راهنمای کامل توشتی، گرجستان: آخرین مرز وحشی اروپا

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:58

توشتی یکی از دورافتاده‌ترین مناطق پیاده‌گردی گرجستان است، مقصدی ماجراجویانه در ارتفاعات کوه‌های قفقاز، در کشوری که در حال حاضر از مسیر دورافتاده دورتر است. اینجا سرزمین افراط و تفریط است و شش ماه از سال توشتی به کلی از بقیه دنیا بریده است. برای شش ماه دیگر، تنها راه ورود یا خروج، عبور از گذرگاه خطرناک آبانو به ارتفاع 9، 350 فوت است. سفر به روستاهای دورافتاده توشتی همگی بخشی از چالش جاده ها است و مناظر کوهستانی حماسی و خانه های فروتن در این گوشه رام نشده گرجستان به استقبال شما می آیند.

برای بازدید از توشتی، آخرین مرز وحشی اروپا، این راهنمای کامل را دنبال کنید.

بهترین کارها برای انجام در توشتی

توشتی مقصدی برای کوهنوردان مشتاق و دوستداران فضای باز است. بیشتر منطقه در پارک ملی توشتی محافظت می شود، منطقه ای که زیستگاه حیات وحش در خطر انقراض و دهکده های کوهستانی به شدت مستقل است.

در گذرگاه آبانو برانید: تنها راه ورود یا خروج از توشتی با ماشین، بالای گذرگاه آبانو به ارتفاع ۹، ۳۵۰ فوت است. این یکی از کم ارزش ترین سفرهای جاده ای در اروپا است که مناظری باورنکردنی از جنگل های زیر وکوه‌های بالا در حالی که از قفقاز بالاتر می‌روید.

برج‌های سنگی توشتی را تحسین کنید: با مناظر اوج برج‌های سنگی بلند بر فراز تپه‌های تنها از شما به توشتی استقبال می‌کند. از نظر تاریخی، مردم توشتی در زمان جنگ به این برج‌های دفاعی عقب‌نشینی می‌کردند، و در حالی که بسیاری از آنها اکنون در حال فرو ریختن هستند، تعداد بیشتری از این خانه‌های باستانی خانوادگی هنوز در آنها زندگی می‌کنند. چشمگیرترین برج‌های سنگی را در روستای دارتلو خواهید یافت. ، جایی که در تابستان، بسیاری به عنوان مهمان خانه برای کوهنوردان تبدیل می شوند.

کاوش Omalo: Omalo پایگاه اصلی گردشگری در توشتی است. بسیاری از مسافران اقامت در روستا را انتخاب می کنند و در سفرهای یک روزه پیاده روی یا اسب سواری به منطقه اطراف می کنند. در Omalo، مرکز بازدیدکنندگان توشتی را خواهید یافت، مکانی عالی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاریخ و فرهنگ محلی، و مکانی برای یافتن اسب، راهنما یا تجهیزات کمپینگ، در صورت نیاز به هر یک از این موارد.

صعود به قلعه Keselo: Omalo به دو بخش Omalo بالا و پایین تقسیم می شود. به بالای دهکده قدم بزنید و از برج‌های نگهبانی سنگی قلعه Keselo بالا بروید، جایی که از مناظر پانوراما از روستای پایین و کوه‌های قفقاز در اطراف خود لذت خواهید برد.

بازدید از قلعه دیکلو: روستای کوچک دیکلو به معنای واقعی کلمه آخرین روستایی است که می توانید در گرجستان از آن دیدن کنید – فراتر از آن مرز با روسیه است. از میان صخره های در حال فرو ریختن قلعه دیکلو، می توانید قله دیکلوسمتا با ارتفاع 13، 700 فوتی و پوشیده از برف را ببینید. این کوه مرز توشتی را با استان های داغستان و چچن روسیه تشکیل می دهد.

بهترین پیاده روی در توشتی

معروف‌ترین مسیرهای پیاده‌روی توشتی به وضوح مشخص شده‌اند و در برخی موارد علامت‌هایی نیز نصب شده‌اند. می‌توانید برنامه سفر پیاده‌روی چند روزه خود را با شروع از Omalo بسازید، یا می‌توانید یک راهنمای محلی و اسب‌ها را استخدام کنید تا راه را به شما نشان دهند.

