راهنمای سفر به Intramuros، مانیل، فیلیپین

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:21

برای صدها سال، شهر محصور فیلیپین Intramuros مانیل بود: سکونتگاه اسپانیایی در دهانه رودخانه Pasig در یک مکان استراتژیک برای تجارت و دفاع قرار داشت و مهاجران از درون بر امپراتوری رو به رشد فیلیپین حکومت می کردند. دیوارهای سکونتگاه آنها.

Intramuros به عنوان حلقه اصلی تجاری بین اسپانیا و چین خدمت می کرد. در ازای نقره‌ای که از مستعمرات آمریکای جنوبی اسپانیا استخراج می‌شد، تاجران چینی ابریشم و سایر محصولات نهایی خوب تهیه می‌کردند که اسپانیایی‌ها آن‌ها را برای سفر طولانی به آکاپولکو در گالن‌ها بار می‌کردند.

اگرچه این منطقه در طول جنگ جهانی دوم از بمباران های سنگین رنج می برد، اینتراموروس به لطف مجموعه ای از پروژه های مرمتی که جان تازه ای به منطقه ای می بخشد که از اواسط قرن بیستم نادیده گرفته شده است، کمی رنسانس معماری را تجربه کرده است.

Intramuros و فرهنگ فیلیپین

اسپانیایی ها دلیل خوبی برای ساختن چنین دیوارهای بلندی در اطراف خانه خود دور از خانه داشتند: Intramuros توسط دشمنان محاصره شده بود. دزد دریایی چینی لیماهانگ در سال 1574 تلاش کرده بود تا مانیل را تصرف کند. ساکنان محلی خشمگین نیز در هر لحظه ممکن بود شورش کنند. حتی شرکای تجاری نیز قابل اعتماد نبودند. بازرگانان چینی مجبور شدند در منطقه پریان مستقر شوند، در محدوده شلیک توپدیوارهای اینتراموروس.

در داخل دیوارها، اما، اسپانیایی ها جامعه ای را ایجاد کردند که به عنوان پایه یک ملت عمل می کرد. هفت کلیسای داخل اینتراموروس به تقویت جایگاه کاتولیک در این کشور کمک کردند، به طوری که فیلیپین تا به امروز تقریباً غیرقابل حذف کاتولیک است. فرماندار کل ممکن است از Palacio del Governador Intramuros به نام پادشاه حکومت کرده باشد، اما قدرت واقعی در دستان کلیسای کاتولیک است که در کلیسای جامع مانیل در آن طرف خیابان تجسم یافته است.

هویت فیلیپین به قدری در Intramuros پیچیده بود که وقتی آمریکایی های بازگشته Intramuros را در اواخر جنگ جهانی دوم بمباران کردند، آنها همچنین به طور ناخواسته هسته فرهنگ فیلیپینی را از بین بردند - چیزی که نسل های بعدی فیلیپینی ها سعی در انجام آن داشتند. بازسازی از آن زمان.

The Lay of the Land

اینتراموروس امروزی نشانه‌هایی از بدرفتاری با خود در نیمه اول قرن بیستم نشان می‌دهد، اما شهر محصور شده نیز نشانه‌هایی از بازگشت به شکوه سابق خود را نشان می‌دهد. دیوارها که پس از جنگ رو به وخامت گذاشته اند، بیشتر بازسازی شده اند. 64 هکتار از املاک محصور شده توسط دیوارها، که زمانی توده‌ای از آوار بود، تحت یک تلاش بازسازی شجاعانه قرار گرفته‌اند: ساختمان‌های جدید در کنار بازماندگان جنگ ایستاده‌اند.

بازمانده بلامنازع اینتراموروس، کلیسای سن آگوستین است، یک کلیسای سنگی باروک که در قرن ۱۶ ساخته شد. سان آگوستین از قرن‌ها جنگ و بلایای طبیعی جان سالم به در برده است که از آن زمان تاکنون افراد معاصر خود را به ویرانه تبدیل کرده است.

