رانندگی در نپال: آنچه باید بدانید
رانندگی در نپال: آنچه باید بدانید

تصویری: رانندگی در نپال: آنچه باید بدانید

تصویری: رانندگی در نپال: آنچه باید بدانید
تصویری: هر آنچه باید از "بهمن ریسپکت" بدانید! 2024, ممکن است
Anonim
رانندگی جیپی در امتداد جاده کوهستانی خاکی با آبشار کوچکی که از صخره می گذرد
رانندگی جیپی در امتداد جاده کوهستانی خاکی با آبشار کوچکی که از صخره می گذرد

در این مقاله

زمین‌های کوهستانی، کمبود سرمایه‌گذاری دولتی، و فصل خشن باران‌های موسمی به این معنی است که جاده‌های نپال در نوک بالا قرار ندارند. سفر جاده ای در نپال آهسته و اغلب خطرناک است و باید تا حد امکان از آن اجتناب کرد. با این حال، گاهی اوقات لازم است از طریق جاده سفر کنید، چه برای عبور از کاتماندو یا برای سفر به یک مسیر پیش از یک پیاده‌روی یک هفته‌ای. در اینجا همه چیزهایی است که باید در مورد رانندگی در نپال و رفت و آمد از طریق جاده بدانید.

شرایط رانندگی

برای رانندگی قانونی خودرو در نپال، باید گواهینامه رانندگی نپالی داشته باشید. یک مجوز بین المللی یا یک مجوز از یک کشور دیگر کافی نیست و علاوه بر این، هیچ شرکت مستقلی برای اجاره خودرو وجود ندارد. به طور خلاصه، مسافران خارجی نمی توانند در نپال رانندگی کنند. با این حال، با توجه به اینکه شرایط جاده نامناسب است، ترافیک سنگین است، بسیاری از مسافران برای پیاده روی به نپال می آیند، و اجاره ماشین با یک راننده محلی مقرون به صرفه است، بسیاری از مسافران تمایلی به رانندگی ندارند. تنها خارجی‌هایی که در نپال ماشین می‌رانند ساکنان طولانی‌مدت هستند.

استثنای موارد فوق موتور سواری است. اینها به ویژه در کاتماندو و پوخارا برای خارجی ها برای اجاره در دسترس هستند. کلاسیک هندی-رویال انفیلدهای ساخته شده مورد علاقه هستند زیرا می توانند شرایط را تحمل کنند. شما به گواهینامه بین المللی موتور سیکلت یا گواهینامه ای از کشور خود نیاز دارید. یک گواهینامه ماشین ساده کافی نیست. برخی از شرکت‌های تور در نپال به طور خاص بر روی تورهای موتور سیکلت تمرکز می‌کنند (مانند Clean Drink Adventures و Hearts & Tears Motorcycle Club Pokhara)، بنابراین پیوستن به یکی از آنها می‌تواند راهی سرگرم‌کننده برای تجربه جاده‌های نپالی با کمی راهنمایی باشد.

قوانین راه

هرج و مرج ظاهری جاده ها در نپال ممکن است شما را به این فکر برساند که قوانین جاده ای زیادی وجود ندارد، اما این کاملاً درست نیست. بسیاری از رانندگان اغلب اوقات آنها را نادیده می گیرند. و از آنجا که عملاً همه قوانین را نادیده می گیرند، "قوانین" عملی جایگزین به وجود آمده است. این می تواند برای گردشگران خارجی که به شیوه خاصی از رانندگی در خانه عادت دارند گیج کننده باشد.

چه در حال کرایه موتورسیکلت باشید و چه خودتان رانندگی کنید یا ماشین و راننده اجاره کرده باشید و از روی صندلی سرنشین وقایع جاده را تماشا کنید، در اینجا برخی از آداب و رسوم قوانین جاده وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید:

  • رانندگی در نپال در سمت چپ است.
  • پیچ به چپ بدون توقف مجاز است.
  • خودروهایی که از قبل در یک دوربرگردان هستند باید جای خود را به وسایل نقلیه ای که وارد میدان می شوند.
  • استفاده از بوق به جز در مواقع اضطراری در کاتماندو ممنوع است. (این بدان معنا نیست که رانندگان هنوز بیش از حد از بوق استفاده نمی کنند، بلکه به این معنی است که می توانند و جریمه می شوند).
  • همیشه جای خود را به وسایل نقلیه بزرگتر از خود بدهید. بنابراین، کامیون ها و اتوبوس ها جای خود را به هیچ کس نمی دهند. ماشین ها جای خود را می دهندکامیون و اتوبوس؛ موتورها جای خود را به ماشین ها می دهند. دوچرخه ها و عابران پیاده باید جای خود را به همه چیز بدهند.
  • چراغ‌های راهنمایی حتی در معدود مکان‌هایی که وجود دارند، به ندرت کار می‌کنند. علائم دستی پلیس راهنمایی و رانندگی را دنبال کنید.
  • رانندگی تحت تأثیر الکل ممنوع است، اما پلیس نپالی فاقد دستگاه های تنفسی است، بنابراین رایج ترین راه برای بررسی مصرف الکل برای آنها این است که نفس راننده را استشمام کنند.
  • سفر بر روی سقف اتوبوس (یا وسیله نقلیه دیگر) ممنوع است. در شهرها انجام آن را نخواهید دید، اما در جاده های روستایی داستان متفاوتی است. اگر متوجه شدید که اگر داخل آن بیش از حد شلوغ است، روی پشت بام سفر می کنید، ممکن است از شما خواسته شود که پایین بیایید و مدتی راه بروید، اگر وسیله نقلیه شما به یک ایست بازرسی پلیس می رسد.
  • مسافران و رانندگان باید کمربند ایمنی را ببندند. آنها همیشه در صندلی عقب تاکسی ها نصب نمی شوند، اما اگر ماشین و راننده کرایه می کنید، باید مطمئن شوید که وسیله نقلیه شما کمربند ایمنی کار می کند.

