10 بهترین مسیر دوچرخه سواری طولانی مدت در ایالات متحده

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:58

چه بازدید از یک شهر بزرگ یا حومه روستایی بوکولیس، سفر با دوچرخه یک راه راحت و رمانتیک برای دیدن بیشتر یک مقصد با سرعت دلخواه است. اگرچه ایالات متحده به اندازه کشورهای اروپایی مانند هلند و دانمارک دوستدار دوچرخه نیست، اما ایالات متحده شبکه گسترده ای از مسیرهای پیاده روی دارد که برای اکتشاف آماده هستند. این 10 مسیر طولانی در سراسر ایالات متحده به دلیل زیبایی طبیعی، دسترسی به مکان‌های تاریخی، و گزینه‌هایی برای دوچرخه‌سواران مبتدی و باتجربه خود متمایز هستند.

Washington Parks

این مسیر 314 مایلی به سوارکاران نگاهی از نزدیک به مناظر متنوع و چشمگیر ایالت واشنگتن می دهد. این مسیر که از سدرو وولی در سایه پارک ملی کاسکیدز شمالی شروع می‌شود، به سمت غرب به سمت آناکورتس می‌رود تا با کشتی به جزایر سن خوان برود، که به‌خاطر جمعیت پر رونق اورکا، مناظر سرسبز، و جاده‌های متروک شهرت دارد. پس از گشت و گذار در مجمع الجزایر، مسیر به سمت جنوب در امتداد جزیره ویدبی طی می شود تا کشتی دیگری را به سمت سرزمین اصلی در پورت تاونسند دریافت کند. از اینجا، مسیر به سمت غرب می‌رود تا قله‌های مرتفع و جنگل‌های انبوه را که پارک ملی المپیک را در بر می‌گیرد، دور بزند. سوارکاران در طول مدت مسیر بیش از 15000 فوت صعود خواهند کرد، بنابراین تمرین و آماده سازیاز قبل توصیه می شود از طرف دیگر، تمرکز روی یک قسمت از مسیر، مانند جزایر آرام‌تر سان خوان، برای دوچرخه‌سواران معمولی‌تر قابل انجام است.

Utah Cliffs Loop

جنوب غربی یوتا دارای دره های خارق العاده و صخره های ماورایی است. با شروع و پایان در شهر سنت جورج، دوچرخه سواران می توانند جنگل های زیر آلپ و ارتفاعات را برای 288 مایل رفت و برگشت طی کنند تا از نزدیک و شخصی مناظر چشمگیر منطقه را ببینند. برجسته‌ترین نقطه برای بسیاری، پارک ملی صهیون است که به‌خاطر صخره‌های خیره‌کننده، پیاده‌گردی در دره‌های رودخانه‌ای، و مزه‌های سرسبز شهرت دارد. این مسیر در بسیاری از مکان‌های کمتر شناخته شده با جمعیت کمتر، مانند پارک ایالتی اسنو کانیون، کوه‌های دره کاج، و گرافتون (شهر ارواح مورد استفاده برای فیلم‌های وسترن) قرار می‌گیرد. مجموع مسافت، ارتفاع زیاد و شرایط آب و هوایی کمتر قابل پیش‌بینی، این مسیر را فقط برای دوچرخه‌سواران باتجربه مناسب می‌کند.

لوئیس و کلارک تریل

اگرچه کاوشگران معروف با قایق سفر می کردند، این مسیر مسیری مشابه از غرب میانه تا شمال غربی اقیانوس آرام را دنبال می کند. این مسیر از هارتفورد، ایلینویز، 3،539 مایل تا سی ساید، اورگان، برای افراد واقعاً ماجراجو است. تکمیل کل مسیر برای اکثر سوارکاران بین دو تا سه ماه طول می کشد. این مسیر در مسیر خود از میان دشت‌های بزرگ و کوه‌های راکی، از شگفتی‌های طبیعی و مکان‌های تاریخی بسیاری از جمله پارک ملی تئودور روزولت و مرکز تفسیری مسیر تاریخی ملی لوئیس و کلارک در گریت فالز عبور می‌کند.مونتانا درعوض، دوچرخه‌سواران همچنین می‌توانند بخش کوچک‌تری مانند کریدور رودخانه میسوری بین سنت لوئیس و کانزاس سیتی را برای یک سفر چند روزه کوتاه‌تر انتخاب کنند. در کل، شرایط مسیر از مسیرهای خاکی تا مسیرهای آسفالت شده در نوسان است، بنابراین یک دوچرخه محکم توصیه می شود.

