پارک ملی تیکال: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

در این مقاله

واقع در اعماق جنگل های بارانی گواتمالا، ویرانه های باستانی در پارک ملی تیکال یکی از بهترین شهرهای باستانی حفظ شده در آمریکای پیش از کلمبیا است. شهر باستانی مایا رقیب دیگر مکان‌های بومی بزرگ مانند چیزن ایتزا در مکزیک یا ماچو پیچو در پرو است، اما تیکال نسبت به همتایان توریستی خود بسیار بیشتر از مسیر شکسته شده احساس می‌کند.

مردم مایا در حدود سال 900 قبل از میلاد در منطقه تیکال ساکن شدند، اما سلطنت آن به عنوان یکی از قدرتمندترین پادشاهی های مایا در این منطقه از سال 200 تا 900 پس از میلاد بود، که همچنین زمانی است که اکثریت ساختمان های فعلی ساخته شد. در پایان قرن نهم، شهر رو به زوال بود و در نهایت متروک شد و جنگل در نهایت اهرام را پس گرفت. جامعه بومی محلی برای قرن ها مراقب زمین بودند، اما تا سال 1951 بود که محققان شروع به حفاری کردند و به اهمیت آنچه در آنجا مدفون بود پی بردند. تخمین زده می شود که هزاران سازه در اطراف تیکال وجود داشته باشد، اما تنها بخشی از آنها هنوز کشف نشده است.

کارهایی که باید انجام داد

اگرچه کل پارک ملی بیش از 220 مایل مربع امتداد دارد، قسمتی که برای بازدیدکنندگان باز است فقط حدود 6 مربع است.مایل ها و اکثر مردم یک یا دو روز را صرف کاوش در پارک می کنند. برجسته‌ترین سازه‌ها، شش هرم باقی‌مانده هستند که معبد I–VI نامگذاری شده‌اند، برخی از آنها بیش از 200 فوت ارتفاع دارند. معبد I یک هرم دفنی است که بقایای یک پادشاه مایا را در خود جای داده است، در حالی که معبد چهارم نه تنها بلندترین سازه تیکال است، بلکه بلندترین سازه پیش از کلمبیایی است که در حال حاضر در تمام قاره آمریکا وجود دارد.

هسته پارک بزرگ پلازا است که توسط دو مجموعه عظیم احاطه شده است: آکروپولیس مرکزی و آکروپلیس شمالی. آنها با هم دو تا از مهم‌ترین مکان‌های باستان‌شناسی در قاره آمریکا هستند و بسیاری از چیزهایی که امروز در مورد فرهنگ مایا می‌دانیم از کاخ‌ها، خانه‌های سلطنتی، مکان‌های دفن و معابدی که در داخل آن‌ها قرار دارند، می‌آیند.

برای یک تجربه ویژه اضافی، می توانید برای یک تور طلوع یا غروب خورشید در پارک کمی بیشتر بپردازید که به شما امکان می دهد قبل از باز شدن پارک (از ساعت 4 صبح تا 6 صبح) وارد شوید یا بعد از بسته شدن آن بمانید (از ساعت). از ساعت 6 بعد از ظهر تا 8 شب). نه تنها نور در سپیده دم یا غروب بیش از حد تابش می کند، بلکه در زمانی که بیشتر گردشگران رفته اند، از پارک لذت خواهید برد.

تور با راهنما در پارک یکی از بهترین راه ها برای درک کامل تاریخ غنی تیکال است، اما ارزش آن را دارد که قبل از انتخاب راهنما کمی تحقیق کنید. متأسفانه هنگام بازدید از تیکال کلاهبرداری ها رایج است و گردشگران اغلب توسط شرکت های به ظاهر قانونی فریب می خورند. بهترین راه برای یافتن راهنما این است که از هتل خود یک منبع معتبر بخواهید.

ویرانه‌ها تنها چیزی نیست که در تیکال پیدا می‌کنید، زیرا جنگل همچنین خانه بیش از ۵۰ نوع مختلف است.پستانداران و بیش از 300 گونه پرنده. مرغ مگس خوار رنگارنگ، توکان، و چندین نوع طوطی تنها برخی از پرندگانی هستند که با آنها روبرو خواهید شد، در حالی که حیوانات دیگر عبارتند از کتهای راکون مانند، میمون های زوزه کش و عنکبوتی، کروکودیل ها، مارها و حتی جگوار..

کجا کمپ کنیم

خوابیدن در بیرون در جنگل یک تجربه وحشی است و مطمئناً تجربه ای است که هرگز فراموش نمی کنید. محل کمپ در داخل پارک ملی برای دسترسی آسان به خرابه ها قرار دارد و مهمانان می توانند چادر خود را برپا کنند یا یک بانوج اجاره کنند تا در آن بخوابند (نوج ها کاملاً زیر پشه بند قرار می گیرند و در صورت بارندگی زیر سایه بان ها آویزان می شوند).. شما نمی توانید برای کمپینگ رزرو کنید، بنابراین هنگام ورود به پارک حتما درخواست کنید.

اگر سبک می خوابید یا در شب احساس بدی می کنید، ممکن است بخواهید یکی از هتل های اطراف را در نظر بگیرید. بیشتر حیات وحش در شب فعال است و در حالی که صدای حیوانات چیزی است که بسیاری از مردم را به کمپ می کشاند، قطعا برای همه مناسب نیست. اگر تصمیم دارید کمپ بزنید، حتما گوش گیر ببندید تا گروه کر میمون های زوزه کش را غرق کنید. نام آنها شوخی نیست.

جایی برای اقامت در این نزدیکی

چند گزینه اقامتی در تیکال وجود دارد و گذراندن یک شب در آنجا برای تجربه جنگل پس از تاریکی واقعاً یک تجربه بی نظیر است. به علاوه، آنها فقط چند دقیقه پیاده روی از خرابه ها فاصله دارند. خارج از پارک، فلورس نزدیک‌ترین شهر بزرگ است و دروازه تیکال محسوب می‌شود، بنابراین بسیاری از مسافران در نهایت یک شب را نیز در آنجا می‌گذرانند.

• Hotel Tikal Inn: این مسافرخانه دنجسوئیت ها یا خانه های ییلاقی را برای انتخاب ارائه می دهد، و این ملک شامل رستوران، استخر برای استراحت و حتی Wi-Fi است (که با توجه به موقعیت مکانی شگفت انگیز است). این هتل همچنین تورهایی را ارائه می دهد که میهمانان می توانند به آنها اضافه کنند، بنابراین لازم نیست نگران کلاهبرداری باشید.
• کلبه جنگلی: اقامتگاه جنگل در تیکال لوکس ترین گزینه در پارک است. این سوئیت ها زمانی توسط باستان شناسان اصلی که پارک را حفاری کرده بودند، استفاده می شد، اگرچه از آن زمان به طرز چشمگیری ارتقا یافته است. سوئیت های سطح بالا حتی تراس های خصوصی با جکوزی مخصوص به خود دارند.
• Hotel Casona de la Isla: این هتل شیک در فلورس در حدود ۹۰ دقیقه دورتر از پارک، مشرف به دریاچه خوش منظره پتن ایتزا است. جدا از مناظر تماشایی، این هتل برای دسترسی آسان به نزدیکترین فرودگاه منطقه ای متمایز است.

چگونه به آنجا برسیم

تقریباً هر سفری به تیکال ابتدا باید در فلورس، پایتخت بخش پتن در گواتمالا متوقف شود. ساده‌ترین و سریع‌ترین راه برای رسیدن به آنجا، پرواز به فرودگاه بین‌المللی موندو مایا، واقع در فلورس و با پروازهای مستقیم از گواتمالا سیتی و بلیز است. اگر می‌خواهید در هزینه خود صرفه‌جویی کنید، اتوبوس‌های گواتمالا سیتی به فلورس بسیار ارزان هستند اما سفر حدود 10 ساعت طول می‌کشد.

یک بار در فلورس، گزینه های حمل و نقل زیادی برای رفتن به پارک ملی پیدا خواهید کرد. این سفر حدود یک ساعت و نیم است و می توانید از بین ون های مشترک انتخاب کنید یا یک تاکسی خصوصی کرایه کنید. آماده باشید که توسط رانندگان و راهنماهایی که انواع خدمات را ارائه می دهند، بمباران شوید و سعی کنید به صورت گروهی سفر کنید تا به اشتراک بگذارید.شاتل و صرفه جویی در هزینه. اگر شب را در یکی از هتل‌های تیکال سپری می‌کنید، آن‌ها احتمالاً حمل‌ونقل به فلورس و از آن را فراهم می‌کنند، بنابراین لازم نیست نگران آن باشید.

دسترسی

پارک ملی تیکال زیرساخت کمی برای کمک به بازدیدکنندگان با چالش‌های حرکتی دارد، و مسیرها برای مسافرانی که از ویلچر، واکر، کالسکه استفاده می‌کنند یا به سادگی در راه رفتن مشکل دارند، اگر غیرممکن نباشد، دشوار است. یک شاتل برای کمک به بازدیدکنندگان در رفت و آمد وجود دارد، اما همیشه قابل اعتماد نیست. راهنماهای تور به معامله با پارکبانان برای هدایت گردشگران با نیازهای دسترسی به پارک معروف هستند و بهترین راه برای پرس و جو در مورد نحوه ورود این است که از هتل خود بخواهید برای ترتیب آن کمک کند.

نکاتی برای بازدید شما

• فصل بارانی در تیکال از ماه می تا اکتبر طول می کشد، زمانی که بارندگی های مکرر لذت بردن از پارک را دشوار می کند. شلوغ ترین زمان دسامبر و ژانویه است، بنابراین سعی کنید در ماه فوریه یا مارس از آن بازدید کنید تا تعادل خوبی از آب و هوای معتدل و گردشگران کمتر داشته باشید.
• اگر می خواهید حیات وحش را ببینید، تور طلوع یا غروب خورشید را رزرو کنید تا حیوانات را در زمانی که بیشتر فعال هستند ببینید.
• طلوع یا غروب آفتاب شما نیازی به یک روز ورود عمومی شما ندارد. برای مثال، می‌توانید بعدازظهر به پارک برسید، وقتی پارک بسته شد آن را ترک کنید، شب را در نزدیکی آن بگذرانید و سپس از طلوع آفتاب صبح روز بعد لذت ببرید.
• یک کلاهبرداری رایج این است که راهنماها در ورودی پارک به بازدیدکنندگان می گویند که اجازه ورود به تیکال را ندارند مگر اینکه با راهنمای مجاز همراه شوند. با این حال، تنها زمانی که باید با راهنما وارد شوید، در طول استتور طلوع یا غروب خورشید.
• هتل‌های Tikal کارت اعتباری می‌پذیرند، اما برای هر چیز دیگری به پول نقد نیاز دارید. هیچ دستگاه خودپردازی در پارک وجود ندارد، بنابراین قبل از رسیدن حتما کوتزال همراه خود داشته باشید.