پلکان های تاریخی به شما اجازه می دهند در گذشته لس آنجلس قدم بزنید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:36

با آزادراه‌های مارپیچ، مایل‌ها آسفالت، آب‌وهوای مناسب تبدیل‌پذیر، پراکندگی شهری تا جایی که چشم کار می‌کند، و وعده‌های سفرهای جاده‌ای در هر جهت، لس‌آنجلس فرزند پوستر فرهنگ خودرو است. اما همیشه اینطور نبود. زمانی یکی از کارآمدترین سیستم های حمل و نقل عمومی در کشور را داشت و صدها مجموعه پلکان عمومی در اطراف خطوط در محله های تپه ای مانند سیلو لیک، اکو پارک، کوه واشنگتن، ال سرنو، پاسادنا، و هالیوود برای ارائه ساخته شد. آنجلنوها به خانه‌ها و ایستگاه‌های حمل‌ونقل و ایستگاه‌هایشان رفت و آمد می‌کنند.

اگرچه ترامواها و مسیرهای اصلی مدت‌هاست که از بین رفته‌اند، بسیاری از معابر عمومی هنوز وجود دارند و به روش‌های محبوب برای کاوش در برخی از قدیمی‌ترین محله‌های شهر و ورزش کردن تبدیل شده‌اند.

تاریخ پله های L. A

در اوج دهه 1920 و 30 خود، راه آهن الکتریکی اقیانوس آرام یکی از بزرگترین سیستم های حمل و نقل عمومی در جهان بود. از ونیز و سانتا مونیکا تا سن برناردینو، از دره سان فرناندو تا ساحل نیوپورت، از کوه اکو تا سن پدرو توقف داشت. یک سیستم ثانویه و مکمل، راه آهن لس آنجلس، زرد را اداره می کردخودروهایی با فرکانس بالاتر در منطقه بسیار کوچک تری از مرکز لس آنجلس از اواخر دهه 1890. راه‌آهن محله‌ها را به هم متصل می‌کرد و باعث توسعه جوامع اتاق خواب و حومه شهر شد. گستردگی آن به توسعه اولیه منطقه و رونق مسکن دامن زد و مرزهای لس آنجلس را دورتر و دورتر کرد و مردم را تشویق کرد که از مرکز شهر و دیگر مراکز شهر دور شوند زیرا امکان رفت و آمد آسان اما طولانی‌تر را فراهم می‌کرد. بنابراین، پراکندگی شهری که با کالیفرنیای جنوبی امروزی مرتبط است، قبل از اینکه با افزایش شهاب‌سنگ خودرو بدتر شود، دو محصول راه‌آهن بود.

اما مثل هرکسی که "چه کسی راجر رابیت را قاب کرد؟" می توانم به شما بگویم، خودروهای نمادین قرمز به لطف طمع مقامات شهری و مدیران شرکت های لاستیک، خودرو و نفت به آرامی و با توطئه به نفع اتوبوس ها، اتومبیل ها و ساخت و ساز آزادراه برچیده شدند. نابودی درست پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد و آخرین اتومبیل قرمز در سال 1961 منقرض شد. آخرین چرخ دستی زرد رنگ در سال 1963 به آن ملحق شد. اکثر آنها برای آهن قراضه فروخته شدند. برخی از آنها به آرژانتین صادر شده و در سیستم های متروی بوئنوس آیرس جذب شدند. هنگامی که لس‌آنجلس بازسازی مترو و راه‌آهن سبک خود را در دهه 1990 آغاز کرد، چندین حق عبور قدیمی اقیانوس آرام را برای خطوط جدید مترو دنبال کرد.

خوشبختانه برای کوهنورد شهری امروزی، تقریباً 400 راه پله که ساکنان را بین خانه‌های تپه‌ای و مدرسه، بازار، پارک‌ها، مسیرهای اصلی و ایستگاه‌های تراموا هدایت می‌کرد، با پاره شدن مسیرها به حال خود رها شدند. اگرچه برخی از آنها با خرید خودروهای بیشتر خانواده ها خراب شدندو استفاده منظم از آنها را متوقف کرد و برخی از آنها به نقاط مناسبی تبدیل شدند که برای پنهان کردن شرارت، معاملات مواد مخدر، و گاهی اوقات فعالیت های جنایتکارانه پلیدتر مناسب بودند، جنبش جدیدی برای بازپس گیری آنها، پاکسازی آنها و کشف آنها وجود داشته است. آن‌ها همچنان پنجره‌ای قابل پیاده‌روی به گذشته تاریخی لس‌آنجلس، معماری منحصربه‌فرد، اقامتگاه‌ها و خانه‌های مشهور، مکان‌های فیلم‌برداری، هنر خیابانی، مناظر طبیعی، و گاه به سمت پرآب‌تر شهر ارائه می‌کنند. آنها همچنین تمرینات رایگان عالی هستند.

کارشناس: چارلز فلمینگ

چارلز فلمینگ، ستون نویس در لس آنجلس تایمز، کتاب مقدس را روی پله ها ("پله های مخفی: راهنمای پیاده روی پلکان های تاریخی لس آنجلس") در سال 2010 و دنباله ای به نام "پیاده روی مخفی" در سال 2010 نوشت. 2015. او از بهار گذشته شاهد افزایش چشمگیر فروش هر دو کتاب بوده است و مجبور شده است قدم زدن خود را با افراد بیشتری نسبت به گذشته به اشتراک بگذارد.

«در این دوره افراد زیادی به پله ها روی آورده اند. آنها گزینه خوبی برای بیرون رفتن و افرادی هستند که نمی توانند به کلاس های اسپین یا یوگا یا پیلاتس بروند، یا در Y شنا کنند، یا در زمین های عمومی تنیس بازی کنند. پله‌ها آنجا هستند، رایگان هستند، و یک تمرین خوب و سالم را ارائه می‌دهند.»

او شخصاً در سال 2006 پس از اینکه پزشکش به او پیشنهاد کرد سومین جراحی ستون فقرات را انجام دهد در سال 2006 به یک خبره از راههای همراه تبدیل شد. در عوض، او برای خود پیاده‌روی طولانی درمانی در نزدیکی خانه‌اش در سیلور لیک تجویز کرد. همانطور که او قدرت و استقامت خود را افزایش داد، شروع کردپله ها را بگنجانید و به سرعت متوجه شوید که چقدر خاص هستند.

«پله‌ها و پیاده‌روی‌هایی که آن‌ها را به هم متصل می‌کنند برای من به مسیرهای شهری مخفی تبدیل شده‌اند که تجربه‌ای غیرعادی در حیاط خلوت، پشت خیابان شهر را ارائه می‌دهند. فلمینگ گفت، وقتی پله‌ها را شکار می‌کردم، احساس می‌کردم هنری هادسون در حال جستجوی گذرگاه شمال شرقی است. "با انجام پیاده روی های زیادی در کشور در انگلیس، ایرلند و فرانسه، می خواستم مردم بتوانند تجربه پیاده روی مشابهی در اینجا داشته باشند."

و از آنجایی که او یک نویسنده بود و تنها کتاب راهنمای دیگر در مورد مکان های دیدنی چاپ نشده بود، تصمیم گرفت کتاب جدیدی بنویسد. او بیش از 275 مورد از آنها را برای این پروژه پیاده‌روی کرد، اندازه‌گیری کرد، عکاسی کرد، تحقیق کرد و نقشه‌برداری کرد، که تا زمانی که دوباره تورهای پیاده‌روی رایگان یکشنبه اول شب را شروع کند، بهترین راه برای شروع پله‌های شخصی شماست. جست‌وجو کنید و بفهمید وقتی انجام می‌دهید به چه چیزی نگاه می‌کنید.

بهترین مسیرها برای کاوش

کتاب به محله ها یا مناطق تقسیم می شود و سپس به پیاده روی در آن مناطق سازماندهی می شود. برخی از سرگردان ها شامل چندین مجموعه از پله ها هستند در حالی که برخی دیگر بر روی یکی تمرکز می کنند. برای هر سفر، یک نقشه و یک نمودار با آماری مانند مسافت، تعداد مراحل و سطح دشواری وجود دارد. همچنین بحث مفصلی در مورد تاریخچه و ساخت پله ها، جغرافیا و نقاط مورد علاقه ای که در طول مسیر خواهید دید، وجود دارد. اینها از خط افق مرکز شهر، خانه ای که ویلیام فاکنر فیلمنامه «داشتن و نداشتن» را نوشت، اقیانوس آرام، خانه های ییلاقی 100 ساله، تکه های گل های وحشی، پل ها، هنر خیابانی را نوشت.فونیکولور پرواز فرشتگان، مجسمه‌ها، دریاچه‌ها، جوامع منزوی که فقط از طریق پله‌ها قابل دسترسی هستند و یک معبد عظیم که توسط اولین بشارت‌دهنده زن بسیار محبوب تأسیس شد. بسیاری از مردم محلی و گردشگران کتاب فلمینگ را برای مسیرها دنبال کرده اند (مانند @secretstairsla) یا به طور تصادفی به راه پله ها برخورد کرده اند.

از آنجایی که بسیاری از گردشگران به لس آنجلس زمان کمی دارند و احتمالاً باید در حین حضور در شهر به انجام یک یا دو قدم قدم زدن بسنده کنند، فلمینگ بسته به جایی که در پیاده‌روی وسیع شهر اقامت می‌کنید، پیشنهادهایی برای شروع از کجا شروع کرد. 40 (سانتا مونیکا)، پیاده روی 29 (لس فلیز)، یا پیاده روی 12 (اکو پارک). همه اینها بهترین ترکیب از مناظر، معماری و تمرین را دارند. Walk 40 زیر سایه درختان عظیم اکالیپتوس قرار دارد و نسیم های دریایی آن را معطر می کنند. Walk 29 شامل یک حلقه در اطراف رصدخانه گریفیث با مناظر عظیم است. Walk 12 از یک دریاچه زیبا شروع می شود و در اطراف برخی از زیباترین خانه های SoCal ملکه آن و ویکتوریایی های دهه 1880 قرار می گیرد.»

