبیعی، و پایان دادن به فروش محصول نهایی با رنگ های روشن در روستاهای مای چاو و پایان دادن به آن. بازارها.

همه اینها کار سخت است، چرخاندن، رنگرزی، و بافندگی به دستان متخصص با تجربه طولانی نیاز دارد، بنابراین وقتی برای کیف، روسری و دامن آنها چانه می زنید، بر اساس آن چانه بزنید. قیمت ها به دلایلی اینگونه است!

غارهای مای چاو را کاوش کنید

شکل کوه‌های انحنای سینوسی مای چائو از سنگ‌های آهکی کارست ناشی می‌شود، همان نوع تشکل‌های زمین‌شناسی که جزایر پشتی اژدها خلیج ها لونگ را در شرق ایجاد کردند. (جزایر ال نیدو و تپه های شکلاتی بوهول، هر دو در فیلیپین، به دلیل پایه های کارستی یکسان به نظر می رسند.)

جایی که کارست وجود دارد، غارهایی را خواهید یافت، و مای چاو نیز از این قاعده مستثنی نیست. مسیرهای پیاده‌گردی محلی معمولاً در دو تا از بزرگترین غارهای مای چاو، غار مو لونگ («سرباز») و غار چیو («1000 قدم») توقف دارند.

غار Mo Luong حدود 1600 فوت در داخل کوه فو کا امتداد دارد. این غار که توسط دو ورودی مجزا قابل دسترسی است، به یک گسترش می یابدفضای داخلی کلیسای جامع بزرگ که سپس به چهار غار مختلف منشعب می شود. مو لوونگ در طول جنگ ویتنام به عنوان انبار تسلیحات مورد استفاده قرار گرفت.

غار چیو را می توان تنها با یک پلکان 1، 200 پله ای، بنابراین نام مستعار عددی آن را می توان به دست آورد. فضای داخلی حدود 500 فوت به داخل کوه گسترش می یابد و به دو اتاق منشعب می شود.

نوشیدن و شام همانطور که مردم محلی انجام می دهند

تجربه اقامت در خانه Mai Chau عموماً شامل غذا و مقدار زیادی از آن است که اغلب با اجرای رقص تای کائو توسط یک گروه محلی همراه است.

غذاهای سنتی تای به شدت از خشکی نشأت می گیرد: برنج چسبنده بخارپز یا xoi nep thuong، به عنوان پایه جشن مای چاو است که شامل گوشت کبابی، شاخه های بامبوی تلخ، و برنج چسبنده مورد علاقه محلی است. شراب (روو قوطی) توسط گروهی از طریق نی‌های یک کوزه سفالی می‌نوشید.

غذا در مای چاو به صورت محلی کشت می شود: محصولاتی مانند ذرت، نیشکر، و برنج، مانند گیاهانی مانند گشنیز، به میزان زیادی در غذاهایی که در هنگام شام سرو می شود، به چشم می خورد.

نکات سفر

قبل از برنامه ریزی سفر خود به Mai Chau، به نکات زیر در مورد حمل و نقل خود و بهترین زمان برای بازدید توجه کنید.

زمان بازدید: موقعیت مکانی مای چاو در شمال ویتنام باعث ایجاد تغییرات دمایی جالبی می شود: زمستان های خشک و سرد از ژانویه تا فوریه با محدوده دمایی 60 تا 62 درجه، و تابستان‌های مرطوب و گرم از ژوئن تا سپتامبر با محدوده دمایی 80.6 تا 84.2 درجه.

Theبهترین زمان برای بازدید از Mai Chau بین این اوج و فرودها قرار دارد. ماه های بهار از نیمه دوم فوریه تا پایان ماه مه، هوای گرم و دلپذیری را به ارمغان می آورد و گل ها در این زمان شکوفا می شوند. ماه های پاییز از اکتبر تا نوامبر سرمای قابل تحملی را به همراه دارد اما همچنان امکان پیاده روی دلپذیر در سراسر دره را فراهم می کند.

همیشه بخاطر آب و هوا بسته بندی کنید!

حمل و نقل به Mai Chau: مستقیم ترین مسیر به Mai Chau از ایستگاه اتوبوس My Dinh در هانوی شروع می شود، جایی که اتوبوس ها به Mai Chau چهار بار در روز حرکت می کنند تا مسیری چهار ساعته از غرب تا دره را طی کنند.

یک مسیر کمتر مستقیم در شهر Hoa Binh (نام مشترک استان) متوقف می شود، که از آنجا می توانید با اتوبوس دیگری به مای چاو بروید.