گذرگاه عالی آلگنی

با ۱۵۰ مایل راه آهن سابق بین پیتسبورگ، پنسیلوانیا، و کامبرلند، مریلند، گذرگاه بزرگ آلگنی یک مسیر محبوب برای سفر خوش منظره‌اش در امتداد رودخانه‌های Youghiogheny و Casselman و از میان شهرهای کوچک و جنگل است. نقاط دسترسی متعدد به این معنی است که این مسیر هم برای سواری های معمولی و هم برای گردش های چند روزه امکان پذیر است. اگر قصد دارید تمام مسیر را سوار شوید، حتماً یک شب را در Ohiopyle به دلیل مرکز شهر عجیب و غریب آن و نزدیکی به دو شگفتی فرانک لوید رایت بگذرانید: کنتاک ناب و فالینگ واتر. همانطور که سواران به مرز مریلند نزدیک می شوند، از تونل Big Savage به طول 3، 294 فوت می گذرند و سپس از خط Mason-Dixon عبور می کنند.

اوهایو به ایری تریل

در طول ۳۲۶ مایل در سراسر ایالت باکی از سینسیناتی تا کلیولند، مسیر اوهایو به ایری برای سواری‌های معمولی و سفرهای چند روزه به طور یکسان بسیار مناسب است. بخش‌هایی از مسیر، راه‌آهن‌های متروکه را دنبال می‌کنند، دوچرخه‌سواران را از ترافیک وسایل نقلیه در امان نگه می‌دارد و محیط‌های دیدنی‌تری را ارائه می‌کند. در طول مسیر، مسیر از میان زمین‌های کشاورزی، دهکده‌های تاریخی، مرکز شهر کلمبوس و پارک ملی دره کویاهوگا می‌پیچد. علاقه مندان به تاریخ مجموعه ای خواهند داشتبرنامه سفر بین مرکز آزادی راه‌آهن زیرزمینی ملی در سینسیناتی، تالار مشاهیر راک اند رول در کلیولند، و مکان‌های میراث فرهنگی و موزه‌های متعدد در این بین.

جاده پارک دنالی

اگرچه با 92 مایل کوتاه ترین مسیر در لیست است، اما به مراتب دورترین مسیر است. پارک ملی دنالی 6 میلیون هکتار از بیابان کوهستانی بین آنکوریج و فیربنکس را اشغال می کند و به عنوان زیستگاه کاریبو، گریزلی و سایر حیات وحش عمل می کند. جاده تک پارک دنالی قبل از تغییر به شن 15 مایل اول آسفالت شده است. سرعت وسایل نقلیه در امتداد قسمت دوم به 15 مایل در ساعت محدود شده است، که آن را برای دوچرخه سواران ایمن می کند. سواری بین شش کمپ دنالی راهی عالی برای دیدن بیشتر پارک نسبت به تور اتوبوس است. اولین کمپینگ فقط یک چهارم مایل از ورودی پارک گذشته است، که دو دورترین آنها Igloo Creek در مایل 35 و Wonder Lake در مایل 85 است. اتوبوس ها مجهز به قفسه دوچرخه هستند، بنابراین دوچرخه سواران می توانند برای یک سفر یک طرفه در داخل و برنامه ریزی کنند. به آرامی بیرون بروید.