Walk 12 دوباره مطرح شد وقتی از او پرسیده شد که بهترین انتخاب برای علاقه مندان به معماری چیست، همانطور که پیاده روی 37 در اطراف هالیوود بول و محله فقط عابران پیاده High Tower حرکت می کند. فلمینگ می‌گوید برج بالا، «احساس می‌کند در حال بازدید از مکان و زمان دیگری هستید.»

اگر به دنبال عرق کردن هستید، فلمینگ می گوید که Walk 42 در Pacific Palisades "سخت ترین راه رفتن در کتاب با یک صعود نهایی است که مناسب ترین پیاده روی را به چالش می کشد." با نامی مانند Giant Steps و طولانی ترین راه پله با 531 پله، قابل انتظار است. همچنین بهترین مناظر اقیانوس و زیبایی دوردست را دارد. اکو پارکپیاده‌روی‌های 14 و 15 چند صعود چالش‌برانگیز را با هم گروه کنید، اما به کسانی که جلو می‌روند با منظره‌های بزرگ پاداش دهید. Swan’s Way، AKA Walk 25، برای تمرینات متقابل و کاردیو با برخی از شیب دارترین راه پله های شهر عالی است. واک 7 در پارک هایلند نزدیک موزه جنوب غربی پله‌های شیب‌دار دارد، بعد از اینکه در یکی از شیب‌دارترین خیابان‌های لس‌آنجلس پیاده‌روی کردید.

اگر به عکس آن امیدوار بودید، فلمینگ Walks 22 (حلقه میز قهوه) و 27 (Silver Lake Court) را توصیه می کند زیرا آنها "بخش های مسطح زیبا دارند و پله های زیادی ندارند."

مورد علاقه های فلمینگ

درخواست از فلمینگ برای نام بردن مورد علاقه اش برای او غیرممکن است. او قبل از شناسایی چند مدعی می‌گوید: «من علاقه‌مندان زیادی دارم که نمی‌توانم [یکی] را نام ببرم». «Walk 1 هر چند محله La Loma پاسادنا آرام و ساکت است. Walk 41 (Pacific Palisades' Castellammare) دارای پلکان هایی است که من برای اولین بار در دوران کودکی با آنها روبرو شدم. Walk 26 (Cove-Loma Vista Loop، تصویر بالا) دارای مناظر عالی از دریاچه نقره است، از چند نقطه تاریخی مهم عبور می کند، و دارای پلکانی است که من در دهه 1980 در کنار آن زندگی می کردم.»

قبل از رفتن بدانید

اول و مهمتر از همه، راه های فرعی عمومی هستند، در اموال عمومی، و توسط مالیات ساخته و نگهداری می شوند. گاهی اوقات صاحبان خانه های نزدیک سعی می کنند درب خانه ها را ببندند یا قفل کنند، اما این قانونی نیست. آنها در حالات مختلف خراب و نگهداری هستند، بنابراین انتظار داشته باشید که با زباله، نقاط فرسوده، نرده های شکسته، گرافیتی، و پوشش گیاهی بیش از حد از مسیرهای خود عبور کنید - اما گاهی اوقات از نبود آن چیزها شگفت زده خواهید شد. آنها همچنین مقادیر متفاوتی از سایه دارند. اگرشما در تابستان به کاوش می روید، از گرم ترین قسمت های روز اجتناب کنید و آب فراوان به همراه داشته باشید.

حقایق جالب درباره پله های L. A

چیزهای جالب دیگری وجود دارد که باید به آنها توجه کرد از جمله:

• حلقه آلساندرو (شماره 16) دارای چندین راه پله چوبی منحصر به فرد است که از دهه 1920 مورد استفاده قرار گرفته است. آنها هرگز با سیمان جایگزین نشدند.
• در سال 1950، هری هی انجمن ماتاچین، یکی از اولین سازمان های حقوق همجنس گرایان در آمریکا را در دامنه تپه کنار خیابان کوو ماتاچین در دریاچه سیلور تأسیس کرد. یک پلاک وجود دارد.
• پله‌های Micheltorena در دریاچه نقره‌ای، فتوژنیک‌ترین پله‌ها هستند، زیرا رنگ‌های رنگین کمانی و قلب‌های نقاشی شده را به نمایش می‌گذارند.
• پله‌های سارویان گرانیتی در بیچ‌وود کنیون با کاشت‌های مرکزی که به عنوان ایستگاه‌های استراحت دو برابر می‌شوند، پوشیده شده است.
• مراحل "جعبه موسیقی" در فیلمی به همین نام محصول 1932 که اولین اسکار بهترین اکشن کوتاه زنده را دریافت کرد، به‌طور برجسته‌ای ظاهر شد. لورل و هاردی سعی کردند پیانو را در مسیر دلهره آور حرکت دهند.