پارک ملی پاپاروآ: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

در این مقاله

پارک ملی پاپاروآ در ساحل غربی جزیره جنوبی نیوزلند، منطقه‌ای دورافتاده و وحشی که مملو از سازه‌های آهکی و زمین‌های کوهستانی جنگلی است. با دریای تاسمان در غرب و رشته کوه پاپاروآ در شرق، مناظر متنوعی را می‌توان در این پارک یافت، که آن را به یک برنامه سفر جاده‌ای ارزشمند در اطراف جزیره جنوبی تبدیل می‌کند.

پاپاروآ در سال 1987 به یک پارک ملی تبدیل شد. مانند پارک ملی بزرگ‌تر کهورانگی در شمال آن، پاپاروآ به دلیل تنوع زمین‌شناسی، گیاهان و جانورانش ارزشمند است. رشته کوه های پاپروا از گرانیت سنگی تشکیل شده است، در حالی که سنگ آهک زیرین بسیاری از معروف ترین و محبوب ترین ویژگی های پارک را ایجاد می کند: صخره ها، سوراخ های بادکنک، دره ها، غارها، و صخره های عجیب و غریب پنکیک. پرندگان بومی نیوزلند را می توان در پارک یافت، از جمله توئی و کررو (کبوترهای چوبی)، و به دلیل تغییر ارتفاعات و آب و هوای مرطوب و معتدل در کنار ساحل، طیف وسیعی از گیاهان وجود دارد.

کارهایی که باید انجام داد

در میان راه های بسیاری برای کشف زمین شناسی منحصر به فرد و مناظر کوهستانی پارک، شاید معروف ترین جاذبه، صخره های پنکیک باشد. این سازند زمین‌شناسی شگفت‌انگیز برای بازدیدکنندگانی که باید ببینند و ایده‌آل استبه سرعت از پارک عبور می کنند زیرا در امتداد بزرگراه قرار دارد (اتوبوس های مسافت طولانی حتی برای دیدن مسافران اینجا توقف می کنند). سنگ‌های پنکیک حدود 30 میلیون سال پیش از تکه‌های موجودات دریایی مرده و گیاهان موجود در بستر دریا شکل گرفتند. فشار آنها را فشرده کرد و باعث ایجاد لایه‌هایی شد که امروزه دیده می‌شود و فعالیت‌های لرزه‌ای در نهایت سنگ‌ها را از اقیانوس خارج کرد. حفره‌های دمنده و استخرهای موج، به‌ویژه در حوالی جزر و مد، به این درام می‌افزایند.

در میان تمام مناظر شگفت انگیز داخل پارک، غارهای مختلف از دیدنی ترین غارها برای کاوش هستند. در کنار سنگ‌های پنکیک، می‌توانید از پلکانی به داخل غار پوناکایکی پایین بروید، جایی که می‌توانید کرم‌های درخشان، استالاکتیت‌ها و استالاگمیت‌ها را ببینید. چراغ قوه و کفش خوب خود را همراه داشته باشید زیرا زمین ممکن است لغزنده باشد. غار پوناکایکی برای عموم باز است، اما سایر سیستم‌های غار پارک - مانند غار Te Ananui - برای ورود به مجوز و راهنما نیاز دارند.

دوچرخه‌سواران باتجربه کوهستانی می‌توانند چرخ‌های خود را به مسیر پیاده‌گردی محبوب پاپاروآ بیاورند. دوچرخه‌سواری در کل مسیر دو روز کامل طول می‌کشد، اما می‌توانید از کلبه پوروراری نیز شروع کنید تا زمان را به چند ساعت کاهش دهید.

بهترین پیاده روی و مسیرهای پیاده روی

چندین پیاده روی در سطح پارک در سطوح مختلف وجود دارد، اگرچه مسیر چند روزه Paparoa یکی از محبوب ترین دلایل برای بازدید از پارک ملی است. بسیاری از مسیرها شامل گذرگاه رودخانه هستند که ممکن است پس از باران شدید خطرناک یا غیرقابل عبور شود، بنابراین قبل از حرکت با یک پارکبان مطمئن شوید که مسیر شما کاملاً باز است.

• پیست پاپاروآ: پیست پاپاروآ که به عنوان یکی از «پیاده‌روی‌های عالی» وزارت حفاظت نیوزیلند فهرست شده است، یک پیاده‌گردی سه روزه (یا دوچرخه‌سواری دو روزه در کوهستان) است. از طریق محدوده Paparoa. مناظر کوهستانی و آهکی را از میان جنگل های بارانی و دره ها و رودخانه ها عبور می دهد. این به عنوان یک راهپیمایی متوسط طبقه بندی شده است و مانند همه پیاده روی بزرگ در سراسر نیوزیلند، به خوبی نگهداری می شود.
• پیست پیش‌فرض سالن رقص: تکمیل این پیاده‌روی نیم روزه تقریباً چهار ساعت طول می‌کشد، اما مسیری چالش برانگیز با صعودهای مکرر و سقوط از روی بلوف‌ها است. برخی از چشمگیرترین ویژگی های سنگ آهک پارک در این پارک وجود دارد، از جمله برآمدگی همنام که سقف سنگ آهکی غول پیکر ایجاد می کند.
• پیست یادبود غار کریک: مسیر آسانی که حدود ۲.۵ مایل رفت و برگشت است، مسیرهای یادبود Cave Creek، کوهنوردان را به یک دره صخره‌ای پایین می‌آورد. درختان تاج‌دار و صخره‌های خزه‌ای این حس را به شما می‌دهند که انگار به جنگلی عرفانی دور از تمدن فرار کرده‌اید.

کجا کمپ کنیم

هیچ اردوگاهی توسط پارک ملی اداره نمی‌شود، اما کمپ ساحلی پوناکایکی یک اقامتگاه خصوصی است که مکان‌های کمپینگ، مکان‌های برقی برای RVs، و برخی کابین‌های کوچک در دسترس بازدیدکنندگان برای گذراندن شب است. محل کمپ در دهکده ساحلی کوچک Punakaiki واقع شده است که در لبه پارک ملی و درست در کنار صخره های معروف پنکیک واقع شده است. برای ارتباط راحت‌تر می‌توانید کمپینگی را در کنار ساحل، خلوت در جنگل یا نزدیک‌تر به مرکز شهر انتخاب کنید.

کجا اقامت کنیمهمین نزدیکی

کلبه‌هایی که توسط وزارت حفاظت در داخل پارک نگهداری می‌شوند برای کوهنوردانی که وارد مسیر Paparoa می‌شوند ایده‌آل هستند. به غیر از آن‌ها، تقریباً همه مکان‌های اقامتی با دسترسی آسان به پارک در شهر پوناکایکی هستند.

• DOC Huts: چهار کلبه مختلف در پارک وجود دارد که برای کوهنوردانی که در امتداد مسیر چند روزه Paparoa قدم می زنند، طراحی شده است. هر یک از آنها اقامتگاهی از نوع هاستل با اتاق خواب و حمام مشترک ارائه می دهد که حداکثر 20 نفر را می خواباند. مسیر پیاده‌روی بسیار پرطرفدار است و این کلبه‌ها معمولاً از ماه‌ها قبل رزرو می‌شوند، بنابراین زودتر رزرو را بررسی کنید.
• هاستل ساحلی پوناکایکی: این اقامتگاه ساحلی اتاق‌های خصوصی و همچنین اتاق‌هایی به سبک خوابگاه مشترک دارد. سوئیت لوکس Sunset Cottage است که یک واحد مجزا برای دو نفر است و شامل یک باغ خصوصی با چشم‌انداز خیره‌کننده از دریا است.
• Punakaiki Resort: برای تجربه ای مجلل تر، این استراحتگاه چهار ستاره شامل تمام امکاناتی است که از یک هتل انتظار دارید، از جمله یک رستوران محبوب در محل. اتاق‌های مهمان دارای پنجره‌های بزرگ هستند، بنابراین می‌توانید از مناظر طبیعی استراحتگاه دیدن کنید، و صخره‌های معروف پنکیک تنها ۱۵ دقیقه پیاده با شما فاصله دارند.

چگونه به آنجا برسیم

این پارک در منطقه کم جمعیت ساحل غربی، بین شهرهای Westport و Greymouth واقع شده است. درست در نزدیکی بزرگراه ایالتی 6 (SH6) قرار دارد که در امتداد ساحل غربی جزیره قرار دارد و شهرهای کوئینزتاون و نلسون را به هم متصل می کند.

بیشتر بازدیدکنندگان سفر جزیره جنوبی خود را از آنجا شروع می کنندبزرگترین شهر کرایست چرچ در ساحل شرقی. از آنجا، سریعترین راه برای رسیدن به پارک ملی پاپروا، رانندگی در سراسر جزیره است که حدود سه تا چهار ساعت طول می کشد. با این حال، مسیر از میان زمین های کوهستانی می گذرد و می تواند چالش برانگیز و یخ زده باشد. این پارک اغلب به‌عنوان توقفگاه هنگام رانندگی در اطراف جزیره مورد بازدید قرار می‌گیرد، که رسیدن به آن زمان بسیار بیشتری طول می‌کشد، اما شما تمام مدت در بزرگراه‌های نگهداری‌شده رانندگی خواهید کرد.

صرف نظر از اینکه از چه جهتی می آیید، چیزهای زیادی برای دیدن در طول راه وجود دارد و سفری نیست که عجله کنید. اگر از جنوب آمده‌اید، در کنار یخچال‌های طبیعی فرانتس یوزف و فاکس رانندگی خواهید کرد. اگر از شمال آمده‌اید، درست از بین دو پارک ملی دیگر، پارک ملی دریاچه‌های نلسون و پارک ملی کهورانگی عبور خواهید کرد. برای کسانی که می خواهند مستقیماً از کرایست چرچ رانندگی کنند، مسیری را در نظر بگیرید که از چشمه های هانمر می گذرد تا از چشمه های آب گرم طبیعی لذت ببرند.

دسترسی

یک جاده آسفالته به جاذبه ستاره پارک، صخره های پنکیک منتهی می شود. برای بازدیدکنندگان با ویلچر یا کالسکه کاملاً قابل دسترسی است، اگرچه ممکن است به کمک نیاز باشد زیرا جاده در شیب قرار دارد. مسیرهای پیاده‌روی دیگر در پارک برای بازدیدکنندگان با چالش‌های حرکتی مناسب نیستند.

نکاتی برای بازدید شما

• اگر در Punakaiki اقامت دارید، توجه داشته باشید که هیچ پمپ بنزین، سوپر مارکت یا دستگاه خودپرداز در دهکده (یا در پارک ملی) وجود ندارد. قبل از رسیدن مطمئن شوید که سوخت و وسایل مورد نیازتان را تهیه کرده اید.
• بهترین زمان برای رفتن، اواخر بهار (نوامبر)، تابستان است(از دسامبر تا فوریه)، یا اوایل پاییز (مارس و آوریل). با وجود اینکه پارک در تمام طول سال باز است، شرایط احتمالی برف یا یخبندان جاده در کوه‌های مجاور از ماه می تا اکتبر دسترسی به آن را دشوار می‌کند.
• هر وقت رفتید، چکمه های بارانی خود را ببندید. منطقه ساحل غربی به طور کلی به دلیل بارندگی زیادش بدنام است. سیل ممکن است در هر زمانی از سال رخ دهد، بنابراین قبل از حرکت از آب و هوا و شرایط جاده مطلع باشید.
• همیشه در مسیرهای پیاده روی مشخص شده بمانید. در اطراف پارک گودال‌های طبیعی وجود دارد و اگر به این منطقه سفر کنید، می‌توانید ناخواسته وارد آن شوید.