بسیاری از آن خرابه ها کم کم در حال شکل گیری هستندبازسازی - Ayuntamiento، یک ساختمان دولتی کم ارتفاع در مقابل کلیسای جامع مانیل که در اثر بمباران زمان جنگ ریشه کن شد، تا سال 2013 به طور کامل بازسازی شد و اکنون میزبان اداره خزانه داری فیلیپین است. و کلیسای سن ایگناسیو، کلیسای کوچک ویران شده ای که زمانی توسط یسوعیان اداره می شد، اکنون در حال بازسازی است و به عنوان موزه ای برای نمایش مجموعه هنر کلیسایی اینتراموروس عمل می کند.

برخی از جالب‌ترین جاذبه‌های Intramuros در واقع سازه‌های قدیمی‌تری هستند که به کاربری‌های جدید تبدیل شده‌اند: بسیاری از خانه‌های قدیمی اکنون دارای موزه‌ها یا رستوران‌ها هستند و بسیاری از استحکامات سابق به فروشگاه‌های هدیه و غذاخوری‌های در فضای باز تغییر کاربری داده‌اند.

معماری اطراف Intramuros ترکیبی از قدیمی، جدید و جدید ساخته شده به ظاهر قدیمی است. بسیاری از ساختمان‌هایی که پس از دهه 1970 ساخته شده‌اند (یا بازسازی شده‌اند) بر اساس معماری اسپانیایی-چینی رایج در اینتراموروس قبل از تسلط آمریکا در سال 1898 طراحی شده‌اند.

چگونه به آنجا برسیم

برای رسیدن به Intramuros، باید از LRT (حمل و نقل ریلی سبک) استفاده کنید یا با جیپنی وارد شوید.

رسیدن به اینجا با LRT به معنای توقف در ایستگاه ترمینال مرکزی است، سپس پنج دقیقه پیاده روی تا تالار شهر مانیل را طی کنید. از اینجا، یک زیرگذر عابر پیاده شما را از خیابان Padre de Burgos عبور می دهد. بلافاصله پس از خروج از زیرگذر، خیابان ویکتوریا را خواهید دید که درست از میان دیوارها خمیده است.

وقتی داخل Intramuros هستید، بیشتر مناظر را در فاصله ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پیاده روی خواهید دید. خیابان های باریک فقط برای عابر پیاده مناسب هستند. پیاده روها اغلب مسدود می شوند و شما را مجبور می کنددر خیابان ها راه بروید و با ترافیک موتوری مبارزه کنید. اگر می خواهید در اینتراموروس سوار شوید، دو انتخاب دارید:

• Pedicabs از حرکت از نقطه A به نقطه B در Intramuros ایده آل است. اینها صرفاً دوچرخه هایی با محفظه های جانبی هستند که اساساً ریکشا هستند. بسیاری از آنها در خارج از جاذبه های توریستی اصلی Intramuros صف دارند. هزینه هر سفر حدود 50 تا 70 پزو فیلیپین (قابل مذاکره) است.
• Calesa برای سفرهای آرام در اطراف اینتراموروس عالی است، جایی که می‌توانید مناظری را از روی کالسکه اسب‌کشی تماشا کنید. Calesa یک تا 3 مسافر را در یک تور 30 دقیقه‌ای با راهنما در Intramuros در خود جای می‌دهد.

جایی اقامت

در داخل دیوارها، بازدیدکنندگان دو انتخاب برای اقامت دارند-یکی مناسب تر برای مسافران مقرون به صرفه، دیگری که راحتی بیشتری را با قیمت های سطح متوسط ارائه می دهد.

• هتل ارزان وایت نایت Intramuros درست در وسط Intramuros، در داخل مجتمع Plaza San Luis واقع شده است. جدا از اتاق‌های راحت و یک رستوران دنج در طبقه همکف، وایت نایت گشت‌های Segway و دوچرخه‌سواری در Intramuros ارائه می‌کند.
• هتل با کلاس تجاری Bayleaf Intramuros درست در مقابل دروازه خیابان ویکتوریا، نزدیک دیوارهای Intramuros قرار دارد. Bayleaf توسط مدرسه محلی Lyceum به نفع دانشجویان مدیریت هتل و رستوران اداره می شود. پشت بام Bayleaf یکی از بهترین مکان‌های آرامش‌بخش در Intramuros با چشم‌انداز عالی از غروب آفتاب مانیل است.

در جای دیگری در مانیل، اگر برای رفت و آمد کوتاه به Intramuros مشکلی ندارید، اقامتگاه‌های ارزان‌تری خواهید یافت.