در مواقع اضطراری: چه راننده باشید و چه مسافر، حوادث اضطراری و تصادفات می توانند در نپال اتفاق بیفتند. مطمئن شوید که بیمه مسافرتی خوبی دارید که در صورت تصادف شدید، شما را با هواپیما به نزدیکترین شهر (یا حتی مقصد بین المللی) می رساند. همچنین ایده خوبی است که هنگام سفر به نپال، اطلاعات تماس سفارت خود را در دسترس داشته باشید.

شرایط جاده در نپال

وضعیت جاده ها در نپال خوب نیست، نه در شهرها و نه در مناطق دور افتاده تر. هر سال، موسمی ویرانی به بار می آوردجاده‌های نپال که منجر به سیل و رانش زمین می‌شوند، در بالای چاله‌ها که مشکلی در تمام طول سال هستند. فقدان سرمایه گذاری دولتی به این معنی است که تعمیرات به همان سرعتی که لازم است انجام نمی شود. جاده‌های شهرها و بزرگراه‌های اصلی بین شهرها آب‌بندی شده‌اند، اما بسیاری از جاده‌های دورافتاده فقط مسیرهای گرد و غباری (یا گل‌آلود) هستند و فقط برای وسایل نقلیه چهار چرخ محرک مناسب هستند.

ایمنی جاده در نپال

یکی دیگر از واقعیت های ناگوار زندگی و سفر در نپال این است که ایمنی جاده خوب نیست. برای به حداقل رساندن خطر درگیر شدن در تصادفات جاده ای، زمان خود را در جاده ها به حداقل برسانید. این همیشه ممکن نیست، اما کرایه یک ماشین خوب با یک راننده باتجربه، یا استفاده از "اتوبوس توریستی" به جای اتوبوس محلی پر ازدحام، راه های قابل اعتمادی برای کاهش خطر هستند.

به جای رانندگی با اتوبوس

هنگامی که بین نقاط اصلی مورد علاقه مانند کاتماندو و پوخارا یا کاتماندو/پوخارا و چیتون سفر می کنید، اتوبوس به جای تلاش برای پیمایش در جاده های نپال به تنهایی یا اجاره ماشین، گزینه عالی است. شما می توانید اتوبوس توریستی را به جای اتوبوس محلی انتخاب کنید. با وجود نام، آنها فقط برای گردشگران بین المللی رزرو نشده اند و بسیاری از نپالی ها از آنها استفاده می کنند. آنها گران تر از اتوبوس های محلی هستند، اما همچنان برای اکثر مسافران بسیار مقرون به صرفه هستند و بی نهایت ایمن تر هستند. در یک اتوبوس توریستی، یک صندلی به شما اختصاص داده می شود (بنابراین مجبور نخواهید بود در راهرو یا حتی روی پشت بام بایستید یا بنشینید!)، از برنامه ای پیروی می کنید تا تقریباً به موقع برسید (وابسته به ترافیک!) و رانندگان به احتمال زیاد از پروتکل های ایمنی اولیه پیروی می کنند. دراتوبوس‌های گرین لاین در مسیر کاتماندو به پوخارا، لوکس‌ترین اتوبوس‌ها هستند، زیرا دارای تهویه مطبوع، صندلی‌های راحت‌تر هستند و در ایستگاه‌های استراحت با کیفیت بالاتر در مسیر توقف می‌کنند.

اتوبوس های توریستی در مسیرهای دورافتاده تر، مانند مسیرهای مسیر در هیمالیا، حرکت نمی کنند. برای رسیدن به شروع پیاده روی خود یا به یک شهر یا روستای کوهستانی، باید یک ترانسفر خصوصی با ماشین و راننده ترتیب دهید. شما می توانید این کار را از طریق شرکت های تور در شهرها یا هتل ها انجام دهید. توجه داشته باشید که بسیاری از تاکسی‌های معمولی (ماشین‌های کوچک و معمولاً سفید رنگی که در کاتماندو و پوخارا می‌بینید) مجاز به بردن مسافران به خارج از محدوده‌های شهری خاص نیستند، یا فقط در صورت خرید مجوز ویژه مجاز به این کار هستند. در صورت سفر با تاکسی به این روش، احتمالاً از شما خواسته می شود برای مجوز هزینه کنید.

توصیه شده: