پارک ملی صهیون: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

در این مقاله

در گوشه جنوب غربی یوتا، پارک ملی Zion یکی از منحصر به فردترین و نفس گیرترین مکان های روی کره زمین است. در قلب این پارک Zion Canyon قرار دارد، دره ای به طول 15 مایل و عمق 2600 فوتی که هم به دلیل اندازه و هم زیبایی خود حیرت انگیز است. اما دیوارهای ماسه‌سنگ رنگارنگ در پیوند زیست‌کره‌های بیابانی، جنگلی و رودخانه‌ای قرار دارند که به ندرت در چنین مجاورتی یافت می‌شوند. این پارک را به محیطی واقعا جادویی تبدیل می‌کند که هرگز دست از شگفتی و لذت نمی‌برد.

در حالی که در سال 1919 به طور رسمی توسط وودرو ویلسون به عنوان یک پارک ملی اعلام شد، تاریخ صهیون بسیار فراتر از آن است. بومیان آمریکا حداقل 8000 سال در این منطقه سکونت داشتند و قبایل مختلف در طول قرن ها این منطقه را خانه می خواندند. اروپایی ها در دهه های 1850 و 1860 وارد شدند و در نهایت بومیان آمریکایی ساکن آنجا را جابجا کردند. بسیاری از آن اروپاییان اولیه اعضای کلیسای قدیسان آخرالزمان بودند، که معنای زیادی از نام پارک گرفته شده است.

امروزه، صهیون به دلیل پیاده روی عالی، مناظر دیدنی و تنوع حیات وحش شناخته شده است.

کارهایی که باید انجام داد

همانطور که در هر پارک ملی معمول است، در صهیون چیزهای زیادی برای دیدن و انجام دادن وجود دارد. به عنوان مثال، بازدیدکنندگان به سادگی نگاه می کنندبرای یک رانندگی خوش منظره، باید ماشین خود را به سمت دره های کولوب هدایت کنند، جایی که مسیر حماسی 5 مایلی را پیدا می کنند که باید دید تا باور کرد. تماشاگران پرنده نیز در اینجا چیزهای زیادی برای دوست داشتن پیدا خواهند کرد، با بیش از 280 گونه پرنده در سراسر پارک. این شامل کاندور نادر اما رو به افزایش - کالیفرنیا است که در سال های اخیر بیشتر ظاهر شده است. اگر بعد از تاریک شدن هوا در صهیون معطل شوید، با یک نمایش نوری آسمانی که شبیه هیچ نمایش دیگری نیست، با آسمان شب می درخشد و میلیاردها ستاره بالای سرتان می درخشد.

مسافرانی که به دنبال افزایش آدرنالین هستند می توانند به رودخانه ویرجین بروند، رودخانه ای که چشم انداز منحصر به فرد صهیون را در طول سال ها ایجاد کرده است. آب گاهی اوقات می تواند سریع و خشمگین جاری شود و تندبادهای چالش برانگیزی را برای دست و پا زدن های متخصص ایجاد کند. دیواره‌های ماسه‌سنگ دره، کوهنوردی و دره نوردی عالی را به‌ویژه در تنگه معروف Zion Narrows راه‌اندازی می‌کند.

اگر گرسنه شدید، گزینه های پیدا کردن غذا در پارک ملی Zion تا حدودی محدود است. مرکز بازدیدکنندگان تعداد محدودی نوشیدنی و تنقلات ارائه می‌دهد، در حالی که هم کافه Castle Dome و هم Red Rock Grill در Zion Lodge یک منوی کامل برای هر زمانی از روز ارائه می‌دهند.

بهترین مسیرهای پیاده روی و مسیرهای پیاده روی

Zion دارای مسیرهای پیاده‌گردی متعددی در سراسر ۱۴۶،۰۰۰ جریب است. بسیاری از این مسیرها دورافتاده و ناهموار هستند، بنابراین قبل از حرکت بر اساس آن برنامه ریزی کنید. این شامل پوشیدن کفش مناسب و همراه داشتن آب آشامیدنی فراوان است. بودنبرای خودکفایی در مناطق خلوت آماده باشید، به خصوص اگر در صهیون وحشی سرگردان باشید. کوله پشتی هایی که قصد گذراندن شب را دارند نیز باید قبل از خروج از خانه مجوز داشته باشند. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که خدمات پارک ملی اندازه گروه هایی که با هم سفر می کنند را به 12 نفر محدود می کند. مسیرهای برتر صهیون در میان کوهنوردان افسانه‌ای هستند، که بسیاری از آن‌ها صرفاً برای حذف تعدادی از لیست سطل ماجراجویی خود آمده‌اند.

The Narrows یک پیاده‌روی چالش‌برانگیز است که کوهنوردان را ۹.۴ مایل به درون دره می‌برد و رودخانه ویرجین را در طول مسیر دنبال می‌کند. در همین حال، مسیر نسبتاً دشوار Watchman Trail تنها 3.3 مایل در امتداد صخره‌های صخره‌ای می‌گذرد و به بازدیدکنندگان برخی از بهترین مناظر پارک را در طول مسیر هدیه می‌دهد. مسیر اورلوک فقط 1 مایل طول دارد، اما به نقطه دیدبانی ختم می‌شود که از نظر وسعت نیز خیره‌کننده است.

پیاده‌روی خاص پارک، بدون شک، فرود فرشتگان است - یک پیاده‌روی 5.5 مایلی طاقت‌فرسا که در طول مسیر بیش از 1500 فوت ارتفاع دارد. این راهپیمایی برای افراد کم‌تجربه یا کم‌تجربه نیست، زیرا بخش‌های خاصی وجود دارد که در آن‌ها زنجیر نصب شده است تا هنگام عبور از بخش‌های سخت‌تر، دستگیره‌ها را فراهم کنند. کسانی که این سفر را به پایان می‌رسانند، در پایان با منظره‌ای واقعاً تماشایی برخورد می‌کنند که حس شگفت‌انگیزی از رضایت و موفقیت ایجاد می‌کند.

کسانی که به دنبال مسیرهای آسان تر و قابل دسترس تر هستند باید مسیر استخر زمرد پایین را راه بیندازند. این مسیر سنگفرش شده 1.2 مایل طول می کشد و بازدیدکنندگان را به یک آبشار زیبا و بدنه آبی همنام آن می برد، جایی که کوهنوردان می توانندحتی یک شیرجه بزنید گزینه‌های دیگر عبارتند از مسیر 1 مایلی Grotto Trail که اغلب فرصت‌هایی را برای مشاهده حیات وحش فراهم می‌کند، و پیاده‌روی آسفالت‌شده در کنار رودخانه، که تجربه مینی Narrows 2.2 مایلی را ارائه می‌دهد.

کجا کمپ کنیم

البته، بازدیدکنندگان پارک همچنین می توانند در طول اقامت خود در داخل مرزهای آن کمپ بزنند. سه اردوگاه در خود صهیون وجود دارد که هر کدام دارای امکانات متفاوتی هستند. کمپ Lava Point دورافتاده ترین مکان است و معمولاً فقط بین ماه های مه و سپتامبر باز است. این در 7890 فوتی در امتداد تراس کلوب واقع شده است، جایی که شرایط آب و هوایی می تواند به سرعت در نوسان باشد. کمپ جنوبی و کمپ Watchman کمی در دسترس‌تر هستند و دارای چند ویژگی مدرن هستند، از جمله اتصالات RV و ایستگاه‌های تخلیه. کمپینگ ها از 20 دلار در هر شب شروع می شوند و رزرو باید از طریق Recreation.gov انجام شود.

همانند بیشتر پارک‌ها و جنگل‌های ملی، کمپینگ در کشور در صهیون مجاز است، اگرچه از کوله‌پشتی‌ها خواسته می‌شود در هنگام برپا کردن چادر احتیاط کنند. کوهنوردان باید کمپ را در فاصله ایمن از منابع آب و دور از مسیر ریزش سنگ قرار دهند. کمپینگ در کشور رایگان است، اما همیشه مجوز لازم است.

جایی برای اقامت در این نزدیکی

مسافرانی که به دنبال گذراندن چند روز در صهیون و اطراف آن هستند، گزینه های مختلفی در مورد محل اقامت شبانه آنها پیش می آید. اقامتگاه معروف Zion Lodge به بازدیدکنندگان این امکان را می دهد که شب را در داخل محدوده پارک بگذرانند و در عین حال محیطی راحت را ارائه می دهند. درلج اتاق‌ها، کابین‌ها و سوئیت‌های استاندارد را با قیمت‌های متفاوت ارائه می‌دهد و در تمام طول سال باز است.

علاوه بر این، سایر گزینه های شبانه روزی را می توان در شهرهای کوچکی که در همسایگی پارک ملی قرار دارند، پیدا کرد که اسپرینگدیل و راکویل نزدیک ترین و راحت ترین آنها هستند. این شهرها همچنین رستوران های متنوعی را برای صرف یک وعده غذایی سریع و آسان و همچنین یک تجربه نشستن لوکس تر ارائه می دهند.

رسیدن به آنجا

در حالی که پارک ملی Zion در منطقه ای دورافتاده در جنوب غربی یوتا واقع شده است، راه های مختلفی برای رسیدن به آنجا وجود دارد. کسانی که در حال پرواز هستند به احتمال زیاد از فرودگاه بین المللی مک کارن در لاس وگاس عبور خواهند کرد که تقریباً 170 مایلی از پارک فاصله دارد. دیگران ممکن است پرواز به سالت لیک سیتی بین المللی را انتخاب کنند، اما بیش از 300 مایل دورتر است، که باعث می شود سفر با ماشین طولانی تر شود. علاوه بر این، فرودگاه‌های منطقه‌ای در نزدیکی سنت جورج و سیدر سیتی وجود دارند، اگرچه ممکن است گزینه‌های مقرون به صرفه نباشند.

هنگام رانندگی به سمت پارک، به سمت اسپرینگدیل، یوتا بروید. ورودی اصلی صهیون را می‌توانید در مسیر ایالتی 9 پیدا کنید. وقتی از لاس‌وگا به سمت شمال می‌روید، از بین ایالتی 15 به خروجی 16 بروید، سپس در SR 9 به سمت شرق بروید. اگر از سالت لیک سیتی سفر می‌کنید، در بین ایالتی 15 جنوبی تا خروجی 27 بمانید. ، سپس در مسیر ایالتی 17 به سمت شرق بروید تا با SR 9 تلاقی کند. از آنجا به سمت شرق ادامه دهید تا به پارک برسید.

قابل توجه است، اگر با یک وسیله نقلیه بزرگ سفر می کنید - مانند RV یا کامیون - می خواهیداز تونل صهیون-کوه کارمل آگاه است. این تونل به طول 1.1 مایل در مسیر ایالتی 9 یافت می شود و طولانی ترین در نوع خود در ایالات متحده است زیرا کاملاً باریک است، وسایل نقلیه ای با ارتفاع بیشتر از 11 فوت، 4 اینچ ارتفاع یا عرض بیشتر از 7 فوت، 10 اینچ. عرض برای داشتن یک اسکورت یا کنترل ترافیک هنگام عبور مورد نیاز است. هزینه این سرویس 15 دلار است که برای دو سفر خوب است. عبور وسایل نقلیه با ارتفاع 13 فوت از تونل ممنوع است.

دسترسی

مطابق با قانون ناتوانی‌های آمریکا، مرکز بازدیدکنندگان، موزه، سرویس‌های بهداشتی، پارکینگ‌ها و مکان‌های پیک نیک همگی با ویلچر قابل دسترسی هستند. Zion Lodge نیز مانند اتوبوس‌های شاتل که بازدیدکنندگان را در اطراف پارک حمل می‌کنند مناسب ویلچر است. سگ‌های سرویس در سراسر پارک مجاز هستند، اما باید همیشه در بند باشند.

مسیرهای مختلف از جمله مسیر Pa'rus Trail، Lower Emerald Pools Trail، و Riverside Walk آسفالت‌شده‌اند و به بازدیدکنندگان با چالش‌های دسترسی امکان دسترسی به تجربه بیابان صهیون را می‌دهند. با این حال، بسیاری از مسیرهای دیگر به سرعت دشوار و سخت می شوند، بنابراین هنگام خروج از سنگفرش با احتیاط ادامه دهید.

نکاتی برای بازدید شما

• از جمعیت اجتناب کنید: بیش از ۴ میلیون بازدیدکننده در یک سال معین به صهیون هجوم می آورند. اکثر آنها بین فوریه و نوامبر، با جمعیت بسیار کمتر در ژانویه و دسامبر می آیند.آن ماه‌ها ممکن است سردتر باشند و آب و هوای قابل پیش‌بینی کمتری داشته باشند، بنابراین برای گرم و خشک ماندن وسایل مناسب همراه داشته باشید. در تمام زمان‌های سال، صهیون کانیون شلوغ‌ترین منطقه پارک است، بنابراین برای خلوت بیشتر به کولوب دره یا جاده تراس کولوب بروید.
• مجوزهای بک کانتری: مجوزهای بک کانتری را می توان از ساعت ۸ صبح در میز وحشی صهیون کنیون دریافت کرد. تا ساعت 5 بعد از ظهر آماده باشید که در حین تکمیل آن فرآیند به طور متوسط 20 دقیقه صبر کنید.
• هزینه ها و مجوزها: هزینه ورودی پارک ملی Zion برای یک وسیله نقلیه شخصی 35 دلار، برای یک موتور سیکلت 30 دلار و برای هر نفر 20 دلار است. این هزینه ها مجوزی را ارائه می دهد که برای هفت روز خوب است. گذرنامه سالانه Zion را می توان با 70 دلار دریافت کرد و سالمندان بالای 62 سال با 80 دلار می توانند یک پاس مادام العمر را خریداری کنند. گذرنامه سالانه America the Beautiful 80 دلار ارزش دارد، به خصوص اگر قصد بازدید از سایر پارک های ملی یوتا، مانند برایس کانیون یا کانیونلند را دارید.
• دوچشمی بیاورید: همانطور که گفته شد، Zion یک بهشت مجازی برای تماشاگران پرنده است، اما بسیاری از موجودات دیگر نیز برای دیدن وجود دارد. این پارک خانه گوسفند شاخ، آهو قاطر، بابکت، شیر کوهی، جوجه تیغی، روباه، و گربه دم حلقه ای گریزان است. حمل یک جفت دوربین دوچشمی تشخیص این موجودات را در طول اقامت شما آسان تر می کند.
• بسته شدن مسیرها را بررسی کنید: قبل از برنامه ریزی برای پیاده روی خاص در صهیون، حتماً وب سایت پارک یا مرکز بازدیدکنندگان را برای بسته شدن بررسی کنید. رانش سنگ و آب زیاد در مواقعی رایج است که هر دوی آنها می توانند به طور موقت مسیری را به سمت پایین ببندند. علاوه بر این،مسیر فرود فرشته نیز ممکن است به دلیل ازدحام بیش از حد بسته شود، بنابراین اگر چنین است، با طرح‌های جایگزین همراه باشید.