Omalo به Diklo: پیاده‌روی ۴ ساعته و ۷ مایلی شما را از Omalo به روستای Diklo می‌برد، جایی که می‌توانید قلعه Diklo و مناظر کوه را ببینید. روسیه. این یک پیاده‌گردی 3 مایلی دیگر از روستای دیکلو تا قلعه دیکلو است.

Diklo به Dartlo: از Diklo، یک روز طولانی پیاده روی از روی کوه تا Dartlo است. 10 مایل حداقل 6 ساعت طول می کشد، زیرا با عبور از روستاهای متروکه به سمت غرب و عبور از برج های چشمگیر کنار صخره در روستای چیقو، بالا و پایین زیاد است.

دارتلو به اومالو: از دارتلو، می توانید برای تکمیل مدار به اومالو برگردید. از دارتلو تا اومالو 7.5 مایل یک طرفه است و کوهنوردی زیادی در سربالایی وجود ندارد که نگران آن باشید. سفر باید سه تا چهار ساعت طول بکشد.

پیاده روی دریاچه اورتی: دریاچه اورتی یک دریاچه کوهستانی دیدنی در ارتفاع ۸۷۰۰ فوتی است. پیاده روی از Omalo چشمگیر اما طولانی است (Omalo در ارتفاع 6،170 فوتی قرار دارد). این یک پیاده‌روی 17.5 مایلی رفت و برگشت بر روی زمین‌های ناهموار است، و یا باید یک شبه در کنار دریاچه کمپ بزنید یا به یک پیاده‌گردی با اسب بپیوندید تا در یک روز به آنجا برسید و برگردید.

اومالو به شتیلی: کوهپیمایی نهایی توشتی، مسیر ۵ روزه ۵ روزه و ۴۶.۵ مایلی است.اومالو به شتیلی. شما باید از خود حمایت کنید، زیرا باید چندین شب را در کمپینگ سپری کنید. پس از گذر از یک گردنه کوهستانی به ارتفاع 11، 154 فوت، در نهایت به آن سوی کوه خواهید رسید. از شتیلی، می‌توانید با یک مارشوتکای محلی (تاکسی مشترک) به سمت تفلیس بروید، یا ترتیبی دهید که راننده شما را سوار کند، یا می‌توانید پنج روز دیگر را پیاده به اومالو بازگردید!

مراقب حیات وحش باشید

در مسیرهای پیاده‌گردی دورافتاده در بیابان توشتی، ممکن است خرس‌های قهوه‌ای را در دوردست ببینید، در حالی که شب‌ها صدای زوزه گرگ‌ها را در کوهستان می‌شنوید. سمورها، بزهای وحشی کمیاب، آهو، قلیه، گراز وحشی و گونه های بی شماری از پرندگان وجود دارند که ممکن است در پارک ملی با آنها برخورد کنید.

در حالی که بیشتر این حیوانات به خوبی از کوهنوردان دور می مانند، یکی از حیواناتی که با آن روبرو خواهید شد سگ گله گرجی وحشی است. این سگ‌های عظیم الجثه برای گفتن آخرین مورد ترسناک هستند، و اگرچه بعید است که به انسان‌ها حمله کنند، بهتر است چوبی به همراه داشته باشید و آن‌ها را زودتر از حضور خود آگاه کنید!

بهترین زمان سال برای بازدید از توشتی

تنها زمانی که می توانید از توشتی دیدن کنید، زمانی است که گردنه آبانو باز است. آب و هوا در این بخش از گرجستان بسیار غیرقابل پیش بینی است، اما زودترین زمانی که این جاده باز می شود اواسط ماه مه است و آخرین بسته آن اواخر اکتبر خواهد بود.

بارش شدید برف می تواند جاده را تا اواخر ژوئن بسته نگه دارد، بنابراین سعی کنید برای جلوگیری از ناامیدی، سفر خود را بین جولای و سپتامبر برنامه ریزی کنید. حتی در تابستان، میانگین دما فقط در حدود 59 درجه فارنهایت (15 درجه سانتیگراد) است، بنابراین مقدار زیادی هوای گرم داشته باشید.لباس برای آن شب های سرد کوهستانی.