اتصال فلوریدا

در کل، این مسیر 519.5 مایلی دو بار از فضای داخلی فلوریدا عبور می کند. این مسیر که از سواحل آگوستین آتلانتیک شروع می‌شود، به سمت جنوب غربی و در زمین‌های با نورد ملایم به فورت مایرز و خلیج مکزیک می‌رود و از آنجا به سمت شرق به فورت لادردیل می‌رسد. این مسیر ترکیبی از مسیرهای دوچرخه سواری کنار جاده و مسیرهای مجزا است. در حالی که برخی از بخش های شهری، مانند اورلاندو، می تواند یککمی گیج‌کننده، مسیر فلوریدا کانکتور امکان دسترسی به فضای داخلی کمتر توسعه‌یافته فلوریدا شامل باتلاق‌ها، زمین‌های کشاورزی، و باغ‌های پرتقال را نیز فراهم می‌کند. مناطق دورافتاده بین فورت مایرز و فورت لادردیل امکانات محدودی دارند، به‌ویژه در میان اورگلیدز و اطراف دریاچه اوکیچوبی. با این حال، اینجاست که سوارکاران بیشترین شانس را برای تشخیص پرندگان، خزندگان، آرمادیلوها و تمساح ها دارند. بهترین شرایط دوچرخه‌سواری بین دسامبر و مارس است، زمانی که دمای هوا پایین نیست و طوفان‌ها خطر کمتری دارند.

راه کانال اری

این مسیر کانال ایری را تقریباً ۴۰۰ مایل بین بوفالو و آلبانی دنبال می کند. زمین مسطح و نقاط ورودی مکرر در شهرها، شهرک ها و روستاها در طول مسیر، آن را برای تمام سطوح مهارت و سفرهای یک روزه ایده آل می کند. از مسیر، دوچرخه‌سواران بسیاری از قفل‌های تاریخی، پل‌ها و دروازه‌های مربوط به روزهای کانال را به‌عنوان یک مسیر کشتیرانی تجاری عبور خواهند داد. همچنین صدها نقطه دسترسی و مکان برای اجاره کایاک برای از بین بردن سفر وجود دارد. یک سازمان غیرانتفاعی به نام Parks & Trails New York، یک تور دوچرخه سواری سالانه ترتیب می دهد که صدها دوچرخه سوار را برای تکمیل مسیر در یک هفته جذب می کند. سواری به گام های 40 و 60 مایلی تقسیم می شود و برای سوارکارانی که تجربه کمتری دارند نیز قابل انجام است.

حلقه کانتری تگزاس هیل

این مسیر دایره‌ای 311 مایلی از مرکز شهر آستین و برگشت می‌رود. پایتخت تگزاس و محله‌های غیرمتعارف آن کاملاً دوچرخه‌پسند هستند و تگزاس هیل کانتری لوپ به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد.بیرون بروید و جذابیت روستایی و زیبایی طبیعی این ایالت را تجربه کنید. بهار شاهد انفجاری از گل‌های وحشی و کلاه‌های آبی در سراسر تپه‌های غلتان است. اگرچه تابستان می تواند بخار باشد، اما مکان های مکرری برای غوطه وری وجود دارد، مانند پارک ایالتی مک کینی، رودخانه گوادالوپ، و پارک ایالتی بلانکو. مکان‌های برجسته دیگر شامل مکان تاریخی لیندون بی. جانسون و تالار گرون، طولانی‌ترین سالن رقص تگزاس است. این حلقه دارای بخش‌هایی با مسیرهای مجزا در مناطق شهری و حومه‌ای است، در حالی که بخش‌های روستایی از جاده‌های شهرستانی ساکت‌تر پیروی می‌کنند.

مسیرهای پادشاهی

به جای یک مسیر واحد، مسیرهای پادشاهی شبکه گسترده ای از مسیرهای تفریحی است که مجموعاً بیش از 100 مایل در شمال ورمونت را در بر می گیرد. فضای داخلی ناهموار برای دوچرخه‌سواری در کوهستان عالی است، اما مسیرهای خانوادگی و مبتدی نیز وجود دارد. هر دو مسیر Darling Hill و Moose Haven Forest دارای زمین تدریجی تری هستند. بالابر در کوه بورک سرعت سرازیری را بدون صعود شدید دو چرخ برای سوارکاران آسان می کند. سواران باید برای دسترسی به سیستم مسیرهای خصوصی، عضویت خریداری کنند، که به تلاش‌های نگهداری و حفاظت می‌پردازد. برای شرایط بهینه، بازدید خود را بین اوایل تابستان و پاییز برنامه ریزی کنید.