ماموریت هیجان انگیز Epcot: SPACE

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:15

از ابتدا، پارک‌های موضوعی دیزنی با فناوری و داستان سرایی ترکیب شده‌اند تا مهمانان را به مکان‌های خارق‌العاده سوق دهند. و از روزهای اولیه دیزنی لند به بعد، تصورکنندگانی که جاذبه‌ها را طراحی می‌کردند، در تلاش بودند تا ما را به مناطق دوردست فضا ببرند. آنها درجات مختلفی از موفقیت را کسب کرده‌اند، از تورهای ستاره‌ای با شبیه‌ساز پرواز تا صندلی‌های ارتعاشی مضحک مأموریت به مریخ.

اکنون، خیال‌پردازان دیزنی آرزوی عالی را دارند. Mission: SPACE یک جاذبه پیشگامانه و الهام‌بخش است که احساساتی را ایجاد می‌کند که بر خلاف آنچه تاکنون احساس کرده‌اید (مگر اینکه فضانورد باشید) و سفر فضایی را با درجه‌ای از واقعیت تکرار می‌کند. به معنای واقعی – و به معنای واقعی کلمه – نفس شما را بند می آورد.

ماموریت: فضا در یک نگاه

• مقیاس هیجان (0=Wimpy! و 10=Yikes!): 7.5. نیروهای G پایدار می توانند عصبی باشند. بلند کردن و پرواز شبیه سازی شده تا حدودی واقع بینانه است. کپسول کاملا محدود است.
• نوع جاذبه: شبیه ساز حرکت که از فناوری سانتریفیوژ استفاده می کند
• نیازهای ارتفاع: 44 اینچ برای ماموریت نارنجی. 40 اینچ برای ماموریت سبز
• نکات: از MyMagic+ برای دریافت FastPass برای این جاذبه محبوب استفاده کنید. همچنین، برای سوار شدن سریعتر، از خط تک سواری استفاده کنید.
• اگر مستعد بیماری حرکت هستید، مصرف درامامین را در نظر بگیرید.
• اگر فکر می کنید که Dramamine این کار را انجام نمی دهد، یا آنقدر ترسیده اید که حتی نمی توانید سوار یک سانتریفیوژ شوید (البته باید در نظر داشته باشید که آن را بالا بکشید و اگر در حال استفاده از آن هستید، آن را بچرخانید. خط)، Mission: SPACE غلاف‌های غیر چرخشی را ارائه می‌کند، چیزی که آن را ماموریت سبز می‌نامد. این اثر تقریباً به اندازه غلاف های معمولی Orange Mission نیست، اما حداقل حس جذابیت را خواهید داشت.

به روز رسانی ماموریت: SPACE

در آگوست 2017، ماموریت کم رنگ سبز با یک ماجراجویی جدید و متمایز تغییر کرد. مهمانان به جای انفجار به مریخ (به عنوان مسافرانی که در ماموریت نارنجی تجربه می کنند)، اکنون به دور زمین می چرخند. دیدنی ها شامل جزایر هاوایی و شفق شمالی است. هر دو Orange و Green Missions به رسانه‌هایی با کیفیت بالاتر ارتقا یافتند که محتوای واضح‌تر و واقعی‌تر ارائه می‌دهد.

Spaced Out Story

اگر دزدان دریایی کارائیب و عمارت خالی از سکنه مظهر جاذبه های کلاسیک پارک موضوعی دیزنی هستند، Mission: SPACE جانشین عصر جدید آنهاست. مهمانان را برای یک تجربه جادویی و جذاب به واقعیتی جایگزین می برد. از لحظه‌ای که نمای براق را با رنگ‌های فلزی، خطوط منحنی، و گوی‌های سیاره‌ای که حیاط آن را پوشانده‌اند، می‌بینید، در جاذبه‌های همهجانبه و وعده آن برای پرتاب شما به مدار قرار می‌گیرید.

داستان این است: شما در سال 2036 به مرکز بین المللی آموزش فضایی (ISTC) رسیدید (ظاهراً، ناسا و آژانس هوافضای روسیه در این منطقه ادغام خواهند شد.آینده نه چندان دور)، و پرواز در اعماق فضا به امری عادی تبدیل شده است. ماموریت شما این است که به تیمی از کارآموزان دیگر بپیوندید و یاد بگیرید که چگونه یک فضاپیما را به سمت مریخ هدایت کنید.

داستان سرایی کمی درهم می شود. در بیشتر مواقع، Mission: SPACE این موضوع را تقویت می کند که میهمانان افرادی هستند که برای یک تمرین آموزشی زمینی آماده می شوند. گاهی اوقات، به نظر می رسد این جذابیت به این معنی است که کارآموزان واقعاً به فضا پرتاب می شوند و به مریخ سفر می کنند. حدس ما برای توضیح عدم تداوم می تواند این باشد که برنامه آموزشی ISTC می خواهد تجربه را تا حد امکان واقعی کند.

دلارهای کلان؟ راجر

در ورودی جاذبه، مهمانان می توانند صف های آماده به کار، تک سواری یا Fastpass+ را انتخاب کنند. ماموریت: SPACE یکی از اولین جاذبه هایی است که به صراحت برای تطبیق گزینه های مدیریت خط دیزنی طراحی شده است. اگر مهمان‌ها به تنهایی سوار می‌شوند، یا اگر مایلند مهمانی‌های خود را بر هم بزنند، صف تک‌سواران می‌تواند زمان انتظار در جاذبه‌های محبوب را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

درست در داخل ورودی، یک مدل از کپسول آموزشی XT به مهمانان نشان می دهد که چه چیزی در انبار است. در گوشه ای از آزمایشگاه شبیه سازی فضایی، یک چرخ گرانشی عظیم به آرامی می چرخد. Evoking 2001: A Space Odyssey، چرخ شامل یک اتاق غذاخوری، اتاق خواب، یک اتاق ورزش، و مناطق دیگر برای کمک به کارآموزان برای سازگاری با یک محیط بدون وزن است. مقیاس بزرگ این سازه نشان می دهد که بودجه هنگفتی (تخمین زده شده در حدود 100 میلیون دلار) توسط دیزنی در ماموریت برجسته: SPACE. سایر قطعات موجود در آزمایشگاه شامل یک ماه نورد واقعی استاسمیتسونیان.

صف از یک اتاق عملیات شبیه به کنترل ماموریت می گذرد و به منطقه اعزام می رود. مهمانان به تیم های چهار نفره تقسیم می شوند و به اتاق آماده می روند. در اینجا، آنها نقش های تعیین شده خود را دریافت می کنند و در مورد پرواز آموزشی از ارتباط دهنده کپسول (Capcom) یاد می گیرند. هی، این کسی نیست جز ستوان دن از فارست گامپ! (بازیگر با نام مستعار گری سینیز، که در ماموریت به مریخ نیز حضور داشت.)

از اتاق آماده، نیروهای استخدام شده که اکنون به عنوان فرمانده، خلبان، ناوبر و مهندس تعیین شده اند، به راهروی پیش از پرواز ادامه می دهند. پس از چند دستورالعمل اضافی، درهای راهرو باز می شود و زمان سوار شدن بر کپسول های آموزشی X-2 است.

دیزنی هیچ تلاشی برای پنهان کردن فناوری پشت این جادو انجام نداده است. هنگام بالا رفتن و خروج از کپسول ها، مهمانان می توانند به وضوح سانتریفیوژ بزرگ را در وسط اتاق و ده غلاف کپسول که در اطراف آن چیده شده اند، ببینند. در مجموعه Mission: SPACE چهار مورد از این محل های سواری وجود دارد. فقدان تظاهر در داستان نقش دارد. تخیل گران سانتریفیوژ و شبیه سازها را بر اساس روش های آموزشی واقعی ناسا قرار دادند.

G-Whiz

وقتی کپسول برای بلند شدن پاک شد، به عقب متمایل می شود. خدمه سکوی پرتاب را از طریق پنجره های غلاف (در واقع نمایشگرهای LCD با صفحه تخت با کیفیت بالا) می بینند، شمارش معکوس شروع می شود، و--ایو!-- کپسول غرش می کند، نیروهای G احساسی عجیب و غریب و گیج کننده ایجاد می کنند، و تمام می شود. ، بالا و دور. این یک توهم حیرت انگیز است. حتی اگر می‌دانید کابین در حال چرخش است و به زمین چسبیده است، اما همه چیز در حال توطئه است تا شما را متقاعد کند که به سمتبهشت.

با چسباندن مهمانان به صندلی‌ها، Gs مثبت قدرتمند پرتاب کاهش می‌یابد، زیرا کپسول به دور ماه به سمت مریخ شتاب می‌گیرد. در مقاطع مختلف، اعضای خدمه برای انجام وظایف خاص خود دستورالعمل هایی را از Capcom دریافت می کنند و کپسول به ورودی تعاملی آنها پاسخ قانع کننده ای می دهد.

در یک نقطه، Capcom به اعضای خدمه اطلاع می دهد که آنها به 0G یا بی وزنی رسیده اند. سانتریفیوژ چرخش را کند یا متوقف می کند. در حالی که کپسول و سرنشینان آن در واقع نیروی گرانشی طبیعی زمین 1G را تجربه می‌کنند، افت ناگهانی از نیروهای G پایدار بالاتر بدن را فریب می‌دهد تا زمان معلق را احساس کند - یا حداقل این نظریه ماست..

فاجعه اجتناب‌ناپذیر جاذبه‌های پارک موضوعی رخ می‌دهد. قبل از رسیدن به مریخ، خدمه باید از یک میدان سیارکی جلوگیری کنند. و هنگامی که زمین زیر کپسول فرو می ریزد، فرود ایمن به طرز وحشتناکی اشتباه می شود. خدمه باید از کنترل‌کننده‌های جوی استیک دستی خود برای پیمایش در برخی از مانورهای معده استفاده کنند.

آیا Mission: SPACE برای شماست؟

صحبت از دلهره آور، دیزنی تمام طول صف را کشیده است تا به مهمانان مستعد بیماری حرکت یا حساس به چرخش و شبیه سازهای حرکت هشدار دهد که Mission: SPACE ممکن است برای آنها مناسب نباشد. آیا برای شما؟ فقط شما می توانید تصمیم بگیرید، اما این یک جاذبه موفقیت آمیز با تجربه ای است که شبیه هر چیزی است که تا به حال با آن روبرو شده اید. اگر در خط هستید، ممکن است بخواهید یک درامامین را برای چرخیدن در نظر بگیرید.

سانتریفیوژ یک سواری در حال چرخش را تقلید می کند، مانند Scrambler، Tilt-A-Whirl، ودیگر لوازم اصلی شهربازی که با محبت در این صنعت به عنوان سواری "چرخ و پرتاب" یا "چرخش و پوک" شناخته می شوند. تفاوت با جاذبه Epcot این است که مهمانان هیچ نشانه بصری مبنی بر چرخیدن ندارند. این ممکن است برای افرادی که به راحتی از چنین سواری‌هایی ناراحت می‌شوند خبر خوبی باشد (اطلاعات بصری همان چیزی است که معمولاً باعث تهوع می‌شود)، اما خبر بد برای افرادی که با شبیه‌سازهای حرکتی مانند Star Tours کار سختی دارند. قطع ارتباط بین آنچه می‌بینید و حرکت جنبشی که بدن شما تجربه می‌کند می‌تواند باعث واکنش نامطلوب در برخی افراد شود.

در حالی که این بخشی از هیچ یک از اطلاعات از پیش ضبط شده نیست، اعضای بازیگران Mission: SPACE (که دیزنی اسپیک برای کارمندان است) به مهمانان می گویند چشمان خود را نبندند و آنها را مستقیماً به جلو متمرکز کنند. نادیده گرفتن هر یک از اخطارها ممکن است باعث شود که سواران احساس چرخش کنند، که می تواند منجر به حالت تهوع شود. با این حال، نگه داشتن چشمان خود با نمایشگرهای کپسول، چراغ های چشمک زن، و سایر خدمه در هر دو طرف شما دشوار است.

سواری با سرعت وحشیانه نمی چرخد. در حالی که دیزنی به طور رسمی هیچ آماری را فاش نمی کند، یکی از نمایندگان خانه موش فاش کرد که سرعت سانتریفیوژ هرگز از حدود 35 مایل در ساعت تجاوز نمی کند. و در حالی که بیانیه‌های مطبوعاتی دیزنی بیان می‌کند که نیروهای G کمتر از ترن هوایی معمولی هستند، مدت زمان قابل توجهی بیشتری دارند.

ما انفجارهای لحظه ای از G های مثبت را در بسیاری از ترن هوایی ها تجربه کرده ایم، اما هرگز چیزی شبیه به Gs های پایدار Mission: Space احساس نکرده ایم. برای منتقدان ما، این یک احساس ماورایی و تقریباً اثیری بود. در حالی که به نظر می رسید همه کسانی که با آنها صحبت می کردیم آن را تجربه کردندبه طور متفاوت، ما به خصوص احساس می کردیم که کمی در قفسه سینه مان سفتی و فشاری روی اندام های داخلی مان وارد می شود. برخی دیگر گفتند که عضلات صورتشان بار سنگین Gs را تحمل می کند. سر و صدای تایید نشده پیرامون Mission: SPACE این است که سواری از 3G های نسبتاً خوش خیم پیشی نمی گیرد. باز هم، این مدت زمان است که تفاوت را ایجاد می کند.

فضای زیادی نیست

با همه اخطارها، و برای تمام آبهای آزمایش نشده ماموریت: فضایی، به ندرت هیچ سوارکاری ناهار خود را در این جاذبه از دست می دهد. بسیاری هم در حین و هم بعد از سواری کمی احساس ناراحتی می کنند. کیسه های بیماری هوا در هواپیما وجود دارد. به یاد داشته باشید که می توانید یک تجربه سواری بدون چرخش را انتخاب کنید.

با این حال، اگر کلاستروفوبیک هستید، توجه داشته باشید که، چه غلاف ها بچرخند یا نه، Mission: SPACE مهمانان را در مکان های بسیار تنگ قرار می دهد. یکی از اعضای تیم ما با فضاهای محدود کمی مشکل دارد، و زمانی که ماموریت تیم ما حدود چهار دقیقه به تعویق افتاد کمی مضطرب شد. با این حال، هنگامی که توالی سواری شروع شد، حال او خوب بود. کپسول‌ها دارای مقدار زیادی هوای سرد در گردش هستند، که به جلوگیری از احساس کلاستروفوبیک کمک می‌کند. در غیر این صورت، کابین کمی سرد بود.

پس از ماموریت آموزشی، مهمانان به منطقه بعد از نمایش آزمایشگاه آموزش پیشرفته منتقل می شوند. فعالیت‌ها عبارتند از یک بازی ویدیویی پیچیده به نام Expedition: Mars، بازی تعاملی چند نفره Mission: SPACE Race، فضای بازی پایگاه فضایی برای کودکان، و کارت پستال‌ها از فضا، یک برنامه رایانه‌ای که به مهمانان اجازه می‌دهد عکس‌هایی از خود را که در حال چرخش در اطراف هستند ایمیل کنند. کهکشان فراتر از آزمایشگاه آموزشی، خرده فروشی اجباری استخرید کنید.