در شروع یا پایان فصل شجاع باشید، و ممکن است چوپانانی را که در امتداد گذرگاه آبانو گله های بزرگ گوسفند را گله می کنند، بگیرید.

رسیدن به آنجا

جاده حماسی به توشتی از روستای کومو الوانی شروع می شود، اما شما به یک راننده باتجربه نیاز دارید که پیچ و خم ها را بشناسد تا شما را با خیال راحت به اومالو برساند. گاهی اوقات، مناظر به همان اندازه که ترسناک هستند، تاثیرگذار هستند. رانندگی 50 مایلی از کومو الوانی می تواند بین 4 تا 8 ساعت (و اگر آب و هوای بد باشد بیشتر) طول بکشد. با این حال، رانندگی در گردنه آبانو، همه بخشی از جاده وحشی به توشتی است.

مسافران می توانند در کومو الوانی یا شهر مجاور تلاوی راننده بیابند یا به ماشین بپیوندند. هر دو در منطقه کاختی شرقی گرجستان، دو ساعت با تفلیس، پایتخت پرجنب‌وجوش و رو به رشد این کشور فاصله دارند. در تفلیس، به ایستگاه اتوبوس Ortachala شرقی بروید. بارهای مد روز و کافه های عجیب و غریب را پشت سر خود رها کنید و به یک Marshrutka محلی بروید. فقط یک روز تا کومو الوانی وجود دارد که معمولاً ساعت 9 صبح حرکت می‌کند. با این حال، مارشورتوکاها در تمام طول روز به سمت تلاوی وجود دارند. تلاوی توسط تاکستان‌ها و شراب‌سازی‌های گرجستان احاطه شده است و مکانی عالی برای پایان دادن به سفر طولانی است.

اگر مستقیماً به کومو الوانی بروید، متوجه خواهید شد که رانندگان در چهارراه روستایی که جاده توشتی از آنجا شروع می شود، منتظر هستند. می‌توانید یک وسیله نقلیه کامل کرایه کنید یا صبر کنید تا یک وسیله نقلیه از گردشگران یا افراد محلی پر شود.

اگر به تلاوی رسیدید،می توانید سعی کنید مارشورتکا دیگری را در امتداد کومو الوانی بگیرید یا به دفتر اطلاعات گردشگری بروید، جایی که کارکنان می توانند برای شما راننده پیدا کنند و سعی کنند شما را با مسافران دیگر جفت کنند تا هزینه ها را تقسیم کنند.

یک طرفه، یک راننده و یک ماشین باید 200 لاری گرجستان (65 دلار) به توشتی از تلاوی یا کومو الوانی هزینه کنند. هیچ دستگاه خودپرداز در توشتی وجود ندارد، بنابراین مقدار زیادی پول نقد برای کل اقامت خود به کوهستان بیاورید!

جایی اقامت

بهترین محل اقامت را در Omalo و Dartlo خواهید یافت، اگرچه در هر دو مورد، بهترین مکان برای اقامت خانه‌های محلی هستند (هر روستای توشتی یک یا چند نفر دارد)، جایی که می‌توانید تخت، شام، و صبحانه به مبلغ 50 لاری گرجستان (16 دلار) برای هر نفر.

می توانید در توشتی کمپ وحشی کنید، اما بهتر است در نزدیکی روستاها کمپ بزنید تا از توجه ناخواسته خرس یا سگ گله جلوگیری کنید.

چه بخوریم

انتظار نداشته باشید که سوپرمارکتی در توشتی پیدا کنید. اگر نیازهای غذایی دارید یا در حال برنامه ریزی برای کمپینگ وحشی دور از روستاها هستید، لوازم همراه خود داشته باشید.

خانه ها شما را با غذاهای خانگی گرجی سیر نگه می دارند. یک صبحانه توشتی به اندازه کافی نان باقیمانده و گودا (پنیر گوسفندی نمکی محلی) برای صرف ناهار در اختیار شما قرار می دهد. شام سوپ های مقوی، در کنار نان بزرگ خاچاپوری پر از پنیر، سیب زمینی یا گوشت، و اگر خوش شانس باشید، خینکالی دست ساز، پیراشکی های افسانه ای گرجی پر از آب خواهد بود. احتمالاً به پایان می رسیدباید چند شات از چا چا، یک روح خشن خانگی، با میزبانان خود نیز